Φρήντριχ Ανσιγιόν
| Φρήντριχ Ανσιγιόν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Friedrich Ancillon (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 30 Απριλίου 1767[1][2][3] Βερολίνο |
| Θάνατος | 19 Απριλίου 1837[1][2][3] Βερολίνο |
| Τόπος ταφής | Französischer Friedhof |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Πρωσίας |
| Θρησκεία | Καλβινισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[4] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Γενεύης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κυβερνητικός υπάλληλος πολιτικός ιστορικός[5] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Louis-Frédéric Ancillon |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ιστοριογράφος των Πρωσικών Κρατών (από 1803) |
| Βραβεύσεις | Ιππότης Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λέοντος της Ολλανδίας (31 Δεκεμβρίου 1834)[6] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γιόχαν Πέτερ Φρήντριχ Ανσιγιόν (Johann Peter Friedrich Ancillon, 30 Απριλίου 1767 – 19 Απριλίου 1837) ήταν Πρώσος πολιτικός, θεολόγος και ιστορικός, γαλλικής εν μέρει καταγωγής.
Οικογένεια και σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ανσιγιόν γεννήθηκε στο Βερολίνο και ήταν δισέγγονος του διακεκριμένου Ουγενότου Γάλλου δικαστικού και διπλωμάτη Σαρλ Ανσιγιόν. Αρχικώς σπούδασε θεολογία στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, έχοντας γαλλική κουλτούρα, και διορίσθηκε πάστορας στη γαλλική προτεσταντική κοινότητα του Βερολίνου.
Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ταυτοχρόνως, ο Ανσιγιόν απέκτησε κάποια φήμη ως ιστορικός ερευνητής. Το 1793 επισκέφθηκε την Ελβετία και το 1796 την επαναστατημένη Γαλλία, δημοσιεύοντας τις εντυπώσεις του από τα ταξίδια του σε μία σειρά άρθρων, τα οποία αργότερα εξέδωσε ως συλλογή με τον γενικό τίτλο Mélanges de littérature et de philosophie (1801).[7]
Ο Ανσιγιόν έγινε ένας από τους γνωστότερους ιστορικούς της εποχής του με το επόμενο έργο του, που είχε τίτλο Tableau des révolutions du système politique de l'Europe depuis le XVe siècle, δηλαδή «Πίνακας των επαναστάσεων του πολιτικού συστήματος της Ευρώπης από τον ΙΕ΄ αιώνα» (1803, 4 τόμοι). Η πραγματεία αυτή του απέφερε τον έπαινο του Ινστιτούτου της Γαλλίας και μια θέση καθηγητή της ιστορίας στην Πρωσική Στρατιωτική Ακαδημία του Βερολίνου. Ο «Πίνακας...» υπήρξε πράγματι η πρώτη απόπειρα στην ιστοριογραφία να αναγνωρισθούν ψυχολογικοί παράγοντες σε ιστορικά κινήματα, αλλά κατά τα άλλα η σημασία του υπερεκτιμήθηκε. Το έργο διαπνέεται από αισιοδοξία και ως προς το ύφος γραφής αντανακλά τη ρητορική δεινότητα του Ανσιγιόν ως ιεροκήρυκα. Η πρωσική αυλή απεφάσισε να τον χρησιμοποιήσει. Το 1808 διορίσθηκε ιδιωτικός δάσκαλος των βασιλικών πριγκίπων, το επόμενο έτος επιθεωρητής στο υπουργείο θρησκευμάτων και το 1810 δάσκαλος του Διαδόχου (του μετέπειτα βασιλιά Φρειδερίκου Γουλιέλμου Δ΄ της Πρωσίας), στην ευαίσθητη και ονειροπόλα φύση του οποίου ο Ανσιγιόν άσκησε ισχυρή επίδραση. Τον Οκτώβριο του 1814, με την ενηλικίωση του μαθητή του, ο Ανσιγιόν διορίσθηκε από τον καγκελάριο Καρλ Άουγκουστ φον Χάρντενμπεργκ επιθεωρητής των διπλωματικών αντιπροσωπειών στο Υπουργείο Εξωτερικών, με σκοπό την αξιοποίηση του ταλέντου του ως «φιλοσοφικού ιστορικού» στη σύνταξη του σχεδιαζόμενου για το μέλλον Συντάγματος της Πρωσίας. Τελικώς το 1832 έγινε Υπουργός Εξωτερικών της Πρωσίας.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Niels Hegewisch: Die Staatsphilosophie von Johann Peter Friedrich Ancillon, 2010
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Ακαδημία Επιστημών και Ανθρωπιστικών Σπουδών Βερολίνου-Βραδεμβούργου. www
.bbaw .de /die-akademie /akademiegeschichte /mitglieder-historisch /alphabetische-sortierung?altmitglied _id=48&letter=A. - ↑ 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Johann-Peter-Friedrich-Ancillon. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12297196g. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ www
.nationaalarchief .nl /onderzoeken /archief /2 .02 .32 /invnr /890ED .6 /file /00002520 .PDF. - ↑
Μία ή περισσότερες προτάσεις από το προηγούμενο κείμενο ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Ancillon, Johann Peter Friedrich» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 1 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 951
|