Στρατηγίς Λούλους
Η Στρατηγίς Λούλους (Στρατηγίς Λουλοῦ) ήταν διοικητική διαίρεση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, από τα μικρά συνοριακά Θέματα που λέγονταν στρατηγίδες ή στρατηγάτα.
Η στρατηγίδα περιλάμβανε το Κάστρο Λούλος ή Μέγας Λούλος, σήμερα Γκεντελί Καλέσι δίπλα στο Τουρκικό χωριό Gedelle, βρισκόταν ανάμεσα στην Ποδενδό και την Ηράκλεια και κοντά στις Κιλιακές πύλες ενώ διοικητικά υπαγόταν στον Δούξ της Καππαδοκίας[1]. Ο Λούλος ήταν χτισμένος σε απόκρημνο πετρώδες βράχο, πριν γίνει ξεχωριστώ θέμα αποτελούσε κλεισούρα του Θέματος Ανατολικών[1].
Η Άννα Κομνηνή αναφέρει τον Λούλον, στην Αλεξιάδα ως μία από τις περιοχές που αναγνώρισε ο βυζαντινός αυτοκράτορας υπό την εξουσία του Βαλδουίνου της Βουλώνης ως πρώην βυζαντινά εδάφη με την Συνθήκη της Δεαβόλεως το 1108[2].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Γεώργιος Α. Λεβενιώτης, Η πολιτική κατάρρευση του Βυζαντίου στην ανατολή, Θεσσαλονίκη 2007, σελ. 426
- ↑ [...]13.12.21 τό τε τοῦ Λουλοῦ λεγόμενον [...], Άννα Κομνηνή, Αλεξιάς, βιβλίο 13