Μέθοδος Βόλβιλ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η μέθοδος Βόλβιλ είναι χημική διεργασία βιομηχανικής κλίμακας, η οποία χρησιμοποιείται για τον εξευγενισμό του χρυσού στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο καθαρότητας (99,999%), μέσω της εφαρμογής ηλεκτρικής τάσης σε ένα διάλυμα τετραχλωροχρυσικού οξέος. Η μέθοδος αυτή ανακαλύφθηκε το 1874 στο Αμβούργο από τον Αιμίλ Βόλβιλ. Αυτή η ηλεκτροχημική μέθοδος περιλαμβάνει τη χρήση μίας χυτής ράβδου χρυσού, η οποία αποκαλείται συχνά και ράβδος Ντορέ, περιεκτικότητας 95%+ σε χρυσό η οποία αναλαμβάνει τον ρόλο της ανόδου. Χρυσός χαμηλότερης περιεκτικότητας δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί καθώς θα επηρεάσει την αντίδραση, ειδικά αν περιέχει ασήμι, λευκόχρυσο ή κάποιο άλλο ευγενές μέταλλο. Οι κάθοδοι για αυτή την αντίδραση είναι μικρά φύλλα καθαρού χρυσού (24 καρατίων) ή ανοξείδωτο ατσάλι. Με την παροχή ρεύματος στο σύστημα, ο ηλεκτρισμός περνάει μέσα από το διάλυμα του τετραχλωροχρυσικού οξέος. Χρυσός και άλλα μέταλλα διαλύονται στην άνοδο και ταυτόχρονα καθαρός χρυσός (ο οποίος έρχεται από το διάλυμα του τετραχλωροχρυσικού οξέος μέσω ανταλλαγής ιόντων) εναποτίθεται στην κάθοδο (επίσης από καθαρό χρυσό). Όταν η άνοδος διαλυθεί εντελώς η κάθοδος μαζί με τον προσκολλημένο σε αυτήν χρυσό από το διάλυμα αφαιρείται και λιώνεται ή επεξεργάζεται με κάποιον άλλον τρόπο ώστε να είναι κατάλληλη για πώληση. Ο χρυσός που προκύπτει είναι καθαρός κατά 99,999% και ανώτερης ποιότητας από αυτόν που παράγεται από την άλλη κοινή μέθοδο εξευγενισμού, δηλαδή τη μέθοδο Μίλερ, από την οποία παράγεται χρυσός με καθαρότητα 99,995%.
Η μέθοδος Βόλβιλ είναι απαραίτητη για την παραγωγή καθαρού χρυσού σε μεγάλη κλίμακα, ο οποίος έχει πολλές εφαρμογές κυρίως στον χώρο των ηλεκτρονικών συσκευών. Ωστόσο επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι αναγκαία η χρήση χρυσού τόσο υψηλής καθαρότητας, ο χρυσός συνήθως εξευγενίζεται με την μέθοδο Μίλερ, η οποία είναι πιο εύκολη, πιο απλή, πιο φτηνή, πιο γρήγορη και δεν απαιτεί τη παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων τετραχλωροχρυσικού οξέος, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερα προβλήματα. [1][2]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Noyes, Robert (1993). Pollution prevention technology handbook. William Andrew. σελ. 342. ISBN 0-8155-1311-9.
- ↑ Pletcher, Derek and Walsh, Frank (1990). Industrial electrochemistry. Springer. σελ. 244. ISBN 0-412-30410-4.