Άηχο υπερωικό κλειστό
| Άηχο υπερωικό κλειστό | |
|---|---|
| k | |
| IPA Αριθμός | 109 |
| Κωδικοποίηση | |
| Οντότητα (decimal) | k |
| Unicode (hex) | U+006B |
| X-SAMPA | k |
| Μπράιγ |  |
Το άηχο υπερωικό κλειστό (ΔΦΑ: ⟨k⟩) είναι σύμφωνο των ομιλούμενων γλωσσών. Συμβολίζεται με το λατινικό γράμμα ⟨k⟩ και αποτελεί έναν από τους συχνότερους φθόγγους και φωνήματα. Στην νέα ελληνική συμβολίζεται με το γράμμα κάππα ⟨κ⟩ όταν αυτό δεν βρίσκεται μπροστά από υπερωικά φωνήεντα (καλός [kalos] και όχι κερί [ceri]) παρότι ο ουρανικός φθόγγος στην ουσία αποτελεί αλλόφωνο του υπερωικού φωνήματος. Ως φώνημα είναι εξέλιξη του δασεώς της αρχαίας ελληνικής.[1]
Ο τόπος άρθρωσης των διαφόρων αλλοφώνων μπορεί να διαφέρει από γλώσσα σε γλώσσα, από εμπρόσθιο σε μέσο και οπίσθιο υπερωικό.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Μποτίνης, Α. (2011): Φωνητική της ελληνικής. ISEL.