Φιλήμων Φωτόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φιλήμων Φωτόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Φιλήμων Φωτόπουλος (Ελληνικά)
Γέννηση28  Μαΐου 1875
Κως
Θάνατος21  Ιουλίου 1961
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΘεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχριστιανός ιερέας

Ο Φιλήμων Φωτόπουλος (1875–1961) ήταν Κώος κληρικός, δάσκαλος και πατριαρχικός επίτροπος Καλύμνου. Γεννήθηκε στην Κω στις 28 Μαΐου 1875. Διδάχθηκε τα πρώτα γράμματα στη γεννέτειρά του, το 1894 αποφοίτησε από το σχολαρχείο. Στη συνέχεια μετέβη στα Ιεροσόλυμα και έγινε υποτακτικός του Αρχιπεισκόπου Φιλαδελφείας και μετέπειτα Πατριάρχη Ιεροσολύμων Δαμιανού Α'. Από το 1897 μέχρι το 1904 φοίτησε στην Ιερά Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού.

Μετά την αποφοίτησή του εκάρη μοναχός από τον Πατριάρχη Δαμιανό και από Δημήτριος μετονομάστηκε σε Φιλήμωνα. Διορίστηκε Βοηθός Βιβλιοθηκάριος της Πατριαρχικής Βιβλιοθήκης και Γραμματέας στην Πατριαρχική Υπηρεσία Διερμηνείας. Το 1905 χειροτονήθηκε Διάκονος και εντάχθηκε στην Αγιοταφική Αδελφότητα. Το 1907 μετέβη με εντολή του Πατριάρχη Ιεροσολύμων στην Κωνσταντινούπολη με σκοπό να επιστατήσει στη Βιβλιοθήκη του εκεί Μετοχίου του Παναγίου Τάφου. Το 1908 γύρισε στα Ιεροσόλυμα με σκοπό την ανάλυψη της Διεύθυνσης του Πατριαρχικού Τυπογραφείου.[1] Το 1914 ανέλαβε καθήκοντα Βοηθού Μητροπολίτη Κώου Αγαθέγγελου Αρχύτα. Το σχολικό έτος 1914–1915 διορίστηκε από την Κοινότητα Κω Ελληνοδιδάσκαλος στην Αστική Σχολή Κω.[2] Το 1915 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη Κώου Αγαθέαγγελο και έλαβε το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Το ίδιο έτος ανέλαβε καθήκοντα Πρωτοσύγκελου στη μητρόπολη. Το 1918 συνέβαλε στη σύνταξη του Κανονισμού της Ορθοδόξου Ελληνικής Κοινότητας Κω. Το 1922 διορίστηκε Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος και το ίδιο έτος Πατριαρχικός Επίτροπος της μητροπόλεως. Το 1937 διορίστηκε Γενικός Πατριαρχικός Επίτροπος της Μητροπόλεως Κώου και Καλύμνου.[3] Πέθανε στις 21 Ιουλίου 1961.[4] Το 1954 ο Δήμος Κω του απένειμε τιμητικά το Χρυσούν Μετάλιον της πόλεως για αναγνώριση των υπηρεσιών του προς το λαό του νησιού.[4]

Δημοσιέυσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ακολουθούν άρθρα του στο περιοδικό Νέα Σιών:[1]

  • Αγιοταφείται αναδειχθέντες Πατριάρχαι Κων/πόλεως και Αντιοχείας
  • Δοσίθεου Πατριάρχου Ιεροσολύμων , Επιστολαί ανέκδοται
  • Συμβολή εις την Ιστορίαν του εν Παλαιστίνη Μοναχικού Βίου
  • Περί Σκευοφυλάκων του Ναού Αναστάσεως
  • Ηθική του Σωκράτους
  • Περί των επισήμων αξιωμάτων του Δραγουμάνου, Αρχιγραμματέως και Καραμάση εν τη Αγιοταφική Αδελφότητι
  • Πατριάρχης Ιεροσολύμων Πολύκαρπος.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Χαραμαντάς, σελ. 272.
  2. Χαραμαντάς, σελίδες 272–273.
  3. Χαραμαντάς, σελ. 273.
  4. 4,0 4,1 Χαραμαντάς, σελ. 284.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]