Πάουλ Κόγκερμαν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πάουλ Κόγκερμαν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Paul Nikolai Kogerman (Εσθονικά)
Γέννηση5  Δεκεμβρίου 1891[1][2]
Τάλιν[3]
Θάνατος27  Ιουλίου 1951[1][2]
Τάλιν[4]
Τόπος ταφήςΜετσακαλμίτσου
ΚατοικίαΕσθονία
Χώρα πολιτογράφησηςΕσθονία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[5]
ΣπουδέςΑυτοκρατορικό Κολέγιο του Λονδίνου
Πανεπιστήμιο του Τάρτου[6]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχημικός
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Τάρτου
Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ
Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Τάλιν
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαMinister of Education and Research
Πρύτανης
ΒραβεύσειςΛεγεώνα της Τιμής
δεύτερος βαθμός του Τάγματος του Λευκού Αστέρα
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πάουλ Νικολάι Κόγκερμαν (5 December [Π.Η. 23 November] 1891 στο Τάλιν – 27 Ιουλίου 1951 στο Τάλιν) ήταν Εσθονός χημικός και ιδρυτής της σύγχρονης έρευνας στον πετρελαϊκό σχιστόλιθο.

Ο Κόγκερμαν γεννήθηκε σε μια οικογένεια εργάτη σε εργοστάσιο αερίου (και πρώην ναύτη). Πήγε σε δημοτικό σχολείο το 1901-1904 και σε σχολείο στην πόλη το 1904-1908. Μετά το σχολείο της πόλης, ο Κόγκερμαν κέρδιζε τα προς το ζην διδάσκοντας σε αρχοντικά εκκλησιών κοντά στο Τάλιν. [7] Το 1913 αποφοίτησε από το Alexander Gymnasium στο Τάλιν (Reval) ως εξωτερικός. Ξεκινώντας το 1913, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Τάρτου, αποφοιτώντας από το Τμήμα Χημείας του το 1918. [7] [8] Στον Εσθονικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας πολέμησε σε μια μονάδα δασκάλων του Τάλιν. [7] Το 1919-1920 πήρε κρατική υποτροφία για να σπουδάσει στο Αυτοκρατορικό Κολέγιο του Λονδίνου. [7] [8] Τον Μάιο του 1921 έλαβε το πτυχίο του χημικού τεχνολόγου από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και το 1922 έλαβε το πτυχίο Μάστερ Επιστημών. [7]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1921 έως το 1936, ο Κόγκερμαν δραστηριοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Τάρτου. Μετά την υπεράσπιση της μεταπτυχιακής του διατριβής σχετικά με τη θερμική διάσπαση του σχιστολιθικού πετρελαίου, εξελέγη διδάκτωρ Οργανικής Χημείας του Πανεπιστημίου το 1922. Έγινε έκτακτος καθηγητής το 1924 και τακτικός καθηγητής το 1925 [7] [8] Το 1926 και το 1933 ήταν προσκεκλημένος λέκτορας στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας (ETH) της Ζυρίχης και το 1927-1928 στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Το 1934, υποστήριξε, στη Ζυρίχη, τη διδακτορική του διατριβή σχετικά με τις αντιδράσεις συνδυασμού και πολυμερισμού των απομονωμένων διενίων διπλού δεσμού. [8]

Από το 1936 έως το 1941, ο Κόγκερμαν ήταν καθηγητής οργανικής χημείας στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Τάλιν, το 1936-1939 ήταν επίσης πρύτανης του Πανεπιστημίου. Το 1938, ο Κόγκερμαν επιλέχθηκε στη νεοσύστατη Ακαδημία Επιστημών της Εσθονίας και το 1946 επελέγη ξανά μετά την επανίδρυση της Ακαδημίας ως Ακαδημία Επιστημών της Εσθονικής Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας. Διετέλεσε πρόεδρος της Εσθονικής Εταιρείας Φυσικολόγων το 1929–1936.

Το 1938–1939 ο Κόγκερμαν ήταν αυτεπάγγελτα μέλος του Εθνικού Συμβουλίου (Riiginõukogu). Από τον Οκτώβριο του 1939 μέχρι τη σοβιετική κατοχή της Εσθονίας στις 21 Ιουνίου 1940 ο Κόγκερμαν υπηρέτησε ως υπουργός Δημόσιας Εκπαίδευσης.

Το 1941, ο Κόγκερμαν, μαζί με την οικογένειά του, απελάθηκαν από τις σοβιετικές αρχές στο στρατόπεδο κρατουμένων στην περιφέρεια Σβερντλόφσκ . [7] [9] Απελευθερώθηκε πρόωρα και του επέτρεψαν να επιστρέψει στην Εσθονία το 1945 [10] Από το 1945 έως το 1951 ήταν διευθυντής της έδρας για την οργανική χημεία στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Τάλιν. Από το 1947 έως το 1950 υπηρέτησε επίσης ως διευθυντής του Ινστιτούτου Χημείας της Ακαδημίας Επιστημών. [11]

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1927, ο Κόγκερμαν παρασημοφορήθηκε με τα διακριτικά της Λεγεώνας της Τιμής και το 1938 με τη Δεύτερη Τάξη του Τάγματος του Λευκού Αστέρα. Το 2006, ιδρύθηκε η υποτροφία Πάουλ Κόγκερμαν, η οποία χορηγείται σε επιτυχόντες μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς φοιτητές των Σχολών Επιστημών και Χημείας και Τεχνολογίας Υλικών του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου του Τάλιν. [12]

Σημασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πάουλ Κόγκερμαν κέρδισε διεθνή φήμη με το έργο του στον σχιστολιθικό πετρέλαιο. Ξεκίνησε τη συστηματική έρευνα του σχιστολιθικού πετρελαίου και των προϊόντων του ιδρύοντας, μαζί με τον καθηγητή Μιχαήλ Βίτλιχ, ένα εργαστήριο μελέτης πετρελαιοφόρων σχιστόλιθων το 1925 [8] [13] Ο Κόγκερμαν υπέβαλε θεμελιώδεις εργασίες σχετικά με τη δομή και την προέλευση του σχιστολιθικού πετρελαίου και τα χημικά χαρακτηριστικά του, καθώς και εργασίες για τις θερμικές διεργασίες.

Δημοσιεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Kogerman, Paul N. (1922). The Chemical Composition of the Esthonian M.-Ordovician Oil-bearing Mineral "kukersite". University of Tartu. σελ. 25. ASIN:B0008AA1EM. 
  • Kogerman, P. N. (1925). «The present status of the oil-shale industry in Estonia». Journal of the Institution of Petroleum Technologists (London: Institute of Petroleum) 11 (50): 16. ISSN 0368-2722. http://dspace.utlib.ee/dspace/bitstream/10062/3045/1/kogerman76.pdf. 
  • Kogerman, Paul N. (1927). The Oil-shale Industry of Estonia. Estonian ministry of trade and industry. σελ. 40. ASIN:B00087688I. 
  • Kogerman, Paul N.· Kranig, J. (1927). Physical Constants of Some Alkyl Carbonates. σελ. 11. 
  • Kogerman, Paul N. (1927). The Chemical Nature of Estonian Oil-shale: The Origin of Oil-shales. Mattiesen. σελ. 17. 
  • Kogerman, Paul N.· Kõll, A. (1930). Physical Properties of Estonian Shale Oils. Oil shale research laboratory of the University of Tartu. σελ. 19. 
  • Kogerman, Paul N. (1931). On the Chemistry of the Estonian Oil Shale Kukersite. Oil shale research laboratory of the University of Tartu. σελ. 85. 
  • Kogerman, Paul N.· Kopvillem, J. (1932). Hydrogenation of Estonian Oil Shale and Shale Oil. Oil shale research laboratory of the University of Tartu. σελ. 13. 
  • Kogerman, Paul N. (1932). Desulphurisation of Estonian Shale Oil. Oil shale research laboratory of the University of Tartu. σελ. 14. 
  • Kogerman, Paul N. (1933). The Occurrence, Nature and Origin of Asphaltites in Limestone and Oil Shale Deposits in Estonia. Oil shale research laboratory of the University of Tartu. σελ. 8. 
  • Kogerman, Paul N. (1937). Report on the Distillation of Estonian Oil-shales in the Pilot Plant of the K.T.O Patents Ltd. at Vanamõisa, Estonia. ASIN:B00089SQZY. 
  • Kogerman, Paul N. (1957). Shale Kerogen as a High-molecular-weight Substance and the Origin of Shales. Associated Technical Services. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Martinson, Helle· Martinson, Karl (1981). Akadeemik Paul Kogerman. Põlevkivikeemia rajaja Eestis. Tallinn. 
  • Kogerman, Aili (2004). Paul Kogerman ja tema aeg. Tallinn. ISBN 9985-50-366-X. 

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 4  Μαΐου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Eesti biograafiline andmebaas ISIK» (Εσθονικά) 1448. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 17  Δεκεμβρίου 2014.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 1  Ιανουαρίου 2015.
  5. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 11  Μαΐου 2020.
  6. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 Kogerman, Aili (2011). «Professor Paul Nikolai Kogerman and the success story of Estonian kukersite». Oil Shale. A Scientific-Technical Journal (Estonian Academy Publishers) 28 (4): 548–553. ISSN 0208-189X. http://www.kirj.ee/public/oilshale_pdf/2011/issue_4/oil-2011-4-548-553.pdf. Ανακτήθηκε στις 2012-11-10. 
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 Past, Vello. Chemistry at the University of Tartu in 1919–1947. University of Tartu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-11-06. https://web.archive.org/web/20181106195035/https://www.chem.ut.ee/sites/default/files/chem/chemistry_at_the_university_of_tartu_in_1919-1947.pdf. Ανακτήθηκε στις 2018-11-06. 
  9. Estonian State Commission on Examination of the Policies of Repression (2005). The White Book. Losses Inflicted on the Estonian Nation by Occupation Regimes 1940–1991 (PDF). Estonian Encyclopaedia Publishers. σελ. 76. ISBN 9985-70-195-X. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2008. 
  10. Fate of the members of the Estonian governments in 1918–1940. Estonian International Commission for Investigation of Crimes Against Humanity. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-06-09. https://web.archive.org/web/20070609223954/http://www.historycommission.ee/temp/pdf/appendixes/400-408.pdf. Ανακτήθηκε στις 2008-12-08. 
  11. Eesti Elulood. Tallinn: Eesti Entsüklopeediakirjastus 2000 (= Eesti Entsüklopeedia 14) (ISBN 9985-70-064-3), p. 171
  12. Annusal Report 2006. Tallinn University of Technology. 2007. http://www.ttu.ee/failid/annualreport2006.pdf. Ανακτήθηκε στις 2008-12-08. 
  13. Aben, Hillar (1999). «Editor's Page». Oil Shale. A Scientific-Technical Journal (Estonian Academy Publishers) 16 (1): 1. ISSN 0208-189X. http://www.kirj.ee/public/oilshale/ed-page3.html. Ανακτήθηκε στις 2008-12-06.