Σάτυρος Β΄ του Βοσπόρου
| Σάτυρος Β΄ του Βοσπόρου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 309 π.Χ. |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Παιρισάδης Α΄ του Βοσπόρου και Κομοσαρύη |
| Αδέλφια | Πρύτανης του Βοσπόρου Εύμηλος του Βοσπόρου Ακίς του Βοσπόρου Γόργιππος Β΄ του Βοσπόρου |
| Οικογένεια | Σπαρτοκίδαι |
Ο Σάτυρος Β΄ (4ος αι. π.Χ.) από τη δυναστεία των Σπαρτοκιδών ήταν ηγεμόνας τού βασιλείου του Βοσπόρου για 9 μήνες, το 310 π.Χ.[1] Ήταν γιος του Παιρισάδη Α΄ και ο μεγαλύτερος αδελφός τού Εύμηλου και τού Πρύτανη. Αμφισβητήθηκε και τελικά ανατράπηκε από τον Εύμηλο στον Εμφύλιο Πόλεμο του Βοσπόρου.
Βασιλεία και εμφύλιος πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όταν ο πατέρας του Παιρισάδης Α΄ απεβίωσε το 310 π.Χ., ο Σάτυρος Β΄ κληρονόμησε τον θρόνο και τη διακυβέρνηση, καθώς ήταν ο μεγαλύτερος γιος.[2] Λίγο αργότερα, ο αδελφός του Εύμηλος κατέφυγε στα εδάφη των Σιρακών, όπου συνήψε συμμαχία με τον Αριφάρνη βασιλιά των Συρακών, και διεκδίκησε ως αντίπαλος τον θρόνο.[3] Μόλις ο Σάτυρος Β΄ το έμαθε αυτό, ξεκίνησε με τον στρατό του εναντίον τού αδελφού του Εύμηλου, αρχίζοντας έτσι τον εμφύλιο πόλεμο των Σπαρτοκιδών. Ο στρατός τού Σάτυρου Β΄ είχε συνολικά 34.000 στρατιώτες, ένα μείγμα Ελλήνων, Θρακών και Σκυθών.[4] Αφού στρίμωξαν τον μικρότερο αδελφό του, πολέμησαν στη μάχη του ποταμού Θάτη, η οποία κατέληξε σε μία στρατηγική νίκη για τον Σάτυρο Β΄[5] και απέδειξε την καταλληλότητά του για τον θρόνο τού πατέρα του.[6]
Τελική μάχη και τέλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σάτυρος Β΄ καταδίωξε τον αδελφό του και τον σύμμαχό του, Αριφάρνη, που υποχώρησαν και οι δύο στην πρωτεύουσα των Συρακών.[7] Όταν πλησίασε την πόλη, συνειδητοποίησε ότι θα ήταν δύσκολο να την πάρει, καθώς ήταν κτισμένη στον ποταμό Θάτη και περιτριγυρισμένη από πυκνούς βάλτους.[8] Υπήρχαν επίσης αμυντικά έργα, συμπεριλαμβανομένης μίας οχυρωμένης πύλης και ενός καλά προστατευμένου κάστρου στην άλλη είσοδο. [9] Γνωρίζοντας ότι δεν θα μπορούσε να καταλάβει την πόλη, λεηλάτησε την ύπαιθρο, αποκτώντας πολλούς αιχμαλώτους και λάφυρα.[10]
Ακολούθησε η πολιορκία της Σιρακήνας. Ωστόσο, ο Σάτυρος Β΄ απεβίωσε πολεμώντας τον Αριφάρνη, ενώ προσπαθούσε να προστατεύσει τον μισθοφόρο διοικητή του, Μηνίσκο.[11] Ο αδελφός του Πρύτανης έγινε βασιλιάς λίγο μετά το τέλος του και πολέμησε τον Εύμηλο, αλλά είχε την ίδια μοίρα.[12]
Ο αδελφός του Εύμηλος σκότωσε τις οικογένειες των αδελφών του, αλλά ο γιος τού Σατύρου Β΄, ο Παιρισάδης, επέζησε[13] και κατέφυγε στη Σκυθία, όπου τού δόθηκε άσυλο από τον βασιλιά της Άγαρο.[14]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Peck, Harry Thurston. Harpers Dictionary of Classical Antiquities (1898).
A king of Bosporus, who was the eldest of the sons of Paerisades I., whom he succeeded in B.C. 311, but reigned only nine months.
- ↑ Diodorus Siculus. Book 22.23.
Satyrus, since he was the eldest, had received the government from his father
- ↑ Diodorus Siculus. Book 22.23.
Eumelus, however, had as ally Aripharnes, the king of the Siraces
- ↑ Diodorus Siculus. Book 22.23.
Enrolled in his army were not more than two thousand Greek mercenaries and an equal number of Thracians, but all the rest were Scythian allies, more than twenty thousand foot-soldiers and not less than ten thousand horse
- ↑ Diodorus Siculus. Book 22.23.
Going to the aid of those who had been worsted and for the second time becoming the author of victory.
- ↑ Diodorus Siculus. Book 22.23.
he routed the entire army of the enemy, so that it became clear to all that, by reason both of his birth and of his valour, it was proper that he should succeeded to the throne of his fathers
- ↑ Diodorus Siculus. Book 22.23.
Aripharnes and Eumelus, however, after having been defeated in the battle, escaped to the capital city.
- ↑ Diodorus Siculus. Book 22.23.
This was situated on the Thates River, which made the city rather difficult of access since the river encircled it and was of considerable depth.
- ↑ Diodorus Siculus. Book 22.23.
and had only two entrances, both artificial, of which one was within the royal castle itself and was strengthened with high towers and outworks, and the other was on the opposite side in swampy land, fortified by wooden palisades
- ↑ Diodorus Siculus. Book 22.23.
Satyrus at first plundered the country of the enemy and fired the villages, from which he collected prisoners and much booty.
- ↑ Polyaenus. Strategems.
Satyrus is killed while attacking Aripharnes, king of the Siraces
- ↑ Diodorus Siculus. Book 22.24.
he tried to recover his kingdom; but he was overpowered and fled to the so‑called Gardens,where he was slain
- ↑ Diodorus Siculus. Book 22.24.
he only one to escape him was Parysades, the son of Satyrus, who was very young
- ↑ Diodorus Siculus. Book 22.24.
he, riding out of the city on horseback, took refuge with Agarus, the king of the Scythians
| |||||||||||||||||