Χρηματιστική

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η χρηματιστική (απο την αρχαία ελληνική λέξη χρῆμα) ορίστηκε απο τον Θαλή τον Μιλήσιο ως η πράξη της συσσώρευσης πλούτου. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη η συγκέντρωση χρήματος καθεαυτή είναι μια πράξη αφύσικη που εκφυλίζει τους ανθρώπους που καταπιάνονται με αυτή. Τονίζει σε πολλά του κείμενα οπως «Τα Ηθικά Νικομάχεια» και «Πολιτικά» την ουσιώδη διαφορά μεταξύ οικονομίας και χρηματιστικής.


1.    Οικονομίκη συναλλαγή : Η πώληση αγάθων πραγματοποιήται απευθείας ανάμεσα στον παραγωγό και τον αγοραστή στην δίκαιη τίμη έτσι ώστε να μήν προστίθεται περαιτέρω υπεραξία στο προϊόν.

2.   Χρηματιστική συναλλαγή: Αποτελεί το εμπόριο κατά το οποίο ένας μεσάζοντας αγοράζει απο τον παραγωγό για να μεταπωλήσει στον αγοραστή σε μεγαλύτερη τιμή βγάζοντας υπεραξία. Χαρακτηρίζεται απο τον Αριστοτέλη ως μια ανήθικη πράξη με την αιτιολογία οτι το χρήμα παύει να είναι ένα απλό μέσο συναλλαγής και μετατρέπεται σε μέσο διάπραξης απάτης.


Ο Αριστοτέλης θεωρεί την μεν χρηματιστική ως ενα σύνολο κόλπων και τακτικών με σκοπό την απόκτηση πλούτου που τείνουν να διευκολίνουν την συγκέντρωση εξουσίας ενω αντίθετα εξυψώνει την οικονομία ως κοινωνική και πολίτικη διεργασία.