Φρειδερίκος ΣΤ΄ του Τσόλερν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Φρειδερίκος ΣΤ΄ του Τσόλερν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση13ος αιώνας
Θάνατος4  Μαΐου 1298[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚουνιγκούντε του Μπάντεν[2]
ΤέκναΦρειδερίκος Η΄ του Τσόλερν
Φρειδερίκος Ζ΄ του Τσόλερν[3]
Friedrich von Hohenzollern[3]
Kunigunde von Zollern[3]
Sofie von Hohenzollern[3]
ΓονείςΦρειδερίκος Ε΄ του Τσόλερν και Udilhild von Dillingen[3]
ΑδέλφιαFriedrich I.
ΟικογένειαΟίκος του Χοεντσόλερν

Ο Φρειδερίκος ΣΤ΄ ο ιππότης, γερμ. Friedrich VI der ritter (απεβ. 4 Μαΐου 1298) από τον Οίκο των Χοεντσσόλερν-Σουαβίας ήταν κόμης του Τσόλερν (1288-1298).

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Φρειδερίκου Ε΄ κόμη του Τσόλερν και της Ούντιλχιλτ, κόρης του Χάρτμαν κόμη του Ντίλλινγκεν.

Περί το 1288 διαδέχθηκε τον πατέρα του μαζί με τον μικρότερο αδελφό του Φρειδερίκο τον νεότερο. Αργότερα ο ίδιο έτος, οι δύο αδελφοί διαίρεσαν την πατρική επικράτεια: ο πρώτος έλαβε το μεγαλύτερο μέρος της κομητείας και ο δεύτερος τις κυριότητες του Σάλκσμπουρκ & Μύλχαϊμ. Το 1296 ο Φρειδερίκος ΣΤ΄ πώλησε μία περιοχή στο αββαείο του Μπέμπενχαουζεν.

Το 1298 απεβίωσε και τον διαδέχθηκαν οι γιοί του, πρώτα ο Φρειδερίκος Ζ΄ και μετά ο Φρειδερίκος Η΄.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε το 1281 την Κουνιγκούντε, κόρη του Ροδόλφου Α΄ μαργράβου του Μπάντεν-Μπάντεν και είχε τέκνα:

  • Αλβέρτος.
  • Κουνιγκούντε απεβ. 1380-84, ηγουμένη του αββαείου Λίχτενταλ.
  • Φρειδερίκος Ζ΄ απεβ. 1298, κόμης του Τσόλερν.
  • Φρειδερίκος Η΄ απεβ. 1335, κόμης του Τσόλερν.
  • Σοφία απεβ. μετά το 1300, μοναχή στο αββαείο Στέττεν.
  • Φρειδερίκος απεβ. 1361.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ottmar F. Schönhuth: Die Burgen, Klöster, Kirchen und Kapellen Württembergs und der Preußisch-Hohenzollern'schen Landestheile mit ihren Geschichten, Sagen und Mährchen, Fischhaber, 1860, p. 292
  • Graf Rudolph Stillfried-Alcántara, Traugott Maercker: Hohenzollerische Forschungen, C. Reimarus, 1847, p. 169 ff