Συζήτηση:Γνωσιολογία
Η γλώσσα / η λεκτική ικανότητα , δεν διαχωρίζεται σύμφωνα με την δομή του εγκεφάλου αυστηρά από την αναλυτική σκέψη. Η αναλυτική σκέψη κυρίως εδράζεται στον μετωπιαίο λοβό. Η ομιλητική ικανότητα στην περιοχή Broca, και η σημασιολεκτική κατανοητική ικανότητα στην περιοχή Wernicke. Όλες αυτές οι περιοχές επικοινωνούν με νευρικούς άξονες και συνεργάζονται με το συναισθη-μνημογόνο μεταιχμιακό σύστημα, τον βρεγματικό λοβό και σχεδόν όλο τον άνω εγκεφάλο / cerebrum (δηλαδή πλην της παρεγκεφαλίδας). Η φιλοσοφία γεννάται από κάποια συστατικά. Ιδεατά (πχ το ιδεατό νευρωνικό δίκτυο πριν την υλοποίηση) και υλικά, το φυσικό δίκτυο νόησης και τα ερεθίσματα (διδαχή γλώσσας, απορίες που γεννά το περιβάλλον· και δευτερογενώς η μελέτη υπαρκτών θεωριών και ιδεών). Όλες οι μέθοδοι κατανόησης του ευρύτερου κόσμου [όχι αναγκαστικά του Σύμπαντος] και των μοτίβων του (πχ. φιλοσοφία, μαθηματικά κτλ.), έχουν κάποια εγγενή μεταλογικά όρια, ασχέτως των ατελών συστατικών που χρησιμοποιούνται για την μελέτη τους. Με απλά λόγια, δεν ορίζονται αυστηρά τα πάντα, διότι οι θεμέλιοι λίθοι βασίζονται σε σχέσεις και όχι σε απόλυτες αλήθειες. Επίσης και οι σχέσεις των θεμέλιων λίθων δεν είναι κοινές ανά θεμελιώδες πεδίο (τα μαθηματικά είναι θεμελιώδες πεδίο, η ιατρική όχι διότι επικαλείται πάμπολλες άλλες επιστήμες). Δεν υπάρχει ένα σύνολο το οποίο να εμπεριέχει όλα τα συστατικά όλων των συνόλων. βλ. Kurt Gödel. Για το συγκεκριμένο πρόβλημα δεν ευθύνεται ο άνθρωπος. Όσο εξελιγμένος και αν γίνει ένας πολιτισμός, ποτέ δεν θα υπερβεί την μεταλογική (μόνο πλασματικά από σφάλμα).