Τζαν Κάρλο Μενόττι
Ο Τζαν Κάρλο Μενόττι (Gian Carlo Menotti, 7 Ιουλίου 1911 – 1 Φεβρουαρίου 2007) ήταν Ιταλός συνθέτης, λιμπρετίστας, θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης της όπερας, γνωστός κυρίως από τις 25 όπερες που συνέθεσε. Ο Μενόττι έζησε και σταδιοδρόμησε κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, και αναφερόταν συχνά στον εαυτό του ως Αμερικανό συνθέτη, ωστόσο διετήρησε την ιταλική υπηκοότητά του μέχρι τον θάνατό του.[21] Υπήρξε ένας από τους δημοφιλέστερους συνθέτες όπερας του 20ού αιώνα, με τα πλέον επιτυχημένα έργα του να έχουν δημιουργηθεί από το 1940 μέχρι το 1960.[22] Η μουσική του επηρεάσθηκε πολύ από τον Τζάκομο Πουτσίνι και τον Μοντέστ Μουσόργκσκι, ενώ ανέπτυξε περαιτέρω την παράδοση του βερισμού στην όπερα κατά τη μεταπολεμική εποχή.[22][23] Απορρίπτοντας την ατονικότητα και την αισθητική της δεύτερης σχολής της Βιέννης, ο Μενόττι συνέθεσε μουσική που χαρακτηρίζεται από έναν εκφραστικό λυρισμό και ενέθετε προσεκτικά τη γλώσσα σε φυσικούς ρυθμούς, με τρόπους που τονίζουν τις έννοιες του κειμένου και υπογραμμίζουν τη δραματική πρόθεση.[22][23]
Ο Μενόττι έγραψε, όπως και ο Βάγκνερ, τα λιμπρέτα σε όλες του τις όπερες. Συνέθεσε την κλασική χριστουγεννιάτικη όπερα Ο Αμάλ και οι νυκτερινοί επισκέπτες (1951) και αρκετές άλλες όπερες που γράφηκαν με στόχο το ευρύ κοινό. Εξάλλου πολλές από τις όπερες του Μενόττι γνώρισαν επιτυχημένα «ανεβάσματα» σε θέατρα του Μπρόντγουεϊ σαν μιούζικαλ, μεταξύ των οποίων δύο βραβεύθηκαν με Πούλιτζερ Μουσικής: οι όπερες The Consul (1950) και The Saint of Bleecker Street (1955). Τα λιμπρέτα σε όλες τις όπερες είναι στην αγγλική γλώσσα, ενώ σε τρεις από αυτές ο Μενόττι έγραψε επιπλέον και λιμπρέτα στην ιταλική, στις Amelia Goes to the Ball (1937), The Island God (1942) και The Last Savage (1963). Στην πατρίδα του την Ιταλία ο Μενόττι ίδρυσε το 1958 το Φεστιβάλ των δύο Κόσμων (ιταλ. Festival dei Due Mondi), που συνεχίζει να διεξάγεται κάθε καλοκαίρι στο Σπολέτο (το 1977 ίδρυσε και το αμερικανικό αντίστοιχο, το Spoleto Festival USA).
Πέρα από τις όπερές του, ο Μενόττι συνέθεσε μουσική για αρκετά μπαλέτα, πολλά χορωδιακά έργα, μουσική δωματίου και ορχηστρική μουσική σε διάφορες μορφές, περιλαμβανομένης και μιας συμφωνίας. Εκτός της μουσικής, συνέγραψε και καθαρώς θεατρικά έργα. Πιο αξιοσημείωτες δημιουργίες του θεωρούνται οι καντάτες του Ο θάνατος του Επισκόπου του Βρινδησίου (1963) και Τοπία και αναμνήσεις (1976, ένα περιγραφικό έργο από τις αμερικανικές αναμνήσεις του συνθέτη, γραμμένο για την επέτειο των 200 ετών από την ίδρυση των ΗΠΑ). Επίσης, μια μικρή Θεία Λειτουργία που τού παραγγέλθηκε από τη Ρωμαιοκαθολική Αρχιεπισκοπή Βαλτιμόρης (Mass for the Contemporary English Liturgy).
Από το 1948 μέχρι το 1955 ο Μενόττι δίδαξε μουσική σύνθεση στο Ινστιτούτο Μουσικής Κέρτις, στη Φιλαδέλφεια (Πενσυλβάνια). Επίσης διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής της Όπερας της Ρώμης από το 1992 έως το 1994, και σκηνοθέτησε παραστάσεις όπερας κατά καιρούς για σημαντικούς οργανισμούς, όπως το Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ και την Κρατική Όπερα της Βιέννης.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb13897401z. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Gian-Carlo-Menotti. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 414. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ www
.wisemusicclassical .com /composer /1039 /Gian-Carlo-Menotti /. - ↑ www
.nytimes .com /2007 /02 /02 /arts /music /02menotti .html. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 www
.oxfordmusiconline .com /grovemusic /view /10 .1093 /gmo /9781561592630 .001 .0001 /omo-9781561592630-e-0000018410. - ↑ 9,0 9,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 17832710.
- ↑ www
.nytimes .com /2007 /02 /02 /arts /music /02menotti .html?ref=arts. - ↑ nm0579781. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ www
.gf .org /fellows /all-fellows /gian-carlo-menotti /. - ↑ www
.pulitzer .org /winners /gian-carlo-menotti. - ↑ www
.kennedy-center .org /artists /m /ma-mn /gian-menotti /. - ↑ www
.quirinale .it /onorificenze /insigniti /15674. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2019. - ↑ www
.siv .archives-nationales .culture .gouv .fr /siv /rechercheconsultation /consultation /ir /pdfIR .action?irId=FRAN _IR _026438. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2019. - ↑ peabody
.jhu .edu /explore-peabody /our-history /george-peabody-medal /. - ↑ www
.peabodyawards .com /award-profile /amahl-and-the-night-visitors. - ↑ artsandletters
.org /awards /. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2021. - ↑ www
.pulitzer .org /prize-winners-by-category /225. - ↑ Bernard Holland (February 2, 2007). «Obituary: Gian Carlo Menotti, opera composer, dies at 95». The New York Times. https://www.nytimes.com/2007/02/01/arts/01iht-menotti.4437204.html.
- ↑ 22,0 22,1 22,2 Peter Dickinson (February 3, 2007). «Gian Carlo Menotti Opera composer of extraordinary popularity and founder of the Festival of Two Worlds at Spoleto». The Independent. https://www.independent.co.uk/news/obituaries/gian-carlo-menotti-434839.html.
- ↑ 23,0 23,1 Πρότυπο:Cite Grove
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Wlaschin, Ken: Gian Carlo Menotti on Screen: Opera, Dance and Choral Works on Film, Television and Video, εκδ. McFarland, 1999, ISBN 0-7864-0608-9
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Gian Carlo Menotti στο Wikimedia Commons- Ο Μενόττι στην Internet Broadway Database
- Ο Μενόττι στην IMDb
- Τρεις συνομιλίες με τον Συνθέτη Gian Carlo Menotti, με τον Bruce Duffie (1981, 1993 και 1995)
- Απόσπασμα από την πρώτη ηχογράφηση της συνθέσεως εγχόρδων Arioso του Μενόττι (στο YouTube)