Σαρακηνή Ροδόπης
Συντεταγμένες: 41°17′17″N 25°33′7″E / 41.28806°N 25.55194°E
| Σαρακηνή | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Ανατολική Μακεδονία και Θράκη |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ροδόπης |
| Δήμος | Κομοτηνής |
| Δημοτική Ενότητα | Κομοτηνής |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Ροδόπης |
| Υψόμετρο | 500 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 29 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 691 00 |
| Τηλ. κωδικός | 25310 |
Η Σαρακηνή είναι οικισμός της Θράκης στην Περιφερειακή Ενότητα Ροδόπης.[1]
Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Σαρακηνή βρίσκεται κοντά στα σύνορα με τη Βουλγαρία, στις νότιες πλαγιές της οροσειράς της Ροδόπης, σε υψόμετρο 500 μέτρα.[1] Το χωριό απέχει περίπου 38 χιλιομέτρων Β.-ΒΑ. από την Κομοτηνή. Διοικητικά ανήκει στο δήμο Κομοτηνής[2] και έχει πληθυσμό σύμφωνα με την απογραφή του 2011, 40 κάτοικους.[3]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με τις στατιστικές του καθηγητή Λιουμπόμιρ Μίλετιτς, το 1912 υπήρχαν 55 οικογένειες Πομάκων που ζούσαν στο χωριό.[4] Μέχρι το 1942, στο χωριό ζούσαν 385 Πομάκοι.[5] Σύμφωνα με τον Πατριάρχη Σόφιας Κύριλλο, το 1943 υπήρχαν 78 οικογένειες Πομάκων με 407 Πομάκους που ζούσαν στη Σαρακηνή.[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 53. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 183.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10480 (σελ. 6 του pdf)
- ↑ Милетичъ, Любомиръ. „Разорението на тракийскитѣ българи презъ 1913 година“, Българска Академия на Наукит, София, Държавна Печатница, 1918, стр. 295.
- ↑ Райчевски, Стоян (2004) [1998]. «ГЕОГРАФСКИ ПРЕДЕЛИ - Западна Тракия». Българите мохамедани (70/100/16) (στα български) (II έκδοση). София: Национален музей на българската книга и полиграфия. σελ. 135. ISBN 954-930-851-0.
- ↑ Райчевски, Стоян (2004) [1998]. «ГЕОГРАФСКИ ПРЕДЕЛИ - Западна Тракия». Българите мохамедани (70/100/16) (στα български) (II έκδοση). София: Национален музей на българската книга и полиграфия. σελ. 139. ISBN 954-930-851-0.
| ||||||||||||||