Παρράσιος ο Εφέσιος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παρράσιος ο Εφέσιος
Γέννηση5ος αιώνας π.Χ.
Έφεσος
Θάνατος4ος αιώνας π.Χ.
Ιδιότηταζωγράφος
ΓονείςEvenor
Είδος τέχνηςπροσωπογραφία

Ο Παρράσιος ο Εφέσιος (ήκμασε γύρω στο 400 π.Χ.) ήταν ο επιφανέστερος ζωγράφος της εποχής του. Θεωρήθηκε ότι έφτασε την απόδοση της ιδανικής ανθρώπινης μορφής στην τελειότητα. Έχουν σωθεί στον Αθήναιο, στο έργο του Δειπνοσοφισταί, δύο επιγράμματά του και μέρος ενός τρίτου[1][2].

Ήταν γιος του ζωγράφου Ευήνορα. Ο Πλίνιος τον θεωρούσε σύγχρονο του Ζεύξι (464-397 π.Χ.)[3].

Ονομαστά έργα του, τα οποία έχουν χαθεί, ήταν ο «Φιλκτήτης στη Λήμνο», ο «Δήμος των Αθηναίων» και ο «Θησέας».[3]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Select Epigrams from the Greek Anthology, J. W. Machail, London, 1890
  2. Αθήναιου Δειπνοσοφισταί, έκδοση sumtibus et typis C. Tauchnitii, 1834, σελ. 252
  3. 3,0 3,1 Τσονάκα Κωνσταντίνα, «Παρράσιος», 2002, Encyclopaedia of the Hellenic World, Asia Minor