Η Συνθήκη της Βιέννης (δανικά: Freden i wien, γερμανικά: Frieden von Wien) ήταν μια συνθήκη ειρήνης, που υπογράφηκε στις 30 Οκτωβρίου 1864 στη Βιέννη μεταξύ της Αυστριακής αυτοκρατορίας, του βασιλείου της Πρωσίας και του βασιλείου της Δανίας. Η συνθήκη τερμάτισε τον Β΄ Πόλεμο του Σλέσβιχ. Η Δανία παραχώρησε το δουκάτο του Σλέσβιχ (εκτός από το νησί Έρε, το οποίο παρέμεινε δανικό) το δουκάτο του Χόλσταϊν και το δουκάτο του Λάουενμπουργκ. Θα κυβερνώντο από κοινού από την Πρωσία και την Αυστρία σε μια συγκυριαρχία. Μια μεταγενέστερη συνθήκη μεταξύ Αυστρίας και Πρωσίας στις 14 Αυγούστου 1865, γνωστή ως Σύμβαση του Γκάσταϊν, προέβλεπε ότι η Πρωσία θα διοικούσε το Σλέσβιχ και η Αυστρία θα διοικούσε ομοίως το Χόλσταϊν. Η Αυστρία πώλησε επίσης τα δικαιώματά της στο Λάουενμπουργκ στην Πρωσία. Οι διαφωνίες για τη διοίκηση του Σλέσβιχ και του Χόλσταϊν θα οδηγούσαν στον Αυστρο-Πρωσικό Πόλεμο του 1866. Όταν τελείωσε αυτός ο πόλεμος, η Πρωσία προσάρτησε το Σλέσβιχ και το Χόλσταϊν. [1]
