Diamante (υποβρύχιο)
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Τύπος και κλάση | Υποβρύχιο κλάσης Sirena. |
| Ναυπηγείο | Cantieri navali Tosi di Taranto, Τάραντας |
| Έναρξη ναυπήγησης | 11 Μαΐου 1931 |
| Καθέλκυση | 21 Μαΐου 1933 |
| Ένταξη σε υπηρεσία | 18 Νοεμβρίου 1933 |
| Κατάληξη | Βυθίστηκε από το βρετανικό υποβρύχιο HMS Parthian στις 20 Ιουνίου 1940. |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Εκτόπισμα | 691 t (680 LT) (στην επιφάνεια) 850 t (837 LT) (σε κατάδυση) |
| Μήκος | 60,18 m |
| Πλάτος | 6,45 m |
| Βύθισμα | 4,7 m |
| Πρόωση | Οι ντιζελοκινητήρες απέδιδαν έως και 1350 bhp. Οι ηλεκτροκινητήρες απέδιδαν έως και 800 hp. |
| Ταχύτητα | 14 kn (στην επιφάνεια) 7,5 kn (σε κατάδυση) |
| Αυτονομία | 5000 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn (στην επιφάνεια) 72 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 4 kn (σε βύθιση) |
| Πλήρωμα | 45 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες. |
| Οπλισμός | 1 πυροβόλο των 100 mm 2–4 πολυβόλα των 13,2 mm 6 τορπιλοσωλήνες των 533 mm |
Το Diamante ήταν ένα από τα δώδεκα υποβρύχια κλάσης Sirena που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) στις αρχές της δεκαετίας του 1930.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα υποβρύχια της κλάσης Sirena ήταν βελτιωμένες και μεγαλύτερων διαστάσεων εκδοχές των προγενέστερων σκαφών της κλάσης Argonauta. Είχαν εκτόπισμα 691 t (680 LT) στην επιφάνεια και 850 t (837 LT) σε κατάδυση. Είχαν μήκος 61,5 m, πλάτος 5,7 m και βύθισμα 4,7 m. Το πλήρωμά τους αποτελούνταν από 45 αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες.[1]
Στην επιφάνεια προωθούνταν από δύο ντηζελοκινητήρες των 675 bhp, ενώ σε κατάδυση το έργο αυτό αναλάμβανε ηλεκτροκινητήρας μέγιστης ισχύος 400 hp. Η μέγιστη ταχύτητα πλεύσης στην επιφάνεια έφθανε τους 14 kn και σε βύθιση 7,5 kn.[2] Αντίστοιχα στην επιφάνεια η ακτίνα δράσης ανέρχονταν σε 5000 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn[1] ενώ σε βύθιση ήταν 72 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 4 kn.[2]
Διέθεταν έξι τορπιλοσωλήνες των 533 mm, τέσσερις στην πλώρη και δύο στην πρύμνη και έφεραν δώδεκα τορπίλες. Επίσης είχαν ένα πυροβόλο των 100 mm με το οποίο μπορούσαν να πλήξουν στόχους στην επιφάνεια. Αντιαεροπορική προστασία παρείχαν δύο ή τέσσερα πολυβόλα των 13,2 mm.[1]
Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Η ναυπήγηση του Diamante άρχισε στις 11 Μαΐου 1931 στις εγκαταστάσεις της Cantieri navali Tosi di Taranto στον Τάραντα.[1] Καθελκύστηκε την 21η Μαΐου 1933 και εντάχθηκε σε υπηρεσία το επόμενο έτος.[1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bagnasco, Erminio (1977). Submarines of World War Two. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-962-6.
- Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8.
- Chesneau, Roger, επιμ. (1980). Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. Greenwich, UK: Conway Maritime Press. ISBN 0-85177-146-7.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.
| ||||||||
