Who's That Girl (Soundtrack)

Who's That Girl
Soundtrack από Μαντόνα
Κυκλοφόρησε	21 Ιουλίου 1987
Ηχογραφήθηκε	1987
Μουσικό είδος	Dance-Ποπ Ποπ
Διάρκεια	39:36
Γλώσσα	Αγγλικά
Παραγωγός	Μαντόνα Patrick Leonard Stephen Bray Jay King Green Gartside Denzil Foster Thomas McElroy David Agent Stock Aitken Waterman David Gamson John Potoker *Hubert Eaves III;
Δισκογραφική	Sire, Warner Bros.
Δισκογραφικό χρονολόγιο; (Μαντόνα)

Το Who's That Girl: Original Motion Picture Soundtrack είναι το πρώτο σάουντρακ άλμπουμ της Αμερικανίδας τραγουδίστριας και τραγουδοποιού Μαντόνα. Κυκλοφόρησε στις 21 Ιουλίου του 1987 από την Sire Records, για να προωθήσει την ομώνυμη ταινία. Περιέχει επίσης τραγούδια απο τους συναδέλφους της ίδιας δισκογραφικής: Scritti Politti, Duncan Faure, Club Nouveau, Coati Mundi και Michael Davidson. Το σάουντρακ θεωρείται άλμπουμ της Μαντόνα, παρ'ολο που η ίδια ερμήνευσε μόνο τα τέσσερα απο τα εννιά τραγούδια του άλμπουμ. Μετά την εμπορική επιτυχία της ταινίας της, Desperately Seeking Susan (1985), η Μαντόνα ήθελε να παίξει σε μια άλλη κωμική ταινία με τον τίτλο Slammer, όπου επρόκειτο για μια γυναίκα, που ονομαζόταν Nikki Finn και που λανθασμένα κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία. Παρ'ολα αυτά, εξαιτίας της κριτικής και εμπορικής αποτυχίας της τανίας περιπέτειας της, Shanghai Surprise (1986), η Warner Bros. ήταν αρχικά απρόθυμη να εγκρίνει το πρότζεκτ, αλλά αργότερα συμφώνησε, αφότου τους έπεισε η Μαντόνα και επίσης επειδή ήθελαν να επωφεληθούν απο την επιτυχία της Μαντόνα με σάουντρακς.

Η Μαντόνα ξεκίνησε να δουλεύει πάνω στο σάουντρακ τον Δεκέμβριο του 1986, και επικοινώνησε με τον Patrick Leonard και τον Stephen Bray, οι οποίοι είχαν εργαστεί ως παραγωγοί στο τρίτο της στούντιο άλμπουμ True Blue (1986). Ένιωσε ότι ένα τραγούδι με ανεβαστικό τέμπο και ένα τραγούδι με χαμηλό τέμπο χρειαζόντουσαν για το άλμπουμ. Ο Leonard συνέθεσε την μουσική για το τραγούδι με το ανεβαστικό τέμπο, με την Μαντόνα να παρείχε την μελωδία και τους στίχους. Η τραγουδίστρια ονόμασε το κομμάτι "Who's That Girl" και, πιστεύοντας ότι αυτός ο τίτλος ήταν καλύτερος απο το Slammer, άλλαξε τον τίτλο της ταινίας με την ίδια ονομασία. Μαζί, η Μαντόνα και ο Leonard επίσης δημιούργησαν την μπαλάντα με χαμηλό τέμπο "The Look of Love". Δύο ακόμα τραγούδια συνετέθη για την ταινία με τον Bray, το πρώτο με τον χορευτικό τόνο που ήταν το "Causing a Commotion", και το άλλο που ήταν το "Can't Stop", ένα κομμάτι εμπνευσμένο από την μόδα του Motown του 60' και απο το γκρούπ Martha and the Vandellas.

Μετά την κυκλοφορία του, το σάουντρακ Who's That Girl έλαβε κυρίως αρνητικές κριτικές. Ορισμένες κριτικές περιέγραψαν το άλμπουμ απλό και ατελές, αν και το ομώνυμο κομμάτι και το "The Look of Love" επαινέθηκαν ως τα καλύτερα σημεία του. Το κομμάτι σάουντρακ ήταν εμπορική επιτυχία, ανεβαίνοντας στην πρώτη δεκάδα των άλμπουμ τσαρτς των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αυστρίας, του Καναδά, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Νέας Ζηλανδίας, της Σουηδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ έφτασε στην κορυφή των τσαρτς της Γερμανίας και του Ευρωπαϊκου άλμπουμ τσαρτ. Το άλμπουμ πούλησε 6 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως.

Τρία από τα κομμάτια που ερμήνευσε η Μαντόνα κυκλοφόρησαν ως σινγκλς. Το ομώνυμο κομμάτι έγινε το έκτο νούμερο ένα σινγκλ της στο Billboard Hot 100, κάνοντας την τον πρώτο καλλιτέχνη που συγκέντρωσε έξι νούμερο ένα σινγκλς στην δεκαετία του 1980, και την πρώτη γυναίκα ερμηνεύτρια που πήρε τόσα πολλά νούμερο ένα ως σόλο καλλιτέχνης. Το "Causing a Commotion" κυκλοφόρησε ως το δεύτερο σινγκλ, και έφτασε το νούμερο δύο στο Hot 100. Το "The Look of Love" ήταν μια κυκλοφορία μόνο στην ευρωπαϊκή αγορά, φτάνοντας την πρώτη δεκάδα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ένα άλλο κομμάτι, το "Turn It Up" ήταν μια διαφημιστική κυκλοφορία στις Ηνωμένες Πολιτείες, φτάνοντας τον αριθμό 15 στα χορευτικά τσαρτς. Το άλμπουμ Who's That Girl έλαβε περαιτέρω προώθηση απο την πετυχημένη περιοδεία Who's That Girl World Tour.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κωμική ταινία της Μαντόνα του 1985 Desperately Seeking Susan απεδείχθη εμπορική επιτυχία, γεγονός που την προέτρεψε να εκδηλώσει περαιτέρω ενδιαφέρον στην υποκριτική. Για το επόμενο πρότζεκτ στη μεγάλη οθόνη, επέλεξε μια άλλη κωμωδία, η οποία αρχικά ονομαζόταν Slammer, αλλά αργότερα ονομάστηκε Who's That Girl. Η Μαντόνα υποκρίθηκε τον χαρακτήρα της Nikki Finn, μιας νεαρής γυναίκας που κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία και η οποία επέμενε ότι ήταν αθώα. Ελεύθερη με αναστολή, ήταν αποφασισμένη να αποκαταστήσει το όνομα της. Μαζί με έναν χαρακτήρα που ονομαζόταν Loudon Trott (παίχτηκε απο τον Griffin Dunne), μπλέκεται σε μια μεγάλη περιπέτεια για 36 ώρες, με αποκορύφωμα μια σκηνή όπου η Nikki διακόπτει έναν γάμο για να αποκαλύψει την ταυτότητα του πραγματικού δολοφόνου. Όσον αφορά το χαρακτήρα της Nikki, η Μαντόνα σχολίασε,

"Είχα πολλά κοινά με την Nikki. Είναι θαρραλέα και γλυκιά και αστεία και παρεξηγημένη. Όμως αποκαταστεί το όνομα της στο τέλος, και αυτό είναι πάντα καλό να γίνεται. Εγώ συνεχώς το κάνω αυτό με το κοινό. Μου άρεσε η σκληρή πλευρά της Nikki αλλά και η γλυκιά. Η σκληρότητα είναι μόνο μια μάσκα για την ευπέθεια που νιώθει μέσα της."

Ωστόσο, υπό το πρίσμα της κακής δημοσιότητας που περιτριγύριζε την Μαντόνα και τον τότε σύζυγό της Sean Penn, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η ταινία δράματος τους Shanghai Surprise είχε αποτύχει εμπορικά, έπρεπε να αγωνιστεί σκληρά για να πείσει την Warner Bros. να εγκρίνει το πρότζεκτ. Ήθελε επίσης ο στενός φίλος της James Foley να σκηνοθετήσει την ταινία, διακηρύσσοντας τον ως «ιδιοφυΐα». Ο Foley είχε προηγουμένως σκηνοθετήσει τα μουσικά βίντεο των τραγουδιών της "Live to Tell", "Papa Do not Preach" και "True Blue". Η Warner Bros. αναζητούσε έναν άλλο τρόπο να βγάλει χρήματα πάνω στην επιτυχία της Μαντόνα με τα σάουντρακς και θεώρησε ότι μόνο το όνομά της θα μπορούσε να είναι αρκετό για να εγγυηθεί την επιτυχία της ταινίας καθώς και του σάουντρακ της. Έτσι θεώρησαν ότι δεν είχαν άλλη επιλογή από το να εγκρίνουν το πρότζεκτ. Τα γυρίσματα ξεκίνησαν τον Οκτώβριο του 1986, στη Νέα Υόρκη, αλλά η Μαντόνα άρχισε να δουλεύει πάνω στο σάουντρακ τον Ιανουάριο.

Εξέλιξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

"Είχα μερικές πολύ συγκεκριμένες ιδέες στο μυαλό μου, μια μουσική που θα μπορούσε να σταθεί από μόνη της καθώς και να υποστηρίζει και να ενισχύει αυτό που συνέβαινε στην οθόνη και ο μόνος τρόπος για να το πραγματοποιήσω αυτό ήταν να συμβάλλω κι εγώ η ίδια στην σύνθεση των μελωδιών... Τα τραγούδια δεν είναι αναγκαστικά για την Nikki ή γραμμένα για να ερμηνευθούν απο κάποιον σαν αυτήν, αλλά υπάρχει ένα πνεύμα σε αυτήν την μουσική που συλλαμβάνει και τα δύο το νόημα της ταινίας και των χαρακτήρων, νομίζω."
— Μαντόνα, μιλώντας για την μουσική της ταινίας

Έχοντας κάποιες συγκεκριμένες ιδέες στο μυαλό της για τη μουσική της ταινίας, η Μαντόνα επικοινώνησε με τους Patrick Leonard και Stephen Bray, οι οποίοι είχαν βοηθήσει να γράψουν και να παραγάγουν το τρίτο στούντιο άλμπουμ της True Blue το 1986. Η Μαντόνα τους εξήγησε ότι χρειαζόταν ένα τραγούδι με ανεβαστικό τέμπο και ένα τραγούδι με χαμηλό τέμπο. Σύμφωνα με τα αιτήματά της, ο Leonard ανέπτυξε το τραγούδι με ανεβαστικό τέμπο. Η Μαντόνα ήρθε στο στούντιο ηχογράφησης μια Πέμπτη και ο Leonard της παρέδωσε μια κασέτα με μια ηχογράφηση του ρεφραίν, την οποία μόλις είχε τελειώσει να δουλεύει. Η Μαντόνα πήγε στο δωμάτιο και ολοκλήρωσε τη μελωδία και τους στίχους του τραγουδιού, ενώ ο Leonard εργάστηκε στα υπόλοιπα μέρη του. Αφού τελείωσε τους στίχους, η Μαντόνα αποφάσισε να ονομάσει το τραγούδι "Who's That Girl" και άλλαξε τον τίτλο του Slammer στον ίδιο, θεωρώντας ότι είναι καλύτερο όνομα. Στο βιβλίο του Fred Bronson The Billboard Book of Number 1 Hits, ο Leonard εξήγησε ότι το τραγούδι ηχογραφήθηκε σε μία μέρα με την Μαντόνα να έχει ηχογραφήσει τα φωνητικά της μόνο μια φορά. Πρόσθετα κομμάτια κιθάρας και κρουστών προστέθηκαν αργότερα από τους Leonard και Bray.

Το τραγούδι με χαμηλό τέμπο δημιουργήθηκε την επόμενη μέρα, με τη Μαντόνα να γράφει τους στίχους και τον Leonard να συνθέτει τη μελωδία. Ονομαζόμενο "The Look of Love", το τραγούδι περιέχει τον στίχο "No where to run, no place to hide. From the look of love, from the eyes of pride". Η Μαντόνα εμπνεύστηκε από την εμφάνιση που ο ηθοποιός James Stewart έδωσε στην ηθοποιό Grace Kelly στην ταινία Rear Window του 1954. Η Μαντόνα είπε: «Δεν μπορώ να το περιγράψω, αλλά αυτός είναι ο τρόπος που θέλω κάποιος να με κοιτάζει όταν με αγαπάει. Είναι το πιο καθαρό βλέμμα της αγάπης και της λατρείας. Σαν παράδοση. Είναι καταστροφικό».

Λίστα Τραγουδιών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Who's That Girl – Original Motion Picture Soundtrack
Αρ.	Tίτλος	Παραγωγοί	Διάρκεια
1.	"Who's That Girl" (εκτελεσμένο από την Μαντόνα)		3:58
2.	"Causing a Commotion" (εκτελεσμένο από την Μαντόνα)		4:20
3.	"The Look of Love" (εκτελεσμένο από την Μαντόνα)		4:03
4.	"24 Hours" (εκτελεσμένο από τον Duncan Faure)		3:38
5.	"Step by Step" (εκτελεσμένο από τον Club Nouveau)		4:43
6.	"Turn It Up" (εκτελεσμένο από τον Michael Davidson)		3:56
7.	"Best Thing Ever" (εκτελεσμένο από τον Scritti Politti)		3:51
8.	"Can't Stop" (εκτελεσμένο από την Μαντόνα)		4:45
9.	"El Coco Loco (So So Bad)" (εκτελεσμένο από τον Coati Mundi)		6:22
Συν. διάρκεια:			43:34