La donna è mobile
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
La donna é mobile (= η γυναίκα είναι άστατη, ελληνική προφορά: Λα Ντόνα ε μόμπιλε ) είναι άρια από την όπερα Ριγκολέττο(1851) του Ιταλού συνθέτη Τζουζέπε Βέρντι. Την τραγουδά ο Δούκας της Μάντοβα (Τενόρος), ένας από τους χαρακτήρες του έργου. Η άρια τραγουδιέται στην αρχή της τρίτης πράξης. Ήταν ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια όπερας εκείνη την εποχή. Τελικά η άρια αποδείχθηκε απίστευτα ρυθμική και λίγες μέρες μετά την πρεμιέρα της όπερας, την τραγουδούσαν οι Βενετοί γονδολιέρηδες.
Λιμπρέτο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το λιμπρέτο της όπερας, γράφτηκε από τον Φραντσέσκο Μαρία Πιάβε, και εμφανίζονται παρακάτω τα πρωτότυπα λόγια της άριας:
Στίχοι με ελληνική μετάφραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Λιμπρέτο | Ελληνική μετάφραση |
---|---|
La donna è mobile
Qual piuma al vento, muta d'accento e di pensiero. Sempre un amabile, leggiadro viso, in pianto o in riso, è menzognero. Refrain La donna è mobil'. Qual piuma al vento, muta d'accento e di pensier'! È sempre misero chi a lei s'affida, chi le confida mal cauto il cuore! Pur mai non sentesi felice appieno chi su quel seno non liba amore! Refrain La donna è mobil' Qual piuma al vento, muta d'accento e di pensier'! |
Η γυναίκα είναι άστατη
Σα φτερό στον άνεμο Αλλάζει στην φωνή
Χαριτωμένο πρόσωπο, Στο κλάμα ή στο γέλιο είναι απατηλή
Σα φτερό στον άνεμο Αλλάζει στην φωνή και στη σκέψη και στη σκέψη
Όποιος την εμπιστευτεί, Όποιος της ανοιχτεί απρόσεκτη η καρδιά του!
Πλήρως ευτυχισμένος Όποιος σ’ αυτό το μπούστο Δεν έχει γευτεί έρωτα
Σα φτερό στον άνεμο Αλλάζει στην φωνή και στη σκέψη και στη σκέψη και στη σκέψη |
|
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |