Ράντοσλαβ της Διόκλειας
| Ράντοσλαβ της Διόκλειας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1125 (περίπου) |
| Θάνατος | 1163 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Μιχάιλο Γ΄ της Διόκλειας |
| Γονείς | Γκράντινια της Διόκλειας |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Βογισλάβλιεβιτς |
Ο Ράντοσλαβ ( Радослав ) ήταν πρίγκιπας της Διόκλειας (Ντούκλια) από το 1146 έως το 1149 υποτελής της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας σαν άρχων κυβερνήτης της περιοχής. Ως ο μεγαλύτερος γιος, διαδέχτηκε τον πατέρα του Γκράντινια μετά το θάνατο του το 1146.[1]. Όταν έγινε κυβερνήτης επισκέφτηκε στην Κωνσταντινούπολη τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Μανουήλ Α Κομνηνό για να αποτίσει φόρο τιμής και υποταγής στον αυτοκράτορα[1]. Σε αντίθεση με τον πατέρα του που ήταν βασιλιάς, ο Ράντοσλαβ είχε τον τίτλο του πρίγκιπα (knez)[1]. Ο Ράντοσλαβ ξεκίνησε την κυριαρχία του σε μια εποχή που οι Σέρβοι της Ράσκα φιλοδοξούσαν να εντάξουν στην επικράτεια τους την Διόκλεια[1][2]. Γιος του ήταν ο Μιχαΐλο Γ΄ της Διόκλεια.
Περίπου το 1148, η πολιτική κατάσταση στα Βαλκάνια διαιρέθηκε από δύο πλευρές, η μία ήταν η συμμαχία των Βυζαντινών και της Βενετίας, η άλλη των Νορμανδών και των Ούγγρων. Οι Νορμανδοί ήταν σίγουροι για τον κίνδυνο που θα έφερνε το πεδίο της μάχης από τα Βαλκάνια στην περιοχή τους στην Ιταλία[3] . Ο Μανουήλ συμμάχησε επίσης με τους Γερμανούς αφού νίκησε τους Κουμάνους το 1148[4]. Οι Σέρβοι, οι Ούγγροι και οι Νορμανδοί αντάλλαξαν απεσταλμένους, και αποφάσισαν ότι προς το συμφέρον των Νορμανδών ήταν να σταματήσουν τα σχέδια του Μανουήλ για ανάκτηση της Ιταλίας[5] .
Οι Σέρβοι υπό τους αδελφούς Ούρος Β΄ Πρίμισλαβ και Ντέζα της Ράσκας εξεγέρθηκαν εναντίον των Βυζαντινών, όταν ο Μναουήλ βρισκόταν στην Αυλώνα σχεδιάζοντας μια επίθεση κατά μήκος της Αδριατικής, αυτή η εξέγερση αποτελούσε κίνδυνο για τον αυτοκράτορα αν επιτεθεί στην Ιταλία, καθώς οι Σέρβοι θα μπορούσαν να χτυπήσουν στις βάσεις της Αδριατικής[5] . Στη συνέχεια, οι Σέρβοι επιτέθηκαν εναντίον του Ράντοσλαβ, ο οποίος ήταν υποτελής των Βυζαντινών[5] . Ο Ράντοσλαβ απωθήθηκε στη νοτιοδυτική πλευρά της Διόκλειας στο Κότορ και διατήρησε μόνο την παράκτια περιοχή κρατώντας μόνο το ένα τρίτο της Διόκλειας[5] . Ο Ράντοσλαβ ζήτησε βοήθεια από τον Αυτοκράτορα, ο οποίος του έστειλε βοήθεια από το Δυρράχιο[5] . Αυτή τη στιγμή, το Χρονικό του Ιερέα της Διόκλειας τελειώνει, πιθανώς επειδή ο συγγραφέας του κειμένου είχε πεθάνει[5] και η τύχη του Ράντοσλαβ είναι άγνωστη.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Fine 1991, σελ. 233.
- ↑ Živković 2008.
- ↑ Srpska akademija nauka i umetnosti (1940). Društveni i istoriski spisi.
Око 1148. год. ситуација на Балкану била је овака. На једној страни беху у савезу Византија и Млеци, а на другој Нормани и Мађари. Нормани су били побеђени и у опасности да се ратиште пренесе с Балкана на њихово подручје у Италију. Да омету Манојла у том плану они настоје свима средствима, да му направе што више неприлика код куће. Доиста, 1149. год. јавља се нови устанак Срба против Ви- зантије, који отворено помажу Мађари. Цар ...
- ↑ Fine 1991, σελ. 236.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Fine 1991, σελ. 237.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Fine, John Van Antwerp (1991) [1983]. The Early Medieval Balkans: A Critical Survey from the Sixth to the Late Twelfth Century (στα Αγγλικά). Ανν Άρμπορ, Μίσιγκαν: University of Michigan Press. ISBN 0-472-08149-7.
- Кунчер, Драгана (2009). Gesta Regum Sclavorum. 1. Београд-Никшић: Историјски институт, Манастир Острог.
- Живковић, Тибор (2009). Gesta Regum Sclavorum. 2. Београд-Никшић: Историјски институт, Манастир Острог.
- Živković, Tibor (2008). Forging unity: The South Slavs between East and West 550-1150. Belgrade: The Institute of History, Čigoja štampa.