Άντερσονβιλ (Τζόρτζια)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άντερσονβιλ
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Άντερσονβιλ
32°11′49″N 84°8′30″W
ΧώραΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[1]
Διοικητική υπαγωγήκομητεία Σάμτερ
Έκταση3,592206 km²[2] και 3,602351 km²[3]
Υψόμετρο121 μέτρα
Πληθυσμός237 (1  Απριλίου 2020)[4]
Ταχ. κωδ.31711
Τηλ. κωδ.229
Ζώνη ώραςUTC−5
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Άντερσονβιλ (αγγλ. Andersonville) είναι χωριό και δήμος με δικαιώματα πόλης στην Κομητεία Σάμτερ, της πολιτείας Τζόρτζια των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Στην απογραφή του 2020 το χωριό είχε πληθυσμό 237 κατοίκους. Κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφύλιου Πολέμου ήταν η τοποθεσία ενός μεγάλου και διαβόητου στρατοπέδου αιχμαλώτων πολέμου, που έχει ανακηρυχθεί «εθνικός ιστορικός τόπος των ΗΠΑ» (Andersonville National Historic Site).

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο αρχικός οικισμός «του Άντερσον» ονομάσθηκε το 1853 από το επώνυμο του Τζων Άντερσον, ενός διευθυντή της σιδηροδρομικής εταιρείας South Western Railroad, όταν ο σιδηρόδρομος επεκτάθηκε μέχρι το Αμέρικους. Ο οικισμός ήταν γνωστός ως Σταθμός Άντερσον (Anderson Station) μέχρι την ίδρυση ταχυδρομικού γραφείου τον Νοέμβριο του 1855. Τότε η κεντρική κυβέρνηση άλλαξε την ονομασία από «Άντερσον» σε «Άντερσονβιλ», προκειμένου να αποφεύγεται η σύγχυση με το ταχυδρομικό γραφείο της πόλεως Άντερσον (Ν. Καρολίνα).[5]

Το μνημείο του Χένρυ Βιρτς στην Άντερσονβιλ

Κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφύλιου Πολέμου ο στρατός των Νοτίων ίδρυσε το «Στρατόπεδο Σάμτερ» στην Άντερσονβιλ για τη συγκέντρωση αιχμαλώτων πολέμου του στρατού των Βορείων. Το συνωστισμένο αυτό στρατόπεδο, γνωστό και ως φυλακή (Andersonville Prison) έμεινε στην ιστορία για την κακή διατροφή, το μολυσμένο νερό και την απάνθρωπη μεταχείριση, που έγιναν αιτία να πεθάνουν περισσότεροι από 13 χιλιάδες αιχμάλωτοι πολέμου[6], δηλαδή το 28% από τους 45.000 στρατιώτες της Ένωσης που ήταν εγκλωβισμένοι εκεί[7]. Μετά τον πόλεμο και την ήττα των Νοτίων, ο διοικητής του στρατοπέδου Χένρυ Βιρτς καταδικάσθηκε σε θάνατο για εγκλήματα πολέμου σχετικά με τη διοίκηση αυτή και απαγχονίσθηκε. Η δίκη του ωστόσο θεωρήθηκε αργότερα μεροληπτική από αρκετές ομάδες υπέρ της Συνομοσπονδίας[8] και ένα μνημείο προς τιμή του ανεγέρθηκε στην Άντερσονβιλ από τις «Ενωμένες Θυγατέρες της Συνομοσπονδίας».[9][10]

Σε εκείνο τον πόλεμο το χωριό ήταν επίσης σταθμός προμηθειών. Εκτός από το ταχυδρομείο, διέθετε σταθμό υδροληψίας των τρένων, σιδηρουργείο, στάβλο, δυο-τρία καταστήματα, δύο σαλούν, δημοτικό σχολείο, ναό των Μεθοδιστών και λιγότερα από 15 σπίτια. Ο Μπεν Ντάυκς (Ben Dykes), ο ιδιοκτήτης της γης όπου δημιουργήθηκε το στρατόπεδο, ήταν ταυτοχρόνως υπάλληλος του σταθμού και διευθυντής του ταχυδρομείου.[11]

Τόσο πριν τη δημιουργία του στρατοπέδου, όσο και μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, η οικονομία του δήμου εξαρτιόταν αποκλειστικώς από τη γεωργία, κυρίως από τη βαμβακοκαλλιέργεια. Μόλις το 1968 προστέθηκε η μεγάλης κλίμακας εξόρυξη καολίνη και βωξίτη από μια έκταση 8 χιλιάδων στρεμμάτων. Σήμερα η εξορυκτική εταιρεία εξορύσσει πάνω απο 2.000 καθαρισμένων ορυκτών κάθε εβδομάδα.

Το 1974 ο δήμαρχος Λιούις Ήστερλιν και μια ομάδα ενεργών πολιτών απεφάσισαν να προαγάγουν και τον τουρισμό στο χωριό, αναδιαμορφώνοντας την κεντρική οδό ώστε να μοιάζει με την εικόνα της την εποχή του Εμφυλίου. Τόσο το χωριό, όσο και η θέση του στρατοπέδου αιχμαλώτων, που έχει κηρυχθεί «εθνικός ιστορικός τόπος των ΗΠΑ», αποτελούν σήμερα τουριστικά αξιοθέατα.

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Άντερσονβιλ βρίσκεται στο νοτιοδυτικό μέρος της Τζόρτζια, περίπου 97 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από την πόλη Μαίηκον και σε γεωγραφικές συντεταγμένες πλάτος 32°11΄48΄΄ Βόρειο και μήκος 84°08΄30΄΄ Δυτικό. Είναι κτισμένη σε υψόμετρο 121 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, από την οποία απέχει σε ευθεία γραμμή 232 χιλιόμετρα στα νότια (Κόλπος του Μεξικού) και 285 χιλιόμετρα στα ανατολικά (ανοικτός Ατλαντικός Ωκεανός). Ο δήμος έχει έκταση μόλις 3,59 τετραγωνικά χιλιόμετρα.


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 21683. Ανακτήθηκε στις 6  Αυγούστου 2018.
  2. 2,0 2,1 United States Census Bureau: «2016 U.S. Gazetteer Files» (Αγγλικά) United States Census Bureau. Ουάσινγκτον. 2016.
  3. 3,0 3,1 United States Census Bureau: «2010 U.S. Gazetteer Files» (Αγγλικά) United States Census Bureau. Ουάσινγκτον. 2010. Ανακτήθηκε στις 9  Ιουλίου 2020.
  4. Απογραφές των Ηνωμένων Πολιτειών 2020. data.census.gov/cedsci/table?t=Populations+and+People&g=0100000US%2C%241600000&y=2020. Ανακτήθηκε στις 1  Ιανουαρίου 2022.
  5. Krakow, Kenneth K. (1975). Georgia Place-Names: Their History and Origins (PDF). Macon, GA: Winship Press. σελ. 5. ISBN 0-915430-00-2. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2022. 
  6. Hickman, Kennedy (16 Μαΐου 2016). «American Civil War: Andersonville Prison». ThoughtCo.com. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2017. 
  7. «Andersonville: Prisoner of War Camp-Reading 1». Nps.gov. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2008. 
  8. Moyer, Justin Wm.· Giroud, Tara E.M. (10 Φεβρουαρίου 2022). «Confederate war criminal buried in D.C. has an unlikely defender: A Swiss descendant». Washington Post. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2024. 
  9. Bailey, Greg (10 Νοεμβρίου 2015). «Why Does This Georgia Town Honor One of America's Worst War Criminals?». The New Republic. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2024. 
  10. Eschner, Kat (10 Νοεμβρίου 2017). «How the Trial and Death of Henry Wirz Shaped Post-Civil War America». Smithsonian Magazine. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2024. 
  11. «Reading 1: Andersonville Prison». National Park Service. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2016. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το λήμμα «Άντερσονβιλλ» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 6, σελ. 19

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]