Γεώργιος Μπακαλάκης
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Γεώργιος Μπακαλάκης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Γεώργιος Μπακαλάκης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1908 Χηλή |
| Θάνατος | 26 Απριλίου 1991 Θεσσαλονίκη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αρχαιολόγος διδάσκων πανεπιστημίου συγγραφέας |
| Εργοδότης | Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης |
Ο Γεώργιος Μπακαλάκης (Χηλή Κωνσταντινούπολης, 1908 - 26 Απριλίου 1991, Θεσσαλονίκη), ήταν Έλληνας αρχαιολόγος και καθηγητής κλασικής αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Πρός τιμήν του υπάρχει μικρή πλατεία με το όνομά του και μαρμάρινη επιγραφή στην Νέα Χηλή του Δήμου Αλεξανδρούπολης
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Χηλή της Κωνσταντινούπολης το 1908. Εργάστηκε ως επιμελητής και ως Έφορος αρχαιοτήτων και στη συνέχεια ως καθηγητής αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Γνωστός κυρίως για το ανασκαφικό έργο του στη Θράκη, το Δίον και τη Βεργίνα. Συγγραφέας μυθιστορήματος με τίτλο "Το τσιφλίκι του Μιχαλάκη". Απεβίωσε στις 26 Απριλίου του 1991 στη Θεσσαλονίκη. Ήταν παντρεμένος με την φιλόλογο Ευδοκία Εμπέογλου και πατέρας μιας κόρης.
Σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σπούδασε στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, του οποίου ανακηρύχθηκε διδάκτωρ (τίτλος διδ. διατριβής: Ελληνικά αμφίγλυφα). Μετεκπαιδεύτηκε στα Πανεπιστήμια της Βιέννης, του Μονάχου και John Hopkins της Νέας Υόρκης.
Αρχαιολογικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από το 1931 υπηρέτησε ως επιμελητής και στη συνέχεια ως Έφορος Αρχαιοτήτων σε διάφορες περιοχές της Βόρειας Ελλάδας. Θεωρείται πρωτοπόρος στην αρχαιολογική έρευνα της Θράκης με πολυάριθμες ανασκαφικές έρευνες σε όλη την έκτασή της και κυρίως στην περιοχή της αρχαίας Στρύμης. Είναι ιδρυτής του Αρχαιολογικού Μουσείου Καβάλας.
Από το 1945 δίδαξε κλασική αρχαιολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, αρχικά ως υφηγητής και στη συνέχεια ως έκτακτος και τακτικός καθηγητής. Από τη θέση αυτή συνταξιοδοτήθηκε το 1971. Εκ μέρους του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου ήταν διευθυντής της Πανεπιστημιακής Ανασκαφής του Δίου και συνδιευθυντής της Πανεπιστημιακής Ανασκαφής της Βεργίνας, μαζί με τον Μανώλη Ανδρόνικο, όπου πραγματοποίησε εκτεταμένη ανασκαφική έρευνα στο ανάκτορο. Εκ μέρους του ΑΠΘ επί σειρά ετών ανάσκαψε στους Γόλγους της Κύπρου και δημοσίευσε τα αποτελέσματα της ανασκαφής αυτής σε μονογραφία.
Ήταν μέλος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου και του Αυστριακού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου. Πήρε μέρος σε διεθνή αρχαιολογικά συνέδρια και εξέδωσε μελέτες σε αυτοτελή βιβλία ή σε επιστημονικά αρχαιολογικά περιοδικά.
Κυριότερες μελέτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ελληνικά Αμφίγλυφα (1946).
- Ελληνικά τραπεζοφόρα (1948).
- Νεάπολις, Χριστούπολις, Καβάλα, Αρχαιολογική Εφημερίς 1936.
- Εκ του ιερου της Παρθένου εν Νεαπόλει, Αρχαιολογική Εφημερίς 1938.
- Το παρά την Χρισούπολιν τείχισμα (1938).
- Marsyas Religatus (1956).
- Αρχαιολογικές έρευνες στην Θράκη 1959-1960.
- Το ανάκτορο της Βεργίνας (μαζί με τους Χ.Μακαρόνα, Μ. Ανδρόνικο και Ν. Μουτσόπουλο).
- Ανασκαφή Στρύμης (1967).
- Ελληνικά ανάγλυφα (1969).
- Φεραία Αθηνά (1973)
- Satyros an einer Quelle gelagert (Antike Kunst 1966).
- Attische Protogeometrische Hydria (Attenische Mitteilungen 1961).
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία, επιμ. (1937). Λεύκωμα της εκατονταετηρίδος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας 1837 - 1937. Εν Αθήναις: Αρχαιολογική Εταιρεία. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2010.
- Οίνος Ισμαρικός. Τιμητικός τόμος για τον καθηγητή Γ. Μπακαλάκη, τόμοι Α-Β, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο 1990, σελ. 16.
|