Ρόμπερτ Πλαντ

Ρόμπερτ Πλαντ
Ρόμπερτ Πλαντ
	Ο Ρόμπερτ Πλαντ το 2010
Πληροφορίες
Όνομα γέννησης	Ρόμπερτ Άντονι Πλαντ ( Robert Anthony Plant)
Γέννηση	20 Αυγούστου 1948 (75 ετών); Γουέστ Μπρόμιτς
Καταγωγή	Κιντερμίνστερ, Αγγλία
Eίδος	Rock, Hard Rock, Blues, Country
Ιδιότητες	Μουσικός, Συνθέτης
Μουσικά όργανα	Φωνητικά
Παρουσία	1965 - σήμερα
Δισκογραφική εταιρεία	Atlantic, Swan Song, Es Paranza, Sanctuary, Mercury, Universal, Rounder, Nonesuch Records
Συμμετοχές	Band of Joy, Led Zeppelin, The Honeydrippers, Page and Plant, Strange Sensation, Alison Krauss, Patty Griffin, The Sensational Space Shifters
Ιστότοπος
	www.robertplant.com
	wikidata (π)

Ο Ρόμπερτ Άντονι Πλαντ (αγγλικά: Robert Anthony Plant, 20 Αυγούστου 1948) είναι Άγγλος τραγουδιστής και συνθέτης, γνωστότερος ως μέλος του χαρντ ροκ (Hard Rock) συγκροτήματος Led Zeppelin.

Ο Πλαντ θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους τραγουδιστές όλων των εποχών καθώς και για πολλούς, η κορυφαία φωνή της ροκ. Στο δημοψήφισμα του μουσικού περιοδικού NME (New Musical Express) τον Ιανουάριο του 2009,^[2] εκλέχθηκε η «καλύτερη φωνή της ροκ», κάτι που επαναλήφθηκε δύο χρόνια αργότερα στο ανάλογο δημοψήφισμα του Rolling Stone.^[3]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρόμπερτ Πλαντ γεννήθηκε στο δυτικό Μπρόμγουιτς της Αγγλίας στις 20 Αυγούστου 1948. Ξεκίνησε να ασχολείται με τη μουσική και να τραγουδάει από νεαρή ηλικία, έχοντας ως κύρια επιρροή τον Έλβις Πρίσλεϊ, αλλά εγκατέλειψε το σχολείο για τη μουσική όταν φοιτούσε στο γυμνάσιο, όντας παθιασμένος με μπλουζ τραγουδιστές όπως ο Ρόμπερτ Τζόνσον, ο Σκιπ Τζέιμς, ο Τζέρι Μίλερ, κ.ά.

Στα δεκαέξι του χρόνια, έφυγε από την πατρική του κατοικία για να επιδιώξει επαγγελματική καριέρα στη μουσική, εντασσόμενος στο συγκρότημα των Crawling King Snakes. Στα μέσα της δεκαετίας του '60, έγινε μέλος των Band of Joy, του συγκροτήματος στο οποίο γνώρισε τον μετέπειτα ντράμερ των Led Zeppelin, Τζον Μπόναμ. Στα δύο χρόνια της συνεργασίας τους, οι Band of Joy κυκλοφόρησαν 3 σινγκλ, πριν ο Μπόναμ αποχωρήσει για να συνεχίσει με τον Τιμ Ρόουζ. Στις 9 Νοεμβρίου 1968, ο Πλαντ παντρεύτηκε την πρώτη του σύζυγο, Μορίν.

Led Zeppelin[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκείνη τη χρονιά εντάχθηκε στο συγκρότημα των Led Zeppelin, το οποίο είχε δημιουργήσει μερικούς μήνες νωρίτερα ο κιθαρίστας Τζίμι Πέιτζ. Στο συγκρότημα, επίσης, συμμετείχαν ο μπασίστας Τζον Πωλ Τζόουνς και ο παλιός γνώριμος του από τους Band of Joy, Τζον Μπόναμ.

Μαζί, από τον Ιανουάριο του 1969 μέχρι το 1979, κυκλοφόρησαν 8 στούντιο δίσκους και 1 ζωντανά ηχογραφημένο ανεβαίνοντας 8 φορές στην κορυφή των βρετανικών τσαρτ και άλλες 6 στα αντίστοιχα αμερικάνικα. Οι Led Zeppelin έφθασαν να θεωρούνται ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα στην ιστορία της ροκ μουσικής και ένας από τους λόγους του τόσο υψηλού επιπέδου δημοτικότητας στο οποίο έφθασε το συγκρότημα ήταν η εμβληματική προσωπικότητα του Ρόμπερτ Πλαντ, με χαρακτηριστικό του την εξαιρετική σκηνική του παρουσία, η οποία θεωρείται παρόμοια με αυτής του Τζιμ Μόρισον των The Doors.

Η κυριότερη συμβολή του στη σύνθεση των τραγουδιών του συγκροτήματος, ήταν η σύνθεση των στίχων. Ο Πλαντ καταπιάνονταν με μυστικιστικούς και πνευματικού περιεχομένου στίχους, ενώ δεχόταν επιρροές και από τα διαβάσματά του όπως στο Immigrant Song από τη σκανδιναβική μυθολογία, στα τραγούδια The Battle of Evermore, Ramble On, Over the Hills and Far Away, Misty Mountain Hop από τα βιβλία Το Χόμπιτ και Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών του Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν, κ.ά. Στο τραγούδι Kashmir είναι φανερές οι επιρροές που δέχτηκε από τα ταξίδια του στην Αφρική. Ένα από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα του συγκροτήματος ήταν το τραγοὐδι Stairway to Heaven, από το τέταρτο άλμπουμ τους Led Zeppelin IV. Με τους στίχους του να έχουν γραφτεί από τον Πλαντ, το κομμάτι θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών.

Οι Led Zeppelin διαλύθηκαν το 1980, μετά το θάνατο του Τζον Μπόναμ από αναρρόφηση του εμετού του και αφού τα υπόλοιπα μέλη αποφάσισαν να μην τον αντικαταστήσουν.

Προσωπική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τη διάλυση των Led Zeppelin, ο Πλαντ ξεκίνησε τη σόλο καριέρα του κυκλοφορώντας τον Ιούνιο του 1982 τον πλατινένιο δίσκο Pictures at Eleven, ανεβαίνοντας στο #2 των βρετανικών τσαρτ και το #5 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ακολούθησαν τα The Principle of Moments και Shaken 'n' Stirred, για να έρθει το 1988 ο πιο επιτυχημένος του δίσκος, Now and Zen, ο οποίος ανέβηκε στο Top-10 και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού και έχει βραβευθεί ως 3 φορές πλατινένιος στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο Πλαντ συνέχισε με τα Manic Nirvana το 1990 και Fate of Nations το 1993, πριν επανενωθεί με τον Τζίμι Πέιτζ για το επιτυχημένο άλμπουμ No Quarter: Jimmy Page and Robert Plant Unledded, το 1994. Μετά από 4 χρόνια, ακολούθησε ο δίσκος Walking into Clarksdale, το μοναδικό στούντιο άλμπουμ το οποίο κυκλοφόρησαν μαζί μετά τη διάλυση των Led Zeppelin.

Η συνεργασία τους διήρκεσε μέχρι το 1998, με τον Πλαντ να δημιουργεί τους Priory of Brion, ένα φολκ ροκ συγκρότημα με το οποίο έπαιζε κατά κύριο λόγο διασκευές σε τραγούδια συγκροτημάτων τα οποία τον επηρέασαν.

Το 2002, δημιούργησε τους The Strange Sensation κυκλοφορώντας το δίσκο Dreamland με διασκευές σε μπλουζ και φολκ τραγούδια. Ακολούθησε 3 χρόνια αργότερα το Mighty ReArranger, ενώ την ίδια χρονιά έλαβε το βραβείο «Grammy Lifetime Achievement Award».

Στις 10 Δεκεμβρίου 2007, επανενώθηκε με τον Τζίμι Πέιτζ και τον Τζον Πωλ Τζόουνς για μία εμφάνιση, στην O2 Arena (en: The O₂ Arena) του Λονδίνου, αφιερωμένη στη μνήμη του Αχμέτ Ερτεγκάν, ιδρυτή της Αtlantic Records. Η συγκεκριμένη εμφάνιση βιντεοσκοπήθηκε και κυκλοφόρησε σε μορφή CD και DVD πέντε χρόνια αργότερα, με τίτλο Celebration Day.

Ο Πλαντ περιόδευσε στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες με τους Strange Sensation μέχρι το 2007, όταν διέλυσε το συγκρότημα για να συνεχίσει με την Άλισον Κράους, κυκλοφορώντας το δίσκο Raising Sand ο οποίος ανέβηκε στο #2 σε Μεγάλη Βρετανία και ΗΠΑ και κέρδισε το βραβείο Grammy για το άλμπουμ της χρονιάς.

Το 2010, ο Πλαντ δημιούργησε, με την τραγουδίστρια Πάτι Γκρίφιν, τον κιθαρίστα Μπάντι Μίλερ και τον πολύ-οργανίστα Ντάρελ Σκοτ, τους Band of Joy περιοδεύοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Ιούλιο εκείνης της χρονιάς. Το ομώνυμο άλμπουμ τους κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2010 ανεβαίνοντας στο Top-5 στη Μεγάλη Βρετανία και τις ΗΠΑ και κερδίζοντας υποψηφιότητα για βραβείο Grammy στην κατηγορία «Best Americana Album», το 2011.

Από το 2012 και έπειτα, ο Ρόμπερτ Πλαντ δραστηριοποιείται με το συγκρότημα Sensational Space Shifters. Παράλληλα, το 2014 κυκλοφόρησε το προσωπικό του άλμπουμ Lullaby and... The Ceaseless Roar, το οποίο σκαρφάλωσε στο Top-10 και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Ακολούθησε στα μέσα Οκτωβρίου του 2017 το Carry Fire σε συνεργασία με την Warner Bros. και την Nonesuch.^[4]