Χρήστης:Θεόδωρος Τόσκας/πρόχειρο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Ανοιχτός Μαρξισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ανοιχτός Μαρξισμός είναι μία Σχολή σκέψης που ανέπτυξε τις απόψεις της στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ο ανοιχτός μαρξισμός κάνει κριτική στις παραδοσιακές αιτιοκρατικές και στρουκτουραλιστικές προσεγγίσεις του μαρξισμού. Κεντρική θέση του ανοιχτού μαρξισμού είναι ότι η ταξική πάλη δεν υπακούει σε προκαθορισμένους κανόνες και δομικές αιτιότητες αλλά, είναι μη προβλέψιμη όπως και η εξέλιξη της ιστορίας[1]. Ο ανοιχτός μαρξισμός προκρίνει την έννοια της σχέσης έναντι αυτή της δομής ή του αντιθέτου της δηλαδή, της υποκειμενικότητας. Υποστηρίζει την ενότητα θεωρίας και πράξης στοιχείο που «χάθηκε» από τις κυρίαρχες μαρξιστικές προσεγγίσεις που έτειναν να αντιμετωπίζουν τον θεωρητικό σαν να βρίσκεται έξω από την κοινωνία και να στοχάζεται σαν να είναι έξω από αυτή[2]. Κατά τις απόψεις του ανοιχτού μαρξισμού, η σχέση κεφαλαίου και εργασίας είναι ασύμμετρη. Το κεφάλαιο εξαρτάται από την εργασία για την αξιοποίησή του, ενώ η εργασία δεν εξαρτάται κατ ανάγκη από την κυριαρχία του κεφαλαίου[1]. Αυτή η άποψη για την εργασία υποστηρίζεται από τους θεωρητικούς του ανοιχτού μαρξισμού όπως ο John Holloway[3], σαν μια ευρύτερη έννοια του «πράττειν» ως μορφή εργασίας που είναι απελευθερωμένη από το κεφάλαιο και η πραγματοποίησή της είναι δυνατή στον παρόντα χρόνο. Το «πράττειν» είναι αγώνας ενάντια στη βεβαιότητα. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την ήττα του καπιταλισμού αλλά, μπορούμε να ελπίζουμε πράττοντας με πολλούς τρόπους αντί απλώς να περιμένουμε τις συνθήκες να ωριμάσουν. Για τον Holloway πρέπει να δημιουργηθούν νέες κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις από τα κάτω δηλαδή, από τις διάφορες κοινωνικές ομάδες[4].

Oι άνθρωποι που καλλιεργούν και παράγουν στη δική τους γη είτε για δική τους κατανάλωση είτε για διάθεση των προϊόντων μέσα από συνεταιριστικές διαδικασίες, που ανταλάσσουν αγαθά χωρίς χρήματα, που λειτουργούν έναν αυτοοργανωμένο ραδιοφωνικό σταθμό ή ένα κοινωνικό ιατρείο εργάζονται. Τέτοιες μορφές εργασίας δεν εξυπηρετούν το κεφάλαιο. Ήδη στις σημερινές κοινωνίες συναντά κανείς τέτοιες κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις οι οποίες εντάσσονται σε πρακτικές σύμφωνες με την Κοινωνική Αλληλέγγυα Οικονομία (ΚΑΛΟ).

Ο ανοιχτός μαρξισμός επηρεάστηκε ιδιαίτερα από θεωρητικούς όπως οι: Ρόζα Λούξεμπουργκ Γκέοργκ Λούκατς, Ερνστ Μπλοχ, Γιεβγκένι Πασουκάνις, Τέοντορ Αντόρνο [1].

Τα βασικά έργα της Σχολής σκέψης του ανοιχτού μαρξισμού εκδόθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990 σε τρεις τόμους με τον τίτλο Open Marxism.[2] [5] [6]

Σε αυτούς που συνδέθηκαν με τη Σχολή του ανοιχτού μαρξισμού περιλαμβάνονται οι: Simon Clarke, Werner Bonefeld, Ana C. Dinerstein, Richard Gunn, Adrian Wilding, Peter Burnham, Mike Rooke, Hans-Georg Backhaus, Helmut Reichelt, Harry Cleaver, Johannes Agnoli, Ανρί Λεφέβρ καθώς και οι Έλληνες Κοσμάς Ψυχοπαίδης και Κώστας Αξελός[1].

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Καβουλάκος, Κ., Γριτζάς, Γ., (2015). Εναλλακτικοί οικονομικοί και πολιτικοί χώροι. [ηλεκτρ. βιβλ.] Αθήνα:Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών http://hdl.handle.net/11419/6131
  2. 2,0 2,1 Bonefeld, W., Gunn, R., Psychopedis, K. (Eds.)(1992a). Open Marxism, vol. 1: Dialectics and History. London: Pluto Press (ISBN 978-0-7453-0590-5).
  3. Holloway, J., (2011). Ρωγμές στον καπιταλισμό, Εκδόσεις Σαββάλας.
  4. Holloway, J. (2006). Ας αλλάξουμε τον κόσμο χωρίς να καταλάβουμε την εξουσία. Το νόημα της επανάστασης σήμερα. Εκδόσεις. Σαββάλας.
  5. Bonefeld, W., Gunn, R., Psychopedis, K. (Eds.)(1992b). Open Marxism - vol. 2: Theory and Practice. London: Pluto Press (ISBN 978-0-7453-0591-2).
  6. Bonefeld, W., Holloway, J., Psychopedis, K. (Eds.)(1995). Open Marxism - vol. 3: Emancipating Marx. London: Pluto Press (ISBN 978-0-7453-0864-7).

Πρόσθετη Βιβλιογραφία

·       Axelos, K. ([1976] 1961). Alienation, Techne and Praxis in the Thought of Karl Marx. Trans. R. Buzina. Austin: University of Texas Press.

·       Axelos, K. (1984). Systematique ouverte (Open Systems). Les Editions de Minuit: Paris.