Atropo (υποβρύχιο, 1938)
 Διάγραμμα υποβρυχίου κλάσης Foca. | |
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Τύπος και κλάση | υποβρύχιο κλάσης Foca |
| Ναυπηγείο | Cantieri navali Tosi di Taranto, Τάραντας |
| Έναρξη ναυπήγησης | 10 Ιουλίου 1937 |
| Καθέλκυση | 20 Νοεμβρίου 1938 |
| Ένταξη σε υπηρεσία | 14 Φεβρουαρίου 1939 |
| Παροπλισμός | 23 Μαρτίου 1947 |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Εκτόπισμα | 1326 t (1305 LT) (στην επιφάνεια) 1651 t (1625 LT) (σε κατάδυση) |
| Μήκος | 82,85 m |
| Πλάτος | 7,17 m |
| Βύθισμα | 5,2 m |
| Ταχύτητα | 15,2 kn (στην επιφάνεια) 7,4 kn (σε κατάδυση) |
| Αυτονομία | 7800 ναυτικά μίλια (στην επιφάνεια) 120 ναυτικά μίλια (σε κατάδυση) |
| Μεγ. βάθος κατάδυσης | 90 m |
| Πλήρωμα | 60 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες |
| Οπλισμός | 6 τορπιλοσωλήνες των 533 mm 1 πυροβόλο των 100 mm 2 πολυβόλα των 13,2 mm 36 νάρκες |
Το Atropo ήταν ένα από τα τρία υποβρύχια κλάσης Foca που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) στα τέλη της δεκαετίας του 1930. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των υποβρυχίων αυτής της κλάσης ήταν πως είχαν και δυνατότητα ναρκοθέτησης.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σχεδιαστικά τα υποβρύχια της κλάσης Foca ήταν βελτιωμένες εκδοχές του προγενέστερου Pietro Micca. Είχαν εκτόπισμα 1326 t (1305 LT) στην επιφάνεια και 1651 t (1625 LT) σε κατάδυση. Το μήκος τους ήταν 82,85 m, το πλάτος τους 7,17 m και το βύθισμά τους 5,2 m.[1] Μπορούσαν να επιχειρούν σε βάθη έως και 90 m[2] και τοι πλήρωμά τους αποτελούνταν από εξήντα αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες.[1]
Όταν έπλεαν στην επιφάνεια, προωθούνταν από δύο ντιζελοκινητήρες των 1440 bhp, ενώ σε κατάδυση το έργο αυτό αναλάμβαναν δύο ηλεκτροκινητήρες των 625 hp. Στην επιφάνεια τα υποβρύχια της κλάσης αυτής μπορούσαν να φθάσουν σε μέγιστη ταχύτητα πλεύσης 15,2 kn, ενώ σε κατάδυση έφθαναν τους 7,4 kn. Αντίστοιχα η ακτίνα δράσης τους όταν έπλεαν στην επιφάνεια έφθανε τα 7800 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn και τα 120 ναυτικά μίλια με ταχύτητα 7 kn όταν έπλεαν σε κατάδυση.[2]
Διέθεταν έξι τορπιλοσωλήνες των 533 mm, τέσσερις στην πλώρη και δύο στην πρύμνη, ενώ μπορούσαν να μεταφέρουν έως και οκτώ τορπίλες. Υπήρχε επίσης ένα πυροβόλο των 100 mm, με το οποίο μπορούσαν να πλήξουν στόχους στην επιφάνεια, καθώς και δύο πολυβόλα των 13,2 mm για αντιαεροπορική προστασία.[1] Μετέφεραν επίσης έως και 36 νάρκες.[2]
Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Η ναυπήγηση του Atropo ξεκίνησε στις 10 Ιουλίου 1937 στις εγκαταστάσεις της Cantieri navali Tosi di Taranto στον Τάραντα.[3] Καθελκύστηκε στις 20 Νοεμβρίου 1938 και ολοκληρώθηκε στις 14 Φεβρουαρίου του επόμενου έτους.[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bagnasco, Erminio (1977). Submarines of World War Two. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-962-6.
- Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8.
- Fraccaroli, Aldo (1968). Italian Warships of World War II. Shepperton, UK: Ian Allan. ISBN 0-7110-0002-6.
- Chesneau, Roger, επιμ. (1980). Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. Greenwich, UK: Conway Maritime Press. ISBN 0-85177-146-7.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.
| ||||||||
