Dardo (αντιτορπιλικό, 1930)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Dardo
Το αντιτορπιλικό Dardo στο κέντρο μαζί με τα αδελφά πλοία Strale και Saetta (1932).
Πληροφορίες
Τύπος και κλάσηΑντιτορπιλικό κλάσης Freccia (Dardo)
ΝαυπηγείοCantieri navali Odero, Γένοβα
Έναρξη ναυπήγησης23 Σεπτεμβρίου 1929
Καθέλκυση26 Σεπτεμβρίου 1930
Ένταξη σε υπηρεσία26 Ιανουαρίου 1932
ΚατάληξηΠέρασε στην κατοχή του Kriegsmarine τον Σεπτέμβριο του 1943 και βυθίστηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1945.
Γενικά χαρακτηριστικά
Εκτόπισμακανονικό (standard): 1225 t (1206 LT)
πλήρες: 2150 t (2120 LT)
Μήκος96,15 m
Πλάτος9,75 m
Βύθισμα3,15 m
ΠρόωσηΤο προωστικό σύστημα απέδιδε έως και 44000 shp.
Ταχύτητα30 kn
Αυτονομία4600 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 12 kn
Πλήρωμα185 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες (την περίοδο του πολέμου)
Οπλισμός2x2 πυροβόλα των 120 mm
2 αντιαεροπορικά πυροβόλα των 40 mm
2x2 αντιαεροπορικά πολυβόλα των 13,2 mm
2x3 τορπιλοσωλήνες των 533 mm
54 νάρκες
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Dardo (ιταλ. «Βέλος») ήταν ένα από τα τέσσερα αντιτορπιλικά κλάσης Freccia[Σημ. 1] που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Ναυτικό Βασιλικό (Regia Marina) στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Ολοκληρώθηκε το 1932 και έλαβε μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έπειτα από τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας τον Σεπτέμβριο του 1943, το Dardo πέρασε στην κατοχή των γερμανικών δυνάμεων και χρησιμοποιήθηκε από το Kriegsmarine ως TA31 μέχρι τη βύθισή του τον Απρίλιο του 1945.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σχεδιαστικά, τα αντιτορπιλικά της κλάσης Freccia ήταν μεγαλύτερες και βελτιωμένες εκδοχές των προγενέστερών τους της κλάσης Turbine.[1] Είχαν ολικό μήκος 96,15 m, πλάτος 9,75 m και μέσο βύθισμα 3,15 m.[2] Το εκτόπισμά τους ανερχόταν σε 1225 t (1206LT) με κανονικό (standard) φορτίο και 2150 t (2120 LT) με πλήρες.[3] Το πλήρωμά τους την περίοδο του πολέμου αποτελούνταν από 185 αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες.[4]

Το προωστικό σύστημα απέδιδε έως και 44000 shp και μπορούσαν να φθάσουν σε ταχύτητες της τάξεως των 30 kn σε πραγματικές συνθήκες. Κατά τις θαλάσσιες δοκιμές είχαν φθάσει και τους 38-39 kn, όμως με πολύ περιορισμένο φορτίο. Η ακτίνα δράσης τους έφθανε τα 4600 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 12 kn.[1]

Ο κύριος οπλισμός αποτελούνταν από τέσσερα πυροβόλα των 120 mm εγκατεστημένα σε ζεύγη σε ένα πύργο μπροστά από την υπερκατασκευή και έναν πίσω από αυτήν[3] καθώς και έξι τορπιλοσωλήνες των 533 mm. Αντιαεροπορική προστασία παρείχαν δύο πυροβόλα των 40 mm και δύο δίδυμα πολυβόλα των 13,2 mm.[4] Παρόλο που δεν διέθεταν σόναρ ώστε να μπορούν να δράσουν ως ανθυποβρυχιακά, τα αντιτορπιλικά της κλάσης αυτής είχαν δύο εκτοξευτές βομβών βυθού.[1] Μπορούσαν επίσης να μεταφέρουν έως και 54 νάρκες.[3]

Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ναυπήγηση του Dardo ξεκίνησε στις 23 Ιανουαρίου 1929 στις εγκαταστάσεις της Cantieri navali Odero στην Γένοβα.[2] Καθελκύστηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1930 και εντάχθηκε σε υπηρεσία την 21η Ιανουαρίου 1932.[2]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Στην βιβλιογραφία αναφέρεται και ως κλάση Dardo.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Brescia, p. 116
  2. 2,0 2,1 2,2 Whitley, p. 165
  3. 3,0 3,1 3,2 Fraccaroli, p. 51
  4. 4,0 4,1 Roberts, p. 299

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]