Αυτομέδων επιγραμματοποιός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για άλλα πρόσωπα με το ίδιο όνομα, δείτε Αυτομέδων
Αυτομέδων επιγραμματοποιός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
ποιητής
επιγραμματοποιός[1]
Περίοδος ακμής1ος αιώνας[1]

Ο Αυτομέδων ήταν επιγραμματοποιός του οποίου 12 επιγράμματα σώζονται στην Παλατινή Ανθολογία, ενώ στην Ανθολογία του Πλανούδη, από αυτά τα δώδεκα, πέντε σώζονται με το όνομά του, δυο εμφανίζονται ως ανώνυμα και ένα αποδίδεται σε άλλον[2]. Ο Αυτομέδων αναφέρεται από τον Φίλιππο το Θεσσαλονικέα στο προοίμιο του Στεφάνου του που σώζεται στο τέταρτο βιβλίο της Παλατινής Ανθολογίας[3].

Τα επιγράμματά του είναι τα (πρώτος αριθμός είναι το βιβλίο της Παλατινής Ανθολογίας, δεύτερος αριθμός ο αύξων αριθμός του επιγράμματος στο συγκεκριμένο βιβλίο): 5.129, 10.23, 11.29, 11.46, 11.50, 11.319, 11.324, 11.325, 11.326, 11.346, 11.361, 12.34.

  • Αριθμός επιγράμματος / Οι πρώτες λέξεις από το κάθε επίγραμμα

Βιβλίο V - ερωτικά επιγράμματα

  • 5.129 Τὴν ἀπὸ τῆς Ἀσίης ὀρχηστρίδα

Βιβλίο X - προτρεπτικά επιγράμματα

  • 10.23 Νικήτης ὀλίγοις μὲν ἐπὶ προτόνοισιν

Βιβλίο XI - συμποτικά / σκωπτικά επιγράμματα

  • 11.29 πέμπε, κάλει: πάντ᾽ ἐστὶν ἕτοιμά σοι
  • 11.46 ἄνθρωποι δείλης ( «Αντιμέδοντος Κυζικηνού», αλλά από αρκετούς αποδίδεται στο Αυτομέδοντα, δες και παρακάτω)
  • 11.50 εὐδαίμων, πρῶτον μὲν ὁ μηδενὶ μηδὲν ὀφείλων
  • 11.319 Ἀνθρακίων δέκα μέτρα φέρων
  • 11.324 δέξαι, Φοῖβε, τὸ δεῖπνον, ὅ σοι φέρω
  • 11.325 ἐχθὲς δειπνήσας τράγεον πόδα
  • 11.326 πώγων, καὶ λάσιαι μηρῶν τρίχες
  • 11.346 μέχρι τίνος, Πολύκαρπε
  • 11.361 ἡμίονοι σύγγηροι ἐμὴν κομέουσιν ἀπήνην

Βιβλίο XII Μούσα Παιδική του Στράτωνα (παιδεραστικά)

  • 12.34 πρὸς τὸν παιδοτρίβην Δημήτριον ἐχθὲς ἐδείπνουν

Θεωρείται ότι έζησε τον πρώτο αιώνα, δεδομένου ότι αφενός το όνομά του περιέχεται στο προοίμιο του Στέφανου του Φιλίππου του Θεσσαλονικέα (που έζησε στα μέσα του πρώτου αιώνα μ.Χ.) καθώς και γιατί ένα από τα επιγράμματά του απευθύνεται προς την Νικητή, ένα εξαίρετο ρήτορα που ήταν γνωστός στην εποχή του αυτοκράτορα Νέρβα (ο οποίος βασίλεψε μεταξύ 96-98 μ.Χ.)[4].

Ένα από τα επιγράμματα επιγράφεται «Αντιμέδοντος Κυζικηνού» (11.46). Επιπλέον, στο επίγραμμα 11.346 που επιγράφεται απλά «Αυτομέδοντος» αναφέρεται και πάλι η Κύζικος («Κυζικόθεν σε φέρων ἄνεμος Σαμόθρᾳξι πέλασσεν»). Έτσι αρκετοί μελετητές αναφέρουν τον Αυτομέδοντα ως Κυζικηνό[4], ταυτίζοντας τον ποιητή με όλα τα επιγράμματα του Αυτομέδοντα, με εξαίρεση ένα.

Ένα από τα επιγράμματα που φέρουν το όνομα του Αυτομέδοντα είναι το Anth. Graec. 7.534, το οποίο η Παλατινή Ανθολογία επιγράφει: «Αὐτομέδοντος Αἰτωλοῦ», ενώ θεωρείται ότι γράφτηκε από τον Θεόκριτο. Από τα παραπάνω πιστεύεται ότι πιθανόν να υπήρχε και άλλος Αυτομέδων, ο Αυτομέδων ο Αιτωλός[4].

Επιγράμματά του αναφέρονται ακόμη και σήμερα [5].

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Perseus Project. catalog.perseus.tufts.edu/catalog/urn:cite:perseus:author.246. Ανακτήθηκε στις 8  Δεκεμβρίου 2019.
  2. The Greek anthology The garland of philip and some sontemporary epigrams, Gow, A.S.F. and D.L. Page (eds.), London Cambridge University Press 1968, σελ. 186, SBN 521058740
  3. Αυτομέδων ο Κυζικηνός, ΒιβλιοNet, ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2012
  4. 4,0 4,1 4,2 A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology, William Smith, Ed. London. John Murray: printed by Spottiswoode and Co., New-Street Square and Parliament Street. ed. 1873 (συγγραφή πιθανότατα το 1848)
  5. Η μεθυσμένη ποίηση και το καράβι της[νεκρός σύνδεσμος], του Παντελή Mπουκαλα, 12 Οκτ. 2004, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ