Γκωτιέ ντε Κοστ ντε Λα Καλπρενέντ
| Γκωτιέ ντε Κοστ ντε Λα Καλπρενέντ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1609[1][2][3] Σαρλά-λα-Κανεντά |
| Θάνατος | 22 Οκτωβρίου 1663[1][4] Λεζ Αντλί |
| Αιτία θανάτου | πτώση από άλογο |
| Συνθήκες θανάτου | θανατηφόρο δυστύχημα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1] |
| Σπουδές | Tours faculty of law |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας[5] θεατρικός συγγραφέας μυθιστοριογράφος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γκωτιέ ντε Κοστ, άρχοντας της Καλπρενέντ (γαλλικά: Gauthier de Costes, seigneur de la Calprenède, 1609 ή 1610 - 1663) γνωστός ως Λα Καλπρενέντ, [6]ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος και δραματουργός, συγγραφέας αισθηματικών, περιπετειωδών και ψευδοϊστορικών ειδυλλίων που ήταν εξαιρετικά δημοφιλή στη Γαλλία του 17ου αιώνα. [7]
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στον πύργο του Τολγκού κοντά στο Σαρλά-λα-Κανεντά (νομός Δορδόνης). Μετά τις σπουδές του στη νομική στην Τουλούζη, το 1632 πήγε στο Παρίσι και μπήκε στο σύνταγμα των φρουρών, συμμετείχε και σε εκστρατεία στη Γερμανία. Ακολουθώντας στρατιωτική και λογοτεχνική καριέρα ταυτόχρονα από το 1635 έως το 1641, έγραψε τραγωδίες και κωμικοτραγωδίες, μερικά έργα του βασίζονται σε πρόσωπα ή γεγονότα της αγγλικής ιστορίας.[8]
Η γασκωνική καταγωγή του, η ευθυμία, το χιούμορ του και ο πικάντικος τρόπος αφήγησής του, σύντομα τον έκαναν γνωστό στη βασιλική αυλή και αναφέρεται ότι έλεγε ιστορίες τόσο αστείες που οι κυρίες της αυλής και ακόμη και οι ακόλουθοι της βασίλισσας παραμελούσαν την υπηρεσία τους για να τον ακούσουν. Μια μέρα, η βασίλισσα Άννα της Αυστρίας «παραπονούμενη στις γυναίκες της ότι δεν έκαναν ακριβώς το καθήκον τους», απάντησαν στην Αυτού Μεγαλειότητα ότι υπήρχε ένας νεαρός άνδρας στον χώρο των διαμερισμάτων της, ο οποίος έλεγε τις πιο διασκεδαστικές ιστορίες στον κόσμο. Η βασίλισσα, περίεργη, ζήτησε να τον δει και να τον ακούσει και ήταν ικανοποιήθηκε τόσο ώστε του χορήγησε ειδικό επίδομα. Έχοντας την εύνοια της βασίλισσας, το 1650 βρέθηκε στον κύκλο του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΔ΄, ανάμεσα στα πρόσωπα που δεχόταν στα ιδιωτικά του διαμερίσματα. [9]
Το 1648, ερωτεύτηκε μια πλούσια νεαρή χήρα, την περισπούδαστη Μαντλέν ντε Λυέ. Αυτή ήταν παθιασμένη με τα μυθιστορήματά του και του είπε ότι ήταν έτοιμη να τον παντρευτεί, υπό την προϋπόθεση ότι θα συναινούσε να τελειώσει την Κλεοπάτρα που είχε αφήσει στη μέση λόγω μιας διαμάχης με τους βιβλιοπώλες. Ο Λα Καλπρενέντ συμφώνησε και η υποχρέωση να τελειώσει το μυθιστόρημα ήταν ένας από τους όρους του γάμου.
Πέθανε το 1663 σε ηλικία 43 ετών ως αποτέλεσμα ατυχήματος όταν τον κλώτσησε το άλογό του ή από έκρηξη του όπλου του.[9] Άλλοι βιογράφοι του αναφέρουν ότι το ατύχημα με την εκπυρσοκρότηση του όπλου είχε συμβεί 6 μήνες πριν το ατύχημα με το άλογο.[10]
Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Λα Καλπρενέντ ήταν ένας από τους πιο παραγωγικούς συγγραφείς της εποχής του. Ξεκίνησε με τραγωδίες (Θάνατος του Μιθριδάτη, 1635) και κωμικοτραγωδίες (Μπραδαμάντη, 1637), αλλά ήταν τα τρία μακροσκελή μυθιστορήματά του που τον έκαναν έναν από τους πιο πολυδιαβασμένους συγγραφείς του αιώνα του: η Κασσάνδρα (1642-1660), η Κλεοπάτρα (1647-1658) και η Φαραμόνδη ή Ιστορία της Γαλλίας (από το 1661), έργο αφιερωμένο στον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΔ΄ που άφησε ημιτελές και το τελείωσε αργότερα ο Vaumorière (1661-1671). Συνδυάζοντας τον ηρωισμό των έργων του Πιέρ Κορνέιγ με την παράδοση των ιπποτικών μυθιστορημάτων, τα έργα του αποτελούν τμήμα της αισθητικής του ηρωικού μυθιστορήματος.[11]
Το έργο του Λα Καλπρενέντ αργότερα υπέστη δηκτική σάτιρα από τον Μπουαλώ και άλλους συγγραφείς, ωστόσο με τη γόνιμη φαντασία του συνέβαλε στην ανάπτυξη του μυθιστορήματος στη Γαλλία. [12]
Έργα (επιλογή)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Les Divertissements de la princesse Alcidiane (1661), δημοσιεύθηκαν με το όνομα της γυναίκας του, αλλά γενικά αποδίδονται σ' αυτόν.
- Faramond (7 τόμοι, 1661)
- Cléopâtre (12 τόμοι, 1646-1647)
- Cassandre (10 τόμοι, 1642-1645)
- Édouard, 1640[13]
- Phalante, 1642[14]
- Herménigilde, 1643
- Jeanne, reyne d’Angleterre, 1638[15]
- La Bradamante, 1637
- La Mort de Mitridate, 1637
- La Mort des enfants d’Hérodes, ou Suite de Mariane, 1639[16]
- Le Clarionte, ou le Sacrifice sanglant, 1637
- Le Comte d’Essex, 1638
Σχετικά άρθρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb119102505. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 100170307. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 (Γαλλικά) Encyclopædia Universalis. Encyclopædia Britannica Inc.. gautier-de-la-calprenede. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Γαλλικά) Babelio. 360882. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ . «babelio.com/auteur/Gautier-de-Coste-de-La-Calprenede».
- ↑ . «britannica.com/biography/Gaultier-de-Coste-Seigneur-de-La-Calprenede».
- ↑ . «universalis.fr/encyclopedie/gautier-de-la-calprenede/».
- ↑ 9,0 9,1 . «cosmovisions.com/Calprenede».
- ↑ . «static.blog4ever.com/2011/07/509462/Mort-de-Gauthier-de-Costes.pdf» (PDF).
- ↑ . «larousse.fr/encyclopedie/litterature/Gautier de Costes de La Calprenède».
- ↑ . «persee.fr/doc/La Calprenède, ou l'héroïsme à la question».
- ↑ . «gallica.bnf.fr/Édouard , tragi-comédie. [Par G. de La Calprenède]».
- ↑ . «gallica.bnf.fr/Phalante : tragédie / de Mr de La Calprenède».
- ↑ . «gallica.bnf.fr/Jeanne, reyne d'Angleterre : tragédie / de Mr de La Calprenède».
- ↑ . «gallica.bnf.fr/La mort des enfans d'Hérodes, ou Suite de Mariane , tragédie. [Par G. de La Calprenède]».
|