Βενσάν Βουατύρ
| Βενσάν Βουατύρ | |
|---|---|
 Ο Βενσάν Βουατύρ, έργο του Φιλίπ ντε Σαμπέν | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Vincent Voiture (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 24 Φεβρουαρίου 1597[1][2][3] Αμιένη |
| Θάνατος | 26 Μαΐου 1648[1][2][3] Παρίσι |
| Τόπος ταφής | Εκκλησία Σαιντ-Εστάς |
| Παρατσούκλι | Le poète d'autrefois και El rey Chiquito |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Γαλλίας[4] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Παρισιού Collège de Boncourt |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής συγγραφέας[5] |
| Αξιοσημείωτο έργο | d:Q65154244[6] d:Q60853982 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | 33η έδρα της Γαλλικής Ακαδημίας (1634–1648) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
O Βενσάν Βουατύρ (γαλλικά: Vincent Voiture) (1597 -1648), ήταν Γάλλος ποιητής και επιστολογράφος. Άσκησε μεγάλη επίδραση στη γαλλική λογοτεχνία του 17ου αιώνα.[7]
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
O Βενσάν Βουατύρ γεννήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 1597 στην Αμιένη και ήταν γιος πλούσιου οινεμπόρου. Εγκαταστάθηκε στο Παρίσι το 1605 όπου έκανε τις σπουδές του. Κέρδισε την προστασία του Γκαστόν της Ορλεάνης, αδελφού του βασιλιά, στέλνοντάς του ένα ποίημα σε ηλικία 16 ετών. Ήταν αφοσιωμένος στον πρίγκιπα και τον συνόδευσε στις διπλωματικές αποστολές στις Βρυξέλλες και τη Λωρραίνη αλλά και τον ακολούθησε στην εξορία του το 1632.[8]
Αν και προσκείμενος στον δούκα της Ορλεάνης, κέρδισε την εύνοια του καρδινάλου Ρισελιέ και ήταν ένα από τα πρώτα μέλη της Γαλλικής Ακαδημίας το 1634. Έλαβε επίσης αξιώματα και παροχές από τον Λουδοβίκο ΙΓ΄ και την Άννα της Αυστρίας.
Δεν δημοσίευσε κανένα βιβλίο εν ζωή, αλλά οι πνευματώδεις στίχοι του και οι Επιστολές του (που δημοσιεύθηκαν μετά τον θάνατό του από τον ανιψιό του) θεωρήθηκαν αριστουργήματα ύφους και αντιγράφηκαν, διαδόθηκαν και θαυμάστηκαν περισσότερο από το έργο οποιουδήποτε σύγχρονου συγγραφέα.
Σύχναζε στον φιλολογικό κύκλο που συγκεντρώνονταν στο κοσμικό και λογοτεχνικό σαλόνι της μαντάμ ντε Ραμπουιγιέ, όπου έγινε στενός φίλος της κόρης της Ζυλί. Η επινοητικότητά του στην ψυχαγωγία των συναθροίσεων του σαλονιού, του εξασφάλισε μεγάλη δημοτικότητα, τόσο που τον θεωρούσαν την «ψυχή του κύκλου». Τα εξεζητημένα γραπτά του συνδέονται με το αισθητικό ρεύμα των Περισπούδαστων (Préciosité). [9] Οι πνευματώδεις στίχοι του συχνά προκάλεσαν φιλολογικές έριδες.[10]
Στην υπηρεσία του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΓ΄ από το 1639, του κόμη του Αβώ από το 1642, με εισόδημα 4.000 λιβρών, είχε επιπλέον εισόδημα 1.000 λιβρών που του χορηγήθηκε από τη βασίλισσα. Το εισόδημά του τελικά ανέβηκε στις 18.000 λίβρες.
Οι Επιστολές του Βουατύρ είναι αξιόλογες, και, σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στην επιστολή σχετικά με την πολιτική του Ρισελιέ (Επιστολή LXXIV), δείχνουν σημαντική πολιτική σκέψη. Κατατάσσεται με τον Γκεζ ντε Μπαλζάκ ως επικεφαλής της μεταρρύθμισης στη γαλλική πεζογραφία, συγχρόνως με αυτή του Φρανσουά Μαλέρμπ στη γαλλική ποίηση.
Ο θάνατος του Βενσάν Βουατύρ, στο Παρίσι στις 26 Μαΐου 1648, στο ξέσπασμα των εξεγέρσεων της Σφενδόνης, σηματοδότησε την αρχή του τέλους της κοινωνίας στην οποία είχε ζήσει.[11]
Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα έργα του Βενσάν Βουατύρ συγκεντρώθηκαν μετά το θάνατό του το 1650 και επανεκδίδονταν συχνά μέχρι το 1745.[12]
- Poème La Belle Matineuse (1635) (Ποίημα Το όμορφο πρωινό)
- Lettre sur la prise de Corbie (1636) (Επιστολή για την κατάληψη της Κορμπί )
- Lettre de la carpe au brochet (1643)
- Épître à Monseigneur le Prince sur son retour d'Allemagne (1645-1648) (Επιστολή στον Κύριο Πρίγκιπα κατά την επιστροφή του από τη Γερμανία)
- Sonnet d'Uranie (1647) (Το σονέτο της Ουρανίας)
- Poésies de M. de Voiture (μεταθανάτια, 1650) (Ποιήματα του κ. Βουατύρ)
- Les œuvres de M. de Voiture (μεταθανάτια, 1650) (Τα έργα του κ. Βουατύρ)
- Lettres de Voiture (posthume, 1729) ((Επιστολές του Βουατύρ)
- Lettres et poésies (μεταθανάτια, 1855) (Επιστολές και ποιήματα)
- Poésies (2 τόμοι, 1971) (Ποιήματα)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12393487j. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Vincent-Voiture. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6j46ggh. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Ισπανικά) Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes. 1990. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020.
- ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: «BnF catalogue général» (Γαλλικά) Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Παρίσι.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα, τομ.15, σελ. 122
- ↑ . «britannica.com/biography/Vincent-Voiture».
- ↑ . «espacefrancais.com/la-preciosite/#Les-origines-de-la-prciosit--lhtel-de-Rambouillet».
- ↑ . «espacefrancais.com/vincent-voiture/».
- ↑ . «en.wikisource.org/wiki/1911_Encyclopedia_Britannica/Voiture,_Vincent».
- ↑ . «unjourunpoeme.fr/auteurs/voiture-vincent».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Vincent Voiture στο Wikimedia Commons
|