Nicoloso da Recco (αντιτορπιλικό)
 Το αντιτορπιλικό Nicoloso da Recco (περ. το 1938). | |
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Τύπος και κλάση | Αντιτορπιλικό κλάσης Navigatori. |
| Ονομασίες | Έφερε το όνομα του Γενοβέζου θαλασσοπόρου Νικολόζο ντα Ρέκκο (Nicoloso da Recco). |
| Ναυπηγείο | Cantieri Riuniti dell'Adriatico, Ανκόνα |
| Έναρξη ναυπήγησης | 14 Δεκεμβρίου 1927 |
| Καθέλκυση | 5 Ιανουαρίου 1930 |
| Ένταξη σε υπηρεσία | 20 Μαΐου 1930 |
| Κατάληξη | Διαλύθηκε για σκραπ το 1954. |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Εκτόπισμα | κανονικό: 1900 LT (1930 t) πλήρες: 2580 LT (2621 t) |
| Μήκος | 107,3 m |
| Πλάτος | 10,2 m |
| Βύθισμα | 3,5 m |
| Ταχύτητα | 32 kn |
| Αυτονομία | 3800 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 18 kn |
| Πλήρωμα | 222-225 αξιωματικοί και ναύτες (την περίοδο του πολέμου) |
| Οπλισμός | τρία δίδυμα πυροβόλα των 120 mm δύο πυροβόλα των 40 mm τέσσερα δίδυμα πολυβόλα των 13,2 mm δύο τρίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 533 mm 86–104 νάρκες |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Nicoloso da Recco ήταν ένα από τα δώδεκα αντιτορπιλικά κλάσης Navigatori που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Έλαβε μέρος σε επιχειρήσεις στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και ήταν το μόνο πλοίο της κλάσης του που επιβίωσε του πολέμου.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα αντιτορπιλικά της κλάσης Navigatori ναυπηγήθηκαν ως αντιστάθμισμα στα μεγάλα γαλλικά αντιτορπιλικά των κλάσεων Jaguar και Guépard.[1] Είχαν ολικό μήκος 107,3 m, πλάτος 10,2 m και μέσο βύθισμα 3,5 m.[2] Είχαν εκτόπισμα 1930 t (1900 LT) με κανονικό φορτίο και 2621 t (2580 LT) με πλήρες. Το πλήρωμά τους την περίοδο του πολέμου αποτελούνταν από 222–225 αξιωματικούς και ναύτες.[3]
Το σύστημα πρόωσης παρείχε ισχύ έως και 55000 shp[3] και η ταχύτητα πλεύσης σε πραγματικές συνθήκες έφθανε στους 32 kn παρόλο που με περιορισμένο φορτίο τα Navigatori είχαν φθάσει στους 38–41 kn κατά την διάρκεια των θαλάσσιων δοκιμών.[4] Η ακτίνα δράσης ανερχόταν σε 3800 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 18 kn.[3]
Ο κύριος οπλισμός αποτελούνταν από έξι πυροβόλα των 120 mm εγκατεστημένα σε ζεύγη σε τρεις πύργους.[5] Επίσης υπήρχαν δύο αντιαεροπορικά πυροβόλα των 40 mm καθώς και δύο δίδυμα πολυβόλα των 13,2 mm καθώς και δυο τρίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 533 mm. Εκτός αυτών τα Navigatori μπορούσαν να μεταφέρουν 86-104 νάρκες.[4]
Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Ναυπηγήθηκε στις εγκαταστάσεις της Cantieri Navali Riuniti στην Ανκόνα.[2] Οι εργασίες άρχισαν στις 14 Δεκεμβρίου 1927, η καθέλκυσή του έλαβε χώρα στις 5 Ιανουαρίου 1930 και εντάχθηκε σε υπηρεσία στις 20 Μαΐου του ίδιου έτους.[2]
Την 21η Ιουνίου 1942 κατέρριψε τρία βομβαρδιστικά Beaufort ενώ συνόδευε νηοπομπή στα ανοικτά της Τυνησίας.[6] Στις 2 Δεκεμβρίου 1942 έλαβε μέρος σε ναυμαχία στα στενά μεταξύ Τυνησίας και Σικελίας κατά τη διάρκεια της οποίας ιταλογερμανική νηοπομπή που μετέφερε στρατεύματα και εφόδια στη Λιβύη υπέστη βαρύτατες απώλλειες εξαιτίας της δράσης των συμμαχικών ναυτικών δυνάμεων. Όντας το μόνο από τα Navigatori που επιβίωσε του πολέμου, το Nicoloso da Recco διαλύθηκε τελικά για σκραπ το 1954.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ando, Elio (1978). «The Italian Navigatori Class, 1928». Στο: Preston, Antony. Super Destroyers. Warship Special. 2. London: Conway Maritime Press. ISBN 0-85177-131-9.
- Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8.
- Fraccaroli, Aldo (1968). Italian Warships of World War II. Shepperton, UK: Ian Allan. ISBN 0-7110-0002-6.
- Roberts, John (1980). «Italy». Στο: Chesneau, Roger. Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. New York: Mayflower Books. σελίδες 280–317. ISBN 0-8317-0303-2.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (3rd rev. έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.
- Shores, Christopher F.· Cull, Brian· Malizia, Nicola (1991). Malta: The Spitfire Year. London: Grub Street. ISBN 978-0-948817-16-8.
- Whitley, M. J. (1988). Destroyers of World War 2: An International Encyclopedia. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-85409-521-8.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Nicoloso Da Recco (ship, 1930) στο Wikimedia Commons
| |||||||||||
