Οσάμου Σιμομούρα
Οσάμου Σιμομούρα  | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | 下村脩 (Ιαπωνικά) |
| Γέννηση | 27 Αυγούστου 1928 Φουκουτσιγιάμα |
| Θάνατος | 19 Οκτωβρίου 2018[1] Ναγκασάκι |
| Αιτία θανάτου | γήρας[2] |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιαπωνία |
| Ύψος | 182 cm  |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιαπωνικά[3] Αγγλικά[3] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο Ναγκόγια Nagasaki Medical College |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | χημικός βιοχημικός καθηγητής πανεπιστημίου organic chemist θαλάσσιος βιολόγος |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο Ναγκόγια Πανεπιστήμιο της Βοστώνης |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Tsutomu Shimomura |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Τάγμα του Πολιτισμού (2008) βραβείο Νόμπελ Χημείας (2008)[4][5] Πρόσωπο Πολιτιστικής Αξίας (2008) βραβείο Asahi (2006) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Οσάμου Σιμομούρα (ιαπωνικά: 下村 脩, Shimomura Osamu, 27 Αυγούστου 1928 - 19 Οκτωβρίου 2018[6]) ήταν Ιάπωνας οργανικός χημικός και θαλάσσιος βιολόγος, ομότιμος καθηγητής στο Θαλάσσιο Βιολογικό Εργαστήριο (MBL) στο Γουντς Χόλε της Μασαχουσέτης και στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστώνης. Του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Χημείας το 2008 για την ανακάλυψη και την ανάπτυξη της πράσινης φθορίζουσας πρωτεΐνης (GFP) μαζί με δύο Αμερικανούς επιστήμονες: Μάρτιν Τσάλφι του Πανεπιστημίου Κολούμπια και Ρότζερ Τσιέν του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Σαν Ντιέγκο[7].
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στη Φουκουτσιγιάμα του Κιότο το 1928, ο Σιμομούρα μεγάλωσε στο Μαντσουκούο (Μαντζουρία, Κίνα) και στην Οσάκα της Ιαπωνίας, ενώ ο πατέρας του υπηρετούσε ως αξιωματικός στον αυτοκρατορικό ιαπωνικό στρατό. Στη συνέχεια, η οικογένειά του μετακόμισε στην Ισαχάγια του Ναγκασάκι[8], 25 χιλιόμετρα από το επίκεντρο του ατομικού βομβαρδισμού της πόλης τον Αύγουστο του 1945. Θυμάται ότι άκουσε, ως 16χρονο αγόρι, το βομβαρδιστικό αεροπλάνο Μπόκσαρ πριν την έκρηξη της ατομικής βόμβας[9]. Η λάμψη της έκρηξης τύφλωσε τον Σιμομούρα για περίπου τριάντα δευτερόλεπτα, ενώ αργότερα βρέθηκε μούσκεμα από τη "μαύρη βροχή" που έπεσε από τη βόμβα[10]. Ξεπέρασε μεγάλες δυσκολίες τα 11 χρόνια που ακολούθησαν προκειμένου να σπουδάσει και να επιτύχει ακαδημαϊκή επιτυχία.[8]
Οι εκπαιδευτικές ευκαιρίες του Σιμομούρα ήταν εξαιρετικά περιορισμένες στην κατεστραμμένη, μεταπολεμική Ιαπωνία. Παρόλο που αργότερα θυμήθηκε ότι δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για το αντικείμενο,[9] γράφτηκε στο Κολέγιο Φαρμακευτικών Επιστημών του Ιατρικού Κολλεγίου του Ναγκασάκι (σήμερα Σχολή Φαρμακευτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Ναγκασάκι).[11] Η πανεπιστημιούπολη του Ιατρικού Κολλεγίου είχε καταστραφεί εντελώς από την έκρηξη της ατομικής βόμβας, αναγκάζοντας τη φαρμακευτική σχολή να μεταφερθεί σε μια προσωρινή πανεπιστημιούπολη κοντά στο σπίτι του Σιμομούρα. Αυτή η κοντινή απόσταση ήταν η αιτία για την έναρξη των σπουδών και της καριέρας που τελικά θα τον οδηγούσε σε απρόβλεπτες ανταμοιβές.[9] Ο Σιμομούρα έλαβε πτυχίο φαρμακευτικής το 1951 και παρέμεινε ως βοηθός εργαστηρίου έως και το 1955[9].
Ο μέντορας του Σιμομούρα στο Ναγκασάκι τον βοήθησε να βρει δουλειά ως βοηθός του καθηγητή Γιοσιμάσα Χιράτα στο Πανεπιστήμιο της Ναγκόγια το 1956.[11] Ενώ εργαζόταν για τον καθηγητή Χιράτα, έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα στην οργανική χημεία το 1958 και, πριν φύγει από την Ιαπωνία για να διοριστεί στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, πήρε διδακτορικό δίπλωμα στην οργανική χημεία. Διδακτορικό στην οργανική χημεία το 1960 στο Πανεπιστήμιο Ναγκόγια.[12][13] Στο Ναγκόγια, ο Χιράτα ανέθεσε στον Σιμομούρα το δύσκολο έργο να προσδιορίσει τι έκανε τα θρυμματισμένα υπολείμματα ενός είδους καρκινοειδούς (Jp. umi-hotaru, κατά λέξη "θαλάσσια πυγολαμπίδα", Vargula hilgendorfii) να λάμπουν όταν βρέχονταν με νερό. Η αποστολή αυτή οδήγησε τον Σιμομούρα στην επιτυχή ταυτοποίηση της πρωτεΐνης που προκαλεί το φαινόμενο και δημοσίευσε τα προκαταρκτικά ευρήματα στο Δελτίο της Χημικής Εταιρείας της Ιαπωνίας σε μια εργασία με τίτλο "Crystalline Cypridina luciferin". Το άρθρο τράβηξε την προσοχή του καθηγητή Φρανκ Τζόνσον του Πανεπιστημίου Πρίνστον και ο Τζόνσον προσέλαβε με επιτυχία τον Σιμομούρα για να συνεργαστεί μαζί του το 1960.
Επιστημονικά επιτεύγματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σιμομούρα εργάστηκε στο τμήμα βιολογίας του Πρίνστον για τον καθηγητή Τζόνσον για τη μελέτη της βιοφωταύγειας μέδουσας Aequorea victoria, την οποία συνέλεξαν κατά τη διάρκεια πολλών καλοκαιριών στα εργαστήρια Friday Harbor του Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον[14]. Το 1962, το έργο τους κορυφώθηκε με την ανακάλυψη των πρωτεϊνών aequorin και πράσινης φθορίζουσας πρωτεΐνης (GFP) στην A. victoria[15]. Για το έργο αυτό, του απονεμήθηκε το ένα τρίτο του βραβείου Νόμπελ Χημείας το 2008.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η σύζυγός του, η Ακέμι, την οποία ο Σιμομούρα γνώρισε στο Πανεπιστήμιο του Ναγκασάκι, είναι επίσης χημικός της οργανικής χημείας και ήταν συνεργάτης στις ερευνητικές του δραστηριότητες. Ο γιος τους, ο Τσουτόμου Σιμομούρα, είναι ειδικός στην ασφάλεια υπολογιστών και συμμετείχε στη σύλληψη του Κέβιν Μίτνικ. Η κόρη τους, η Σασί Σιμομούρα, είναι διευθύντρια Προπτυχιακών Σπουδών του Αγγλικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Βιρτζίνια Κοινοπολιτείας και συγγραφέας του βιβλίου Odd Bodies and Visible Ends in Medieval Literature.
Τιμές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 2004 - Βραβείο Pearse, Βασιλική Μικροσκοπική Εταιρεία[16]
- 2005 - Βραβείο Εμίλ Σαμό[17]
- 2006 - Βραβείο Ασάχι
- 2008 - Βραβείο Νόμπελ Χημείας
- 2008 - Τάγμα Πολιτισμού[18]
- 2008 - Πρόσωπο Πολιτιστικής Αξίας
- 2012 - Βραβείο Χρυσής Χήνας[19]
- 2013 - Μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των Ηνωμένων Πολιτειών
- 2018 - Τρίτη θέση στην τάξη των νέων (μετά θάνατον)
Επιλεγμένα δημοσιεύματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλία
- Bioluminescence: Chemical Principles And Methods (Revised έκδοση). World Scientific Publishing Company. 2012. ISBN 978-981-4366-08-3.[20]
- クラゲに学ぶ : ノーベル賞への道 [Learning from Jellyfish: The Path to the Nobel Prize] (στα Ιαπωνικά). Nagasaki Literature. 2010. ISBN 978-4-88851-157-5.
Άρθρα
- Yasanuga, Shungo; Shimomura, Osamu (July 1954). Journal of the Pharmaceutical Society of Japan 74 (7): 778–780. doi:. ISSN 0031-6903.
- Chemistry Journal of Japan 76 (9): 973–977. 1955. doi:. ISSN 0369-5387.
- Chemistry Journal of Japan 76 (3): 277–281. 1955. doi:.
- Hirata, Yoshimasa; Eguchi, Shoji; Shimomura, Osamu (October 17, 1959). Proceedings of the Symposium on Natural Organic Compounds 3: 83–93. doi:.
- Chemical Journal of Japan 81 (1): 179–182. 1960. doi:.
- Chemistry Journal of Japan 81 (1): 182–185. 1960. doi:.
- Acta anatomica Nipponica 85 (3). September 1, 2010. 99-106.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000026833. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 www
.asahi .com /articles /ASLBP5QKDLBPULBJ005 .html. - ↑ 3,0 3,1 CONOR.SI. 105097827.
- ↑ www
.nobelprize .org /nobel _prizes /chemistry /laureates /2008 /. - ↑ www
.nobelprize .org /nobel _prizes /about /amounts /. - ↑ Chang, Kenneth (24 October 2018). «Osamu Shimomura, 90, Dies; Won Nobel for Finding a Glowing Protein». The New York Times. https://www.nytimes.com/2018/10/24/obituaries/osamu-shimomura-dead.html.
- ↑ «The Nobel Prize in Chemistry 2008». The Official Web Site of the Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2008.
- ↑ 8,0 8,1 «Aglow in the Dark: The Revolutionary Science of Biofluorescence». Harvard University Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Nobelprize.org: Nobel laureate lecture. December 8, 2008.
- ↑ «Osamu Shimomura The Nobel Prize in Chemistry 2008 Interview». The Official Web Site of the Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2009.
- ↑ 11,0 11,1 «Woods Hole cell biologist wins Nobel Prize». boston.com. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «Former Associate Professor Osamu Shimomura Wins the Nobel Prize in Chemistry». Nagoya university. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2008.
- ↑ «下村脩先生が2008年ノーベル化学賞をご受賞». Nagoya University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2008.
- ↑ «Nobel goes to former Princeton researcher for discovery made here». princeton.edu. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «GFP History». Marc Zimmer. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2008.
- ↑ «About the Pearse Prize». Royal Microscopical Society. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Emile Chamot Award Recipient». State Microscopical Society of Illinois. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2008.
- ↑ "Donald Keene, 7 others win Order of Culture," Αρχειοθετήθηκε 2008-10-30 στο Wayback Machine. Yomiuri Shimbun. October 29, 2008.
- ↑ «Green Fluorescent Protein». The Golden Goose Award. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2015.
- ↑ «Bioluminescence: Chemical Principles and Methods». World Scientific. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2017.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Osamu Shimomura στο Wikimedia Commons
| ||||||||
|