Γιεσεντούκι
| Γιεσεντούκι | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Γιεσεντούκι | |||
| Χώρα | Ρωσία | ||
| Περιφέρεια | Κράι Σταυρούπολης | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Resort Town of Yessentuki[2] | ||
| Ίδρυση | 1825 | ||
| Διοίκηση | |||
| • Δήμαρχος | d:Q110070089 | ||
| Έκταση | 50 km² | ||
| Υψόμετρο | 640 μέτρα | ||
| Πληθυσμός | 121.534 (2023)[1] | ||
| Ταχ. κωδ. | 357601 | ||
| Τηλ. κωδ. | 87934 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+03:00 | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
.png)
.png)
Η Γιεσεντούκι (ρωσικά: Ессентуки́) είναι παραθεριστική πόλη στην επικράτεια της Σταυρούπολης, στη Ρωσία, που βρίσκεται στη σκιά του όρους Έλμπρους στη βάση των βουνών του Καυκάσου. Θεωρείται η πολιτιστική πρωτεύουσα του ελληνικού πληθυσμού της Ρωσίας και ακόμη και σήμερα κοντά στο 10% του πληθυσμού της είναι ελληνικής καταγωγής.[3]
Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πόλη βρίσκεται στο νότιο τμήμα της επικράτειας της Σταυρούπολης, στην κοιλάδα του ποταμού Ποντκουμόκ, στη συμβολή του ποταμού Μπουγκούντα. Βρίσκεται 17 χλμ δυτικά του Πιατιγκόρσκ και 200 χλμ νοτιοανατολικά της Σταυρούπολης. Τα μέσα ύψη στην πόλη είναι περίπου 600–650 m πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Το κλίμα είναι μέτρια ηπειρωτικό. Ο χειμώνας είναι ήπιος, με ξεπαγώσεις. η θερμοκρασία τον Ιανουάριο είναι κατά μέσο όρο -4 °C, μερικές φορές λαμβάνουν χώρα σοβαροί παγετοί. Οι ομίχλες είναι συχνές. Η άνοιξη είναι σύντομη, μερικές φορές ο καιρός είναι δροσερός, βροχερός (κυρίως τον Απρίλιο). Το καλοκαίρι είναι ζεστό, με μεγάλο αριθμό ζεστών και ξηρών ημερών. η θερμοκρασία τον Ιούλιο είναι κατά μέσο όρο 25 °C. Το φθινόπωρο είναι ζεστό και διαρκές. η θερμοκρασία τον Σεπτέμβριο κυμαίνεται κατά μέσο όρο στους 15-20 °C περίπου. Βροχοπτώσεις περίπου 500 χιλιοστών το χρόνο. Ένας μεγάλος αριθμός καθαρών, ηλιόλουστων ημερών (280 το χρόνο κατά μέσο όρο) είναι χαρακτηριστικός. Η ανοιχτή θέση στα ανατολικά και στα δυτικά κάνει το Γεσεντούκι προσβάσιμο για τους ανέμους που επικρατούν εδώ: ξηροί ανατολικοί, που είναι ζεστοί το καλοκαίρι και κρύοι το χειμώνα. και υγρές νοτιοδυτικές, δροσερές το καλοκαίρι και ζεστές το χειμώνα.
Σημεία ενδιαφέροντος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το παλαιότερο αρχιτεκτονικό μνημείο του Γιεσεντούκι είναι η ξύλινη εκκλησία του Αγίου Νικολάου (χτισμένη στα μέσα της δεκαετίας του 1820, πιθανώς από τους αρχιτέκτονες Giovanni και Giuseppe Bernardacci) στο κέντρο της πρώην στανίτσα. Η ορθογώνια διάταξη της πόλης, που χρονολογείται από τα μέσα του 19ου αιώνα, και ένα κανονικό κτήριο κατοικιών του δεύτερου μισού του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα, έχουν διατηρηθεί εδώ, στο νότιο άκρο του Γιεσεντούκι. Η περιοχή του θερέτρου βρίσκεται στα βορειοανατολικά του τμήματος στανίτσα του Γιεσεντούκι. Ο πυρήνας του είναι το εκτεταμένο πάρκο Kurortny (Glavny) (φυτεύεται κυρίως με Φράξινος , βελανιδιά, γαύρο, κάστανο, σφενδάμι, λεύκα, φλαμουριά, κ.λπ., διακοσμητικοί θάμνοι, λουλούδια), που τοποθετήθηκαν το 1849, με πηγές μεταλλικού νερού και πολυάριθμες κατασκευές: το κτίριο της στοάς (1847–1856, αρχιτέκτονας S. Upton, Μορέσκου ύφους), τα λουτρά Nikolayevskiye (σημερινή Verkhniye) (1899, NV19, architervects) 12, αρχιτέκτονας YF Shreter, νεοκλασικισμός· το σημερινό Ινστιτούτο Ηλεκτροηλιοθεραπείας), το ξύλινο περίπτερο παρατήρησης με κιονοστοιχία που αναφέρεται ως Oreanda (1912), τέσσερα περίπτερα πάνω από τα πηγαδάκια (1912–1913, αρχιτέκτονας NN Semyonov, νεοκλασικισμός) κ.λπ. Η πλειονότητα των σανατόρια και οι πανσιόν συγκεντρώνονται γύρω από το Glavny Park. Η περιοχή στα βόρεια του Πάρκου (μεταξύ του τελευταίου και της σιδηροδρομικής γραμμής) αναπτύχθηκε από τα τέλη του 19ου αιώνα ως ζώνη για ιδιωτικά σανατόρια, βίλες (Orlinoye gnezdo, 1912–14, Art Nouveau) και κατασκευές θερέτρου . το μνημειώδες κτίριο του θεραπευτικού λασπόλουτρου στο πνεύμα των αρχαίων ρωμαϊκών θερμών διακοσμημένο με μια πανίσχυρη ιωνική στοά και πολυάριθμα γλυπτά (1913–1915, αρχιτέκτονας Shreter, γλύπτες LA Ditrikh και Vasily Kozlov). Το 1903, το πάρκο Angliysky τοποθετήθηκε πίσω από τη σιδηροδρομική γραμμή.
Η κύρια περιοχή του σύγχρονου βιομηχανικού και οικιστικού κτιρίου είναι το λεγόμενο Νέο Γιεσεντούκι. Μεταξύ των σημαντικών κατασκευών των μέσων του 20ού αιώνα είναι τέσσερις επίσημες είσοδοι στο πάρκο Kurortny (μέσα της δεκαετίας του 1950, αρχιτέκτονας PP Yeskov), η γκαλερί ποτών της πηγής No. 4 (1967, αρχιτέκτονας VN Fuklev), το σανατόριο Ukraina (1972) κ.λπ.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2023.
- ↑ d:Q26883285. www
.gks .ru /free _doc /2016 /oktmo /tom4 _oktmo .rar. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2016. - ↑ «Росстат — Всероссийская перепись населения 2020 года». rosstat.gov.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2023.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Yessentuki στο Wikimedia Commons
|