Αμπέτειος Σχολή

Αμπέτειος Σχολή
	Οι μαθητές της Αμπετείου σχολής στο Κάιρο, 1954, τελευταία τελετή λήξης στο παλιό κτίριο της Sharee Fouad (26ης Ιουλίου σήμερα).
Είδος	εκπαιδευτικό ίδρυμα
Διοικητική υπαγωγή	Κάιρο
Τοποθεσία	Ηλιούπολη Καΐρου
Χώρα	Αίγυπτος
Έναρξη κατασκευής	1854
Ιδιοκτήτης	Εκκλησία του Όρους Σινά
Ιστότοπος
	Επίσημος ιστότοπος
	δεδομένα (π)

Η Αμπέτειος Σχολή είναι ελληνικό σχολείο στο Κάιρο της Αιγύπτου, που ιδρύθηκε το 1855 από δωρεά των ελληνικής καταγωγής Σύριων ευεργετών, Αδελφών Αμπέτ (Ραφαήλ, Ανανία και Γεωργίου), το όνομα των οποίων φέρει. Τα εγκαίνια της Σχολής έγιναν το 1861. Τότε συντάχθηκε ο κανονισμός λειτουργίας και αρχίσαν επισήμως τα μαθήματα και από τότε αποτελεί ένα από τα πνευματικά κέντρα των Ελλήνων της Αιγύπτου.

Διαθήκη και όροι του Ραφαήλ Αμπέτ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διαθήκη του Ραφαήλ Αμπέτ προίκισε το 1866 τη Σχολή με 2.500 «φεδδάνια» γης, περίπου 8.500 στρέμματα, που παρείχαν ετήσιο προπολεμικό εισόδημα 13.000 χρυσές αιγυπτιακές λίρες. Οι κληροδότες όρισαν επίσης ως ισόβιο πρόεδρο της εννεαμελούς διοικούσας επιτροπής («εφορίας») του Εκπαιδευτικού, Πολιτιστικού και Φιλανθρωπικού Ιδρύματος της Αμπετείου Σχολής τον εκάστοτε Αρχιεπίσκοπο της Εκκλησίας του Όρους Σινά, τον μεγαλύτερο σε ηλικία από τους επιζώντες της οικογένειας Αμπέτ ως αντιπρόεδρο, και ως ισόβιο επόπτη της Σχολής τον εκάστοτε Πατριάρχη Αλεξανδρείας. Ο Πατριάρχης, συγκεκριμένα, θα είχε «την επίβλεψη για την θρησκευτική και ηθική διάπλαση των μαθητών της Σχολής». Τα μέλη της εφορίας της Σχολής, μεταξύ των οποίων συγκαταλεγόταν και ο δικαίος (οικονόμος) της Ιεράς Μονής της Αγίας Αικατερίνης του Σινά, είναι ισόβια και καθένας εξ αυτών ορίζει τον διάδοχό του, διαφορετικά αυτός εκλέγεται από την επιτροπή διά πλειοψηφίας. Σε περίπτωση παραιτήσεως ενός μέλους της εφορίας, το μέλος αυτό μπορούσε επίσης να ορίσει μόνο του τον αντικαταστάτη του, ο οποίος ήταν επίσης ισόβιος.

Στέγαση και λειτουργία της Σχολής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον 19ο αιώνα, η Σχολή απαρτιζόταν από δύο τμήματα, το ελληνικό και το αραβικό (το τελευταίο ιδρύθηκε το 1876). Το ελληνικό τμήμα περιλάμβανε πεντατάξιο γυμνάσιο, πεντατάξια εμπορική σχολή και εξατάξιο «αστική σχολή», ενώ το αραβικό τμήμα περιλάμβανε τετρατάξιο γυμνάσιο και τετρατάξιο αστική σχολή. Το 1900, εξαιτίας του μεγάλου αριθμού των μαθητών, η Σχολή μεταφέρθηκε σε νέο κτήριο, στην οδό Φουάντ, και το 1955 μεταφέρθηκε στο κτήριο του Ντεμερντάς, στην περιοχή του Χαντάικ Ελ Κόμπα, όπου λειτούργησε επίσης Εμπορικό και Επαγγελματικό Λύκειο. Η συνεισφορά της Αμπετείου Σχολής στη μόρφωση της ελληνικής και της συριακής παροικίας του Καΐρου υπήρξε τεράστια.

Σήμερα η Αμπέτειος Σχολή αποτελείται από τρία τμήματα: Το αραβικό και το αγγλικό, που στεγάζονται στο κτήριο του Ντεμερντάς, και το ελληνικό, το οποίο από το 1995, στεγάζεται στο Σπετσεροπούλειο Μέγαρο στην Ηλιούπολη Καΐρου. Το Ελληνικό Τμήμα διδάσκει την ελληνική γλώσσα ακολουθώντας το ελληνικό πρόγραμμα και επιπλέον διδάσκει και την αραβική, όπως καθορίζει το υπουργείο Παιδείας της Αιγύπτου. Έχει 17 Έλληνες καθηγητές για το ελληνικό πρόγραμμα, τρεις Αιγύπτιους για το αραβικό και έναν επιθεωρητή αραβικών. Διαθέτει μία καλή βιβλιοθήκη, εργαστήριο Πληροφορικής, εργαστήριο Φυσικής-Χημείας, ιατρείο, αίθουσα πολλαπλών εκδηλώσεων και θεατρική σκηνή. Λειτουργεί Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο, καθώς και εμπορική σχολή στην οποία φοιτούν Αιγύπτιοι ελληνικής καταγωγής και άλλοι Αιγύπτιοι Χριστιανοί. Το 1996 ιδρύθηκε στην Αθήνα ο «Σύλλογος Αμπετείου Σχολής», με σκοπό τη διατήρηση των δεσμών μεταξύ των επαναπατρισθέντων «Αμπετειανών».

Η λειτουργία και προσφορά του Εκπαιδευτικού, Πολιτιστικού και Φιλανθρωπικού Ιδρύματος της Αμπετείου Σχολής υπήρξε αντικείμενο της συνάντησης που είχαν στο Κοπτικό Πατριαρχείο στο Κοπτικό Κάιρο, ο Αρχιεπίσκοπος Σινά και πρόεδρος του Αμπετείου Ιδρύματος, Δαμιανός με τον Πάπα και Πατριάρχη Θεόδωρο Β΄ Αλεξανδρείας της Κοπτικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, στις 10 Απριλίου 2024.^[2]