3103 Έγκερ

**3103 Έγκερ**
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	Miklós Lovas
Ημερομηνία ανακάλυψης:	20 Ιανουαρίου 1982
Εναλλακτικές ονομασίες B:	1982 BB
Κατηγορία:	Απολλώνειος αστεροειδής
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
	Εποχή 31 Ιουλίου 2016 (Ι.Η. (JD) 2457600,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,3544
Μεγάλος ημιάξονας (a):	1,4044 AU (210,08 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q):	0,9066 AU (135,63 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	1,9021 AU (284,55 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	607,87 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	20,932 ° (μοίρες)
Μήκος του; ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	; 129,79 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	254,01 °
Μέση ανωμαλία (M):	327,068 °

Ο Έγκερ (Eger) είναι ένας αστεροειδής που τέμνει την τροχιά της Γης, και συγκεκριμένα ένας Απολλώνειος αστεροειδής. Το απόλυτο μέγεθός του (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) είναι 15. Ανακαλύφθηκε το 1982 από τον Ούγγρο αστρονόμο Μίκλος Λόβας, που παρατηρούσε από τον Αστρονομικό Σταθμό Πιτσκέστετο του Αστεροσκοπείου Κονκόλυ, στο βουνό Μάτρα της βόρειας Ουγγαρίας, και του έδωσε το όνομα της ομώνυμης ουγγρικής πόλης.

Προσεγγίσεις στη Γη και σύνδεση με μετεωρίτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Έγκερ έχει προσεγγίσει αρκετές φορές τη Γη κατά το παρελθόν και θα συνεχίσει να περνά κοντά της και στο μέλλον. Η πλησιέστερη προσέγγιση των τελευταίων αιώνων σημειώθηκε στις 6 Αυγούστου 1996, όταν ο αστεροειδής πέρασε σε απόσταση 0,11509 AU (17,22 εκατομμυρίων χιλιομέτρων) από τη Γη. Δεν θα ξαναπεράσει τόσο κοντά μέχρι το τέλος του 22ου αιώνα. Η σπανιότητα των κοντινών προσεγγίσεων οφείλεται στη σχετικώς μεγάλη κλίση της τροχιάς του ως προς την εκλειπτική (το επίπεδο της γήινης τροχιάς), περίπου 21 μοίρες. Παρά το γεγονός αυτό, η τροχιά του Έγκερ έχει επηρεασθεί από τη βαρυτική έλξη του πλανήτη μας, καθώς βρίσκεται σε συντονισμό 5 προς 3 με τη Γη, δηλαδή εκτελεί 3 περιφορές γύρω από τον Ήλιο στον ίδιο χρόνο που η Γη εκτελεί 5.

Ο Έγκερ είναι ο μοναδικός αστεροειδής εκτός από την 4 Εστία που έχει ταυτοποιηθεί ως το σώμα από το οποίο προέρχονται συγκεκριμένοι μετεωρίτες. Συγκεκριμένα, πιστεύεται ότι οι μετεωρίτες που είναι γνωστοί ως ωμπρίτες και αποτελούνται κυρίως από το ορυκτό ενστατίτης, έχουν αποσπασθεί από τον 3103 Έγκερ και έπεσαν στη Γη αφού περιπλανήθηκαν στο διάστημα. Ο Έγκερ έχει παρατηρηθεί με ραντάρ από τα ραδιοτηλεσκόπια του Αρεσίμπο και του Γκόλντστόουν τα καλοκαίρια του 1986, του 1991 και του 1996.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Έγκερ εκτιμάται σε 1,5 χιλιόμετρο περίπου, αλλά έχει επίμηκες (μακρόστενο) σχήμα. Είναι ένας από τους πλέον ανοικτόχρωμους αστεροειδείς, με γεωμετρικό άλβεδο 0,64. Ο φασματικός τύπος του είναι E (από τον ενστατίτη) ή Xe κατά SMASSII. Είναι ο μοναδικός γεωπλήσιος αστεροειδής τύπου Ε. Ο Έγκερ σχετίζεται φασματοσκοπικώς με τους αστεροειδείς της Οικογένειας της Ουγγαρίας.

Ο Έγκερ περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 5 ώρες, 42 λεπτά και 21 δευτερόλεπτα.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]