Angostura bitters
Η Ανγκοστούρα ή Αγκοστούρα, διεθνώς γνωστή και ως Angostura bitters, είναι ένα συμπυκνωμένο πικρό ποτό ή βοτανικά εγχυόμενο αλκοολικό μείγμα, αποτελούμενο από νερό, 44.7% αιθανόλη, γεντιανή,[Σημ. 1] βότανα και μπαχαρικά,[1] από τον οίκο House of Angostura στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο. Συνήθως, χρησιμοποιείται για τον αρωματισμό ποτών ή (λιγότερο συχνά) τροφίμων. Τα πικρά (bitters) παράχθηκαν για πρώτη φορά στην πόλη Angostura (Σιουδάδ Μπολίβαρ, Βενεζουέλα) (εξ ου και το όνομα) και δεν περιέχουν φλοιό ανγκοστούρα (Angostura trifoliata). Η φιάλη είναι εύκολα αναγνωρίσιμη από τη διακριτική υπέρ-μεγέθη ετικέτα της.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η συνταγή αναπτύχθηκε ως τονωτικό από τον Γερμανό Dr. Johann Gottlieb Benjamin Siegert (1796-1870),[2] γενικό χειρουργό στο στρατό του Σιμόν Μπολίβαρ στη Βενεζουέλα. Ο Siegert ξεκίνησε να το πωλεί το 1824 και γι' αυτό το λόγο, το 1830, εγκατέστησε και ένα αποστακτήριο.[3] Ο Siegert είχε τη βάση του στην πόλη Angostura, σημερινή Σιουδάδ Μπολίβαρ, και χρησιμοποίησε τοπικά διαθέσιμα υλικά, ίσως με τη βοήθεια των τοπικών Αμερινδιάνων (Amerindians) στις βοτανικές τους γνώσεις.[4] Το προϊόν πωλήθηκε στο εξωτερικό από το 1853 και το 1875 το εργοστάσιο μεταφέρθηκε από το Σιουδάδ Μπολίβαρ στο Πορτ-οφ-Σπέιν, Τρινιντάντ, όπου και παραμένει.[5] Η Αγκοστούρα το 1873 κέρδισε το μετάλλιο στην Παγκόσμια Έκθεση της Βιέννης. Το μετάλλιο εξακολουθεί να απεικονίζεται στην υπερμεγέθη ετικέτα, μαζί με την αντίστροφη, η οποία απεικονίζει τον Αυτοκράτορα Φραγκίσκο Ιωσήφ Α΄ της Αυστρίας σε κατατομή προσώπου.
Ο ακριβής τύπος είναι ένα καλά φυλασσόμενο μυστικό και μόνο πέντε άνθρωποι γνωρίζουν ολόκληρη τη συνταγή.[6]
Η Angostura bitters είναι εξαιρετικά συμπυκνωμένη και έχει μια επίκτητη γεύση· αν και με 44,7% αλκοόλη κατ 'όγκο, τα πικρά συνήθως δεν προσλαμβάνονται χωρίς αραίωση αλλά αντ' αυτού χρησιμοποιούνται σε μικρές ποσότητες ως άρτυμα.[7]
Η Angostura bitters είναι βασικό συστατικό σε πολλά κοκτέιλ. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε για να βοηθήσει τα αναστατωμένα στομάχια των στρατιωτών στο στρατό του Σιμόν Μπολίβαρ, αργότερα έγινε δημοφιλές στη σόδα και συνήθως σερβίρεται με τζιν. Το μείγμα κόλλησε στη μορφή του ροζ τζιν (pink gin) και χρησιμοποιείται επίσης σε πολλά άλλα αλκοολούχα κοκτέιλ, όπως μακριές βότκες (long vodka), οι οποίες αποτελούνται από βότκα, Angostura bitters και λεμονάδα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι περισσότερο γνωστή για την χρήση της σε κοκτέιλ με ουίσκι: το Παλιομοδίτικο (Old Fashioned) γίνεται από ουίσκι, μπίττερς (bitters), ζάχαρη και νερό[8] και το Μανχάτταν (Manhattan) συνήθως γίνεται με ουίσκι σίκαλης και γλυκό βερμούτ. Στο Pisco Sour πασπαλίζονται λίγες σταγόνες από πάνω από τον αφρό τόσο για άρωμα όσο και για διακόσμηση. Στο Κοκτέιλ Σαμπάνιας (Champagne Cocktail) προστίθενται λίγες σταγόνες μπίττερς σε έναν κύβο ζάχαρης. Αν και δεν περιλαμβάνεται στην κλασική συνταγή, μερικές φορές οι μπάρμαν προσθέτουν περισσότερη γεύση στο κοκτέιλ Μοχίτο με το κατάβρεγμα λίγων σταγόνων Angostura bitters στην κορυφή. Τα πικρά (bitters) μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν σε αναψυκτικά· ένα κοινό ποτό που σερβίρεται στις παμπ της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας είναι λάιμ λεμόνι και πικρά (bitters). Ο Οδηγός «Angostura Bitters Drink Guide», ένα διαφημιστικό φυλλάδιο του 1908, ανατυπώθηκε το 2008, με νέα εισαγωγή από τον Ross Bolton.
Θεραπευτικές ιδιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Angostura bitters φέρεται να έχει ιδιότητες αποκατάστασης. Είχε αναφερθεί ότι είναι θεραπεία για τον λόξυγκα[9] και επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως θεραπεία για το αναστατωμένο στομάχι.[10]
Η Angostura bitters συχνά εσφαλμένα πιστεύεται ότι έχει δηλητηριώδεις ιδιότητες, επειδή σχετίζεται με τον φλοιό ανγκοστούρα (Angostura trifoliata) (αν και στην πραγματικότητα δεν περιέχει καθόλου), η οποία, αν και δεν είναι τοξική, κατά τη χρήση του ως φάρμακο, συχνά νοθεύεται από ασυνείδητους πωλητές[11] που παραγέμισαν τα σακιά από το φλοιό με τον φθηνότερο δηλητηριώδη στρύχνο τον εμετικό (Strychnos nux-vomica) ή φλοιό copalchi (Croton guatemalensis).[1][12]
Πικρά πορτοκαλιού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από το 2007, η Ανγκοστούρα παράγει επίσης την Angostura πορτοκαλιού, ένα μπίττερ πορτοκαλιού.
Έλλειψη του 2009[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 2009 υπήρχε έλλειψη της Angostura bitters·[7] η εταιρεία ανέφερε ότι οφείλεται κατά κύριο λόγο σε πρόβλημα από τον εφοδιασμό της σε φιάλες. Υπήρξαν ανακριβείς φήμες για ανάκληση του προϊόντος ή ότι η παραγωγή των μπίττερ είχε σταματήσει στο εργοστάσιο του Τρινιντάντ. Η έλλειψη αποτέλεσε αντικείμενο πολλών ειδησεογραφικών άρθρων και blogs, ιδιαίτερα στη βιομηχανία κοκτέιλ.[13]
Κοκτέιλ με Angostura bitters[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Angostura Fizz
- Bourbon Lancer
- Brandy Sour
- Brut Cocktail
- La Katrina
- Champagne cocktail
- Corn N' Oil
- Cuba Libre Preparado
- Fallen Angel
- Gin pahit
- Gunner
- Lime and Bitters
- Long vodka
- Manhattan
- Old Fashioned
- Peanut punch
- Pink Gin
- Pisco Sour
- Planter's Punch
- Prince of Wales
- Rob Roy
- Rock Shandy
- Rum punch
- Rum Swizzle
- Singapore Sling
- Zombie
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Gentiana / ˌdʒɛntʃieɪnə / είναι γένος ανθοφόρων φυτών που ανήκουν στην Γεντιανή (Gentianaceae) οικογένεια, τη φυλή Gentianeae και τη μονοφυλετική υποφυλή Gentianinae. Με περίπου 400 είδη, θεωρείται ένα μεγάλο γένος. Είναι αξιοσημείωτο για τα επί το πλείστον μεγάλα, σε σχήμα τρομπέτας άνθη του, τα οποία είναι συχνά ένα έντονο μπλε. Το όνομα του γένους, είναι φόρος τιμής στον Gentius, τον βασιλιά των Ιλλυριών, ο οποίος ενδέχεται να ήταν αυτός που ανακάλυψε τις τονωτικές ιδιότητες στις γεντιανές.[Παρ. Σημ. 1][Παρ. Σημ. 2]
- Παραπομπές σημειώσεων
- ↑ Sunset Western Garden Book, 1995:606–607
- ↑ RHS A-Z Encyclopedia of Garden Plants. United Kingdom: Dorling Kindersley. 2008. σελ. 1136. ISBN 1405332964.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Catherine Fallis (2004). Wine. iUniverse. σελ. 214. ISBN 0-595-32699-4.
- ↑ Siegert v. Gandolfi et al., reported in The Federal Reporter 149 1907:100ff.
- ↑ 1830 date given as testimony in Siegert v. Findlater, 1876, reported in N.C. Moak,Reports of Cases Decided by the English Courts: "8. Chancery Division" (Albany, NY, 1880) pp21ff.
- ↑ Raymond, J."Mysteries in Angostura Museum: Story of founder Dr. Siegert comes to life", Trinidad Guardian Αρχειοθετήθηκε 2000-09-25 στο Wayback Machine. January 10, 2000
- ↑ Siegert v. Findlater; Siegert v. Gandolfi.
- ↑ Maddow, Rachel (10 Απριλίου 2010). «Sweet Bitters». MSNBC.
- ↑ 7,0 7,1 «In the News: Angostura Bitters shortage, and typical recipes for drinks and foods». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2016.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2016.
- ↑ «A Bitter Medicine Cures the Hiccups». The New York Times. December 31, 1981.
- ↑ «"Bitters: The World's Best Kept Secret (205)" FineLiving.com». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2016.
- ↑ "Earthnotes - Herb Library"
- ↑ Albert Y. Leung, Steven Foster (2003). Encyclopedia of common natural ingredients used in food, drugs, and cosmetics. Wiley-Interscience. σελ. 35.
- ↑ «Spirits: The Angostura Bitters Shortage calls for creativity». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2016.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- (Αγγλικά) http://www.angosturabitters.com/
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Angostura bitters (έκδοση 706112870) της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |