Τάνκμαρ
| Τάνκμαρ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Thankmar (Tammo) (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 10ος αιώνας |
| Θάνατος | 28 Ιουλίου 938 Eresburg |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ερρίκος Α΄ ο Ορνιθοθήρας και Hatheburg of Merseburg |
| Αδέλφια | Γερβέργη της Σαξονίας Χέντβιχ της Σαξονίας Μπρούνο ο Μέγας Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Ερρίκος Α΄ της Βαυαρίας |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Οθωνιδών |
Ο Τάνκμαρ ή Τάμμο, γερμ. Thankmar/Tammo (π. 908 - 28 Ιουλίου 938) από τον Οίκο των Οθωνιδών
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Ερρίκου Α΄ του ορνιθοθήρα, δούκα της Σαξονίας και βασιλιά της Γερμανίας και της Χάτενμπουργκ/Λιούτγκαρτ. Η μητέρα του ήταν, από προηγούμενο γάμο, χήρα και είχε γίνει μοναχή. Έφυγε από τη μονή για να παντρευτεί τον Ερρίκο Α΄, έτσι ο γάμος εθεωρείτο άκυρος και η νομιμότητα του Τάνκμαρ επιλήψιμη.
Ο Ερρίκος Α΄ έκανε δεύτερο γάμο και απέκτησε άλλα τρία αγόρια. Το 929 ρύθμισε τη διαδοχή του και την επικύρωσε με τη Συνέλευση στην Ερφούρτη. Πράγματι όταν απεβίωσε οι κτήσεις του μοιράστηκαν στους γιους του· ο Όθων Α΄ έλαβε τη Σαξονία, ο Ερρίκος τη Βαυαρία και ο Μπρούνο τη Λοθαριγγία[1]. Το στέμμα της Γερμανίας θα πήγαινε στον Όθωνα Α΄. Ο Τάνκμαρ, αν και πρωτότοκος, δεν αντέδρασε. Ο Ερρίκος όμως διεκδίκησε το στέμμα και κρατήθηκε στο σπίτι υπό επιτήρηση ως τη στέψη του αδελφού του[2].
Το 937 απεβίωσε ο Ζήγκφρητ κόμης του Μέρσεμπουργκ και ο Τάνκμαρ ζήτησε την κομητεία[3]. Ο Όθων Α΄ όμως την έδωσε στον αδελφό τού Ζήγκφρητ, στον Γκέρο[3]. Ακολούθησε διαμάχη, όπου ο Έμπερχαρτ δούκας της Φραγκονίας και ο Βίχμαν ο Πρεσβύτερος επίσης εναντιώθηκαν στον Όθωνα Α΄. Ο Τάνκμαρ πολιορκήθηκε στο Έρεσμπουργκ και καθώς ζήτησε καταφύγιο στο ναό του Αγ. Πέτρου, ένα ακόντιο διαπέρασε το παράθυρο και τον χτύπησε μοιραία[4].
Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Reuter, Timothy. Germany in the Early Middle Ages 800–1056. New York: Longman, 1991.
- Bernhardt, John W. Itinerant Kingship and Royal Monasteries in Early Medieval Germany, c. 936–1075. Cambridge: Cambridge University Press, 1993.
|