Χρήστης:Elli-Theodora22/πρόχειρο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Έντονο κείμενο'
  Ο ΥΔΡΑΪΚΟΣ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ
Οι Υδραίοι ναυτικοί δεν έλειπαν κατά καιρούς από τα λιμάνια του Πειραιά. Τους ήταν γνώριμα αφού μετέφεραν με τα καϊκια τους εμπορεύμτα από και προς την Αθήνα. Πολλοί είχαν λάβει μέρος και στον απελευθερωτικό αγώνα. Τα χρήματα που διέθεταν οι πλούσιες υδραϊκές οικογένειες υπολογίζονται σε εννέα εκατομμύρια χρυσές δραχμές. Η μετακίνηση τους προς τη νεοσύστατη πόλη, άρχισε ήδη από το 1829 , αυξήθηκε στα επόμενα χρόνια , κυρίως από το 1837 λόγω της ανεργίας και της φτώχιας. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τη μείωση του πληθυσμού στο νησί. Για την εποίκηση στον Πειραιά επέλεξαν μια επιροπή με πρόεδρο τον Αναστάσιο Ρομπότζη.
Η γη μοιράστηκε δε 48 οικοδομικά παραλληλόγραμμα. Ο τόπος άνηκε στο Δημόσιο μετά τη διάλυση του μοναστηριού του Αγίου Σπυρίδωνα και σε διάφορους ιδιώτες Αθηναίους  και μη που τα αγόρασαν από τους Τούρκους ή παλαιότερους ιδιοκτήτες σε πολύ φθηνές τιμές. Βρέθηκαν και πολλοί άλλοι διεκδικητές που αν είχαν νόμιμους τίτλους αποζημιώνονταν με ανταλλαγή άλλων γαιών . Κανείς δεν μπορούσε δεν μπορούσε να πουλήσει το οικόπεδό του πριν χτίσει σε αυτό σπίτια ή αποθήκες . Είχε όμως τη δυνατότητα να το αλλάξει με αμοιβαία συμφωνία , η οποία έλεγε ότι πολλοί από τους όρους δεν τηρήθηκαν κι η κυβέρνηση έδινε συνεχώς νέες παρατάσεις.
Όταν ο συνοικισμός άρχισε να εδραιώνεται η τοπική επιτροπή παρουσίασε αποσχιστικές τάσεις από το Δήμο Πειραιά . Ενοικίασε κάποιες παράγκες που είχαν στηθεί από το δημό στην πλατεία του Αγίου Νικολάου με σκοπό να φτιάξει νέα αγορά και κατακράτησε τα χρήματα για να διαχειριστεί η ίδια.