Σαμία ορφανή
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Σαμία ορφανή είναι δράμα του Αλέξανδρου Σταματιάδη
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αγγελική είναι ένα ορφανό κορίτσι που βρίσκεται υπό την προστασία της κυρίας Διοσκούρου, μιας πλούσιας χήρας, η οποία έχει έναν γιο, τον Πυθαγόρα. Ο Πυθαγόρας έχει ερωτευτεί την Αγγελική, όπως και ο φίλος του Αντώνιος, δικηγόρος στο επάγγελμα. Η ορφανή Αγγελική εξομολογείται σε έναν ιερέα πως είναι φυγόδικη, καταδικασμένη από το δικαστήριο της Χαλκίδας για εγκλήματα που δεν έχει διαπράξει. Οι συγγενείς μια πλούσιας που έχει πεθάνει -κυρία Διοσκούρου-, η οποία της έχει αφήσει όλη της την περιουσία, την κατηγορούν για τον θάνατό της, ενώ πέτυχαν την απόσπαση της περιουσίας από αυτήν. Ο ιερέας επιθυμεί να αναλάβει υπό την προστασία του την ορφανή Αγγελική. Ο Αντώνιος την φλερτάρει στενά εκβιάζοντάς την να πάει μαζί του. Εκείνη καλεί σε βοήθεια. Ο Πυθαγόρας την συναντά και θέλει να παντρευτούν, όμως εκείνη δεν θέλει αν και τον αγαπάει. Ο δικηγόρος επιτίθεται ξανά στο σπίτι, αλλά βρίσκει μέσα την κυρία Διοσκούρου και φεύγει. Κατά την διάρκεια της καταιγίδας που έχει στο μεταξύ ξεσπάσει, πέφτει κεραυνός και καίει το σπίτι όπου βρίσκεται η Διοσκούρου και αυτή σκοτώνεται. Τελικά, στην ανάκριση που ακολουθεί, ο δικηγόρος αναγκάζεται να ομολογήσει την ενοχή του.
Πληροφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Σαμία η ορφανή ή Ο θρίαμβος της αρετής πρωτοεκδόθηκε το 1863. Είναι διασκευή του Therese ou l' orpheline de Geneve του Ντυκάνζ (1820)[1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Βάλτερ Πούχνερ, «Σαμία ορφανή», Ανθολογία Νεοελληνικής Δραματουργίας, τομ. Β, 1 Από την Επανάσταση του 1821 ως τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2006, σελ.326
Πηγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βάλτερ Πούχνερ, «Σαμία ορφανή», Ανθολογία Νεοελληνικής Δραματουργίας, τόμ. Β, 1 Από την Επανάσταση του 1821 ως τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2006, σελ.327-336