Συζήτηση:Γεώργιος Γαρδίκας

Γεώργιος Γαρδίκας (1860-1936)

Έχει ιδιαίτερη σημασία η παρουσία του Γαρδίκα στη φιλολογική δράση κατά τον 20ό αιώνα στην Ελλάδα, διότι ήταν το πρόσωπο που διείδε την αξία των παπυρολογικών σπουδών μέσα στο γενικότερο πλαίσιο των φιλολογικών μαθημάτων, όπως αντικαθρεφτίζεται στο δημοσίευμά του “Ἐπιγραφαὶ καὶ πάπυροι”, Αθηνά 27 (1915), 65-118, βραχεία εισαγωγή στην παπυρολογία, όπως επίσης στην ευρεία πραγματεία του “Συμβολαὶ κριτικαὶ καὶ ἑρμηνευτικαί”, Αθηνά 33 (1921), 25-102, όπου επίσης πραγματεύεται το θέμα της συμβολής των παπύρων στην ελληνική φιλολογία (σελ. 61-102). Ήταν τότε έκτακτος καθηγητής της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας και Παπυρολογίας του Πανεπιστημίου. Με τον θάνατό του λησμονήθηκε η επιστήμη της παπυρολογίας. Οι κλασικοί φιλόλογοι, με την εύκολη κι επιπόλαια δήλωση πως δεν υπάρχουν πάπυροι στην Ελλάδα, ή πως ήταν περιττή πολυτέλεια η ενασχόληση με τους παπύρους, απαξίωσαν να συγκατανεύσουν στις προσπάθειες ορισμένων να προαχθούν οι παπυρολογικές σπουδές στην Ελλάδα. Ο Γαρδίκας, απογοητευμένος από την αρνητική στάση των κλασικών φιλολόγων προς την παπυρολογία, αφοσιώθηκε περισσότερο στα αρχαία κείμενα και παράλληλα στην αρχαία παιδεία. Ως γυμνασιακός καθηγητής αρχικά (γυμνασιάρχης στο Αρσάκειο Θηλέων) επέδειξε αξιόλογη διδακτική δράση. Είχε ήδη συγγράψει μακροσκελή πραγματεία με τίτλο “Ἡ γυνὴ ἐν τῷ ἑλληνικῷ πολιτισμῷ”, Αθηνά 14 (1902), 387-492. Δημοσίευσε αργότερα γλωσσική εργασία με τίτλο “Συμβολαὶ φιλολογικαί”, Αθηνά 31 (1920), 3-29. Ως πανεπιστημιακός εκπόνησε ευσύνοπτη κι εύληπτη Ἑλληνικὴ Γραμματολογία, (Ἀπὸ τοῦ Ὁμήρου μέχρι τῶν καθ' ἡμᾶς χρόνων) (1930), ιδιαίτερη μελέτη για τον Ευριπίδη (1932) και πολλές πραγματείες ανα-φορικά με την αρχαία ελληνική φιλολογία: “Ἡ Ἑλληνὶς ἐν τοῖς ὁμηρικοῖς ἔπεσιν, Ἡ παρὰ Πλάτωνι τροπικὴ λέξις”, Αθηνά (1905), 65-149 κ.ά. Η καθόλα εμπεριστατωμένη έρευνα Περὶ τῶν προθέσεων ἀπὸ καὶ ἐκ ἐν συνθέσει, αποτελεί εξαίσια γλωσσική και υφολογική πραγματεία. Υπήρξε συνεργάτης της ελληνικής μετάφρασης του λεξικού της αρχαίας ελληνικής γλώσσας των Liddell-Scott-Κωνσταντινίδου (λήμματα καταίνεσις-κεντρίνης). Το λεξικό τούτο έως σήμερα (μαζί με το Συμπλήρωμα) αποτελεί άριστο χρηστικό βοήθημα για τη μελέτη των αρχαίων κειμένων. Με τις περί την Γραμματολογία και Γλωσσολογία γνώσεις του έγραψε πολλά άρθρα σχετικά σε εγκυκλοπαίδειες και λεξικά. Η Γραμματολογία του χρησιμοποιήθηκε για μακρό χρονικό διάστημα ως διδακτικό βιβλίο στο Γυμνάσιο και παρά την αρνητική κριτική κάποιων φιλολόγων πανεπιστημιακών, άφησε άριστες εντυπώσεις στον φιλολογικό κόσμο της Μέσης Εκπαίδευσης.

Β.Γ. Μανδηλαράς

Γιατί δεν προσθέτετε (με κάποιες πηγές ασφαλώς) όσα γράφετε εδώ και στο ίδιο το άρθρο;--Ttzavaras^{συζήτηση} 10:35, 29 Αυγούστου 2010 (UTC)

• Όχι, διότι μάλλον πρόκειται για διαφορετικό συνονόματο επιστήμονα, αφού ο φιλόλογος στο άρθρο έχει άλλο προγενέστερο έτος γέννησης. Με πηγές μπορεί να σταθεί ως αυτούσιο άρθρο, για τον εγγονό του όπως υποθέτω. --Μυρμηγκάκι 06:53, 30 Αυγούστου 2010 (UTC)