Πηγάδι της Ζωής (γλυπτό)
Συντεταγμένες: 45°48′36.13″N 15°58′12.03″E / 45.8100361°N 15.9700083°E
| Πηγάδι της Ζωής | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | γλυπτό και πολιτισμική κληρονομιά |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 45°48′36″N 15°58′12″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Donji grad |
| Τοποθεσία | Mimara Neighborhood |
| Χώρα | Κροατία |
| Έναρξη κατασκευής | 1905 |
| Ύψος | 125 εκατοστά |
| Υλικά | μπρούντζος |
| Δημιουργός | Ίβαν Μέστροβιτς |
| Προστασία | Register of Cultural Goods of Croatia[1] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Πηγάδι της Ζωής (μερικές φορές και στο Πηγάδι της Ζωής ή το Σιντριβάνι της Ζωής, κροατικά: Zdenac života) είναι γλυπτό του Κροάτη γλύπτη και αρχιτέκτονα Ίβαν Μέστροβιτς, που τοποθετήθηκε μπροστά από το Κροατικό Εθνικό Θέατρο στην πλατεία Δημοκρατίας στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας. Απεικονίζει ανθρώπους σε διάφορες φάσεις της ζωής, που κουλουριάζονται και τυλίγουν το σώμα τους γύρω από ένα πηγάδι, που συμβολίζει τη ζωή, τη νεότητα και την πηγή της αιώνιας ομορφιάς.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το γλυπτό είναι κυκλικό με ανάγλυφες δέκα γυμνές φιγούρες, ένα παιδί, ένα ερωτευμένο ζευγάρι και έναν γέρο, σε φυσικό μέγεθος, που σκύβουν και στρίβουν το σώμα τους γύρω από ένα πηγάδι, που περιέχει νερό. Οι έντονες εκφράσεις του προσώπου των μορφών δείχνουν τη χαρά της ζωής, που εναλλάσσεται ρυθμικά και κάνει τον κύκλο της ζωής. Οι φιγούρες παρακολουθούν τις ανταύγειές τους στο νερό, ενώ τα σώματά τους φαίνεται να έχουν παγώσει σε κίνηση. Οι φιγούρες είναι διατεταγμένες έτσι ώστε να δείχνουν στον θεατή τον σκοπό του πηγαδιού, δηλαδή την επιθυμία για ζωή και χαρά, κάτι που φαίνεται καλύτερα στους νεαρούς χαρακτήρες, που αγκαλιάζονται και φιλιούνται σε αντίθεση με τον γέρο, που βρίσκεται στο τέλος της ζωής και κοιτάζει με θλίψη στο πηγάδι, σύμβολο της ζωής. Το γλυπτό απεικονίζει τον φυσικό κύκλο του ανθρώπου, από τη γέννηση μέχρι το θάνατο.[2]
Το γλυπτό είναι λείο και στρογγυλεμένο χωρίς αιχμηρές άκρες ή κανονικές γεωμετρικές μορφές. Είναι κατασκευασμένο από μπρούτζο, του οποίου το σκούρο χρώμα έρχεται σε μεγάλη αντίθεση με τη λευκότητα του βράχου στον οποίο είναι τοποθετημένος. Οι μεταβάσεις μεταξύ φωτός και σκιάς είναι ήπιες. Το γλυπτό είναι ταυτόχρονα κυρτό και κοίλο.
Η επιρροή του Ωγκύστ Ροντέν στον Μέστροβιτς φαίνεται σε αυτό το γλυπτό. Όπως λέει η καθηγήτρια ιστορικού τέχνης Λιλιάνα Τσέρινα, «Με την αστραφτερή επιφανειακή επεξεργασία του σώματος, ο Μέστροβιτς φέρνει τον ιμπρεσιονισμό του Ροντέν στο Ζετσεσιονισμό (Secession) της Βιέννης, κάτι που αποδεικνύει ότι είναι ροδινιστής μεταξύ των αποσχιστών, ενώ αργότερα στο Παρίσι αποδεικνύει ότι είναι αποσχιστής μεταξύ των ροδινιστών».[3]
Έκθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το γλυπτό κατασκευάστηκε το 1905 και εκτέθηκε το 1909 στην γκαλερί του συγγραφέα στην οδό Ίλιτσα αρ. 12. Το έτος 1912, το γλυπτό αγοράστηκε από τον Ιζιντόρ Κρσνιάβι και εγκαταστάθηκε στην πλατεία Δημοκρατίας της Κροατίας. Τοποθετήθηκε στην κοιλότητα, που περιβάλλεται από τοίχους, έτσι ώστε τα γυμνά σώματα πάνω του να μην προκαλούν έκπληξη και επικριτικά σχόλια των, τότε, συντηρητικών κατοίκων του Ζάγκρεμπ. Σε αλληλογραφία με τον Άντε Τρούμπιτς, ο Μέστροβιτς εξέφρασε ξεκάθαρα την επιθυμία του να τοποθετηθεί το Πηγάδι της Ζωής στο Σπλιτ.[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ registar
.kulturnadobra .hr # /details /Z-3504. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2022. - ↑ «Zdenac života – Meštrovićevo remek-djelo». Give-me-art.com (στα Κροατικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ 3,0 3,1 «'Zdenac života' u HNK Split». Slobodna Dalmacija (στα Κροατικά). 3 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2016.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ανάλυση του γλυπτού (κροατικά)