Οικογένεια Πετσάλη

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
The crest of Pezzali family
Lo Stemma della famiglia Pezzali

Η οικογένεια Πετσάλη είναι παλιά οικογένεια, ιταλικής καταγωγής, τα μέλη της οποίας διακρίθηκαν στην πολιτική και τις επιστήμες.

Στην Ιταλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η οικογένεια ανθεί στην Πάρμα όπου από τον 16ο αιώνα ανήκει στην επίσημη κάστα των εμπόρων και τέλος παίρνει τον τίτλο των ευγενών με το αντίστοιχο οικόσημο από τον Δούκα Φραγκίσκο Φαρνέζε ( Francesco Farnese) στις 1 Φεβρουαρίου του 1701 όταν ο τελευταίος χρήζει Ευγενή την οικογένεια του Giulio Pezzali. Το οικόσημο το οποίο δίδεται στην οικογένεια Pezzali, είναι εκείνο των Εμπόρων της Πάρμας του 1587 (codice pergamenato conservato alla R. Biblioteca Palatina di Parma al N.674 ) [1] Σήμερα οι περισσότεροι βρίσκονται στην περιοχή της Πάρμας, της Μάντοβας[2] και της Λομβαρδίας εν γένει. Αναφέρονται δε σημαίνοντα μέλη και στη σύγχρονη ιταλική κουλτούρα, όπως ο μουσικός Max Pezzali.

Στον Ελληνικό χώρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Ενετοκρατούμενη περίοδο των Επτανήσων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ηδη από τον 15ο αιώνα η οικογένεια συμμετείχε στην ίδρυση της Πάργας "μαζί με άλλες 16 φάρες (οικογένειες) [3] -αλλά και στην ίδρυση του χωριού Πετσάλι κοντά στα Ιωάννινα την ίδια περίοδο[4]- από τους Βενετούς[5] που την προσάρτησαν στην αυτοκρατορία της Γαληνοτάτης με πράξη του Δόγη Francesco Foscari στις 9 Μαΐου του 1447.[6] Από τότε, μέλη της εμφανίζονται στην κοινωνία της ενετοκρατούμενης πόλης να κατέχουν, κατά τη συνήθεια της Ενετικής διακυβέρνησης,τις σημαντικές θέσεις μαζί με τις άλλες 16 ιδρυτικές οικογένειες, όπως:

  • Ο Sivastro Pezzali (reverendo papa -Αιδεσιμότατος) επίσημος εκπρόσωπος της Πάργας στη Γερουσία της Βενετίας στις 5 Φεβρουαρίου 1571 αιτών μαζί με τους άλλους 4 αντιπροσώπους (Michail Papiri, Nicolo Papiri, Apostolo Maniachi και Antonio Vassila) την ενίσχυση της οχυρώσεως του κάστρου της πόλεως για την αντιμετώπιση του Οθωμανικού κινδύνου[7]
  • Οι πρόξενοι της Πάργας στην Κέρκυρα από το 1716-1720, Pezzali Anastajo και Pezzali Constantin[8] ( γιός του Νικολάου Πετσάλη 1640-1715[9] )
  • Οι Προεστοί (primati) της Πάργας όπως οι ( γιοί του Constantin Pezzali ) Attanasio Pezzali (1750?-1819) και του αδερφού του Nicolo Pezzali,[10] ο οποίος υπογράφει ως Προέδρος του Βουλευτηρίου της Πάργας,[11][12] τη στιγμή που παραδίδεται η Πάργα στον Αλή Πασά από τους Άγγλους του Μαίτλαντ, ημέρα Μεγάλη Παρασκευή,[13][14] στις 15 Απριλίου 1819.Οι κάτοικοι μεταφέρθηκαν με τον Βρετανικό στόλο υπό τη φρεγάτα "Γλασκώβη" στην Κέρκυρα και συγκεκριμένα στον όρμο Γαρίτσα.[15][16][17][18].Άλλοι μεταφέρθησαν στο προάστιο της Κέρκυρας Καρτέρια και άλλοι στο Μαντούκι ( αυτοί οι τελευταίοι Παργινομαντουκιώτες θα πρέπει να ήταν αυτοί που τον Ιούνιο του 1821 έσπευσαν να απελευθερώσουν την πατρίδα τους χωρίς επιτυχία )[19]. Κάποιοι πήγαν κατευθείαν δε στους Παξούς[20]
  • Ταυτόχρονα κάποιοι απ'την Πάργα διαπρέπουν ως Καθηγητές σε ελληνικές σχολές στην προεπαναστατική Ελλάδα, όπως ο Στέφανος Πετσάλης εκ Πάργας, καθηγητής στην Καπλάνειο Σχολή των Ιωαννίνων στις αρχές του 19ου αιώνα.[21]

Στην Ελλάδα μετά την Επανάσταση του 1821[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Απόγονοι της οικογένειας εγκαταστάθηκαν τον 19ο αιώνα στην Πάτρα, τους Παξούς και την Αθήνα. Από τον κλάδο των Πατρών διακρίθηκαν ο Αναγνώστης Πετσάλης εκ Πάργας, [22] πρώτος πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Πατρών "Ερμής", δημοτικός σύμβουλος και ιδρυτής του εμπορικού οίκου "Πετσάλης" και ο Στέφανος Πετσάλης, επιχειρηματίας και πρώτος πρόεδρος του Συλλόγου Εισαγωγικού Εμπορίου Πατρών, ενώ ταυτόχρονα μετά το 1830 εμφανίζονται και πλοιοκτήτες -έμποροι μεταξύ της Μικράς Ασίας, της Ύδρας, της Χίου και του Αιγαίου προς τις χώρες της δύσης όπως ο Αντώνιος Πετσάλης και οι αδερφοί Πετσάλη εκ Πάργας.[23][24] και αργότερα ο Κωνσταντίνος Πετσάλης ιδρυτής της Αργολικής Ατμοπλοΐας[25]. Φαίνεται δε, ότι κάποιες οικογένειες εγκαθίστανται στα αντίστοιχα λιμάνια ( όπως η οικογένεια του 9χρονου το 1842 Ανδρέα Σπυρ.Πετζάλη [26] στην Ύδρα, του οποίου ο πατέρας αναφέρεται ως "θαλασσινός'στο επάγγελμα.)

Στον χώρο των Τεχνών μέλη της οικογένειας συμμετέχουν ενεργά όπως ο Στέφανος Πετσάλης εκ Κεφαλληνίας ο οποίος είναι απ' τους συνιδρυτές της Φιλαρμονικής Εταιρείας Αθηνών το 1888 και πρώτος Γενικός Γραμματέας αυτής [27]

Ταυτόχρονα δε, στη Βράιλα της Ρουμανίας εμφανίζεται ο σπουδαγμένος στην Αθήνα φαρμακοποιός Σοφοκλής Πετσάλης (Sofocles Rasty Petzalis ?-1894)[28] ο οποίος ιδρύει την Casa Petzalis-Farmacia το 1858[29][30] και το 1883 τη Φιλαρμονική Εταιρεία Λύρα (Societatea Filarmonica Lyra). Επίσης ήταν και Πρόεδρος του Ελληνικού Φιλόμουσου Συλλόγου Βράιλας Αλληλοβοηθητική Αδελφότης[31]

Μέλη του πρωτοκλάδου της Πάργας και Κέρκυρας στον Ελληνικό χώρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νικόλαος Πετσάλης ιατρός και καθηγητής του Πανεπιστημίου Όθων των Αθηνών.
  • Αθανάσιος Πετσάλης (Attanasio Pezzali γένν. Πάργα 1750?- θάν.Κέρκυρα (?) 1819), προεστός της Πάργας, γιός του Constantin Pezzali και αδελφός του τελευταίου προεστού Νικολάου (Nicolo Pezzali), συγγραφέας και της Ιστορίας της Πάργας (Compedio della Storia Chronologica di Parga 1817[32])
  • Αντώνιος Πετσάλης ή Πετζάλης (Antonio Pezzali Πάργα 1780(82?)- Βυστρίτσα Ευβοίας 1845), διδάσκαλος στην Κέρκυρα, δολοφονηθείς από τον Ιωάννη Παπαδιώτη στη Βυστρίτσα της Εύβοιας και γιος του Αθανασίου
  • Νικόλαος Πετσάλης (Πάργα 1817- Αθήνα 1853)[39][40], καθηγητής ιατρικής του Πανεπιστημίου ΑΘηνών και γιος του Αντωνίου Πετσάλη
  • Ο Αριστοτέλης Πετσάλης
    Αριστοτέλης Πετσάλης (Αθήνα 1841 - 1920 ), γιός του Νικολάου, κριτικός, διευθυντής του Βασιλικού Θεάτρου και αρθρογράφος στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ
  • Κωνσταντίνος Πετσάλης (Πάργα 1809- 18??), δικηγόρος, μέλος της Ναυπλιακής Επανάστασης[41][42] και γιος του Αντωνίου

Η οικογένεια της Κέρκυρας μετά την επανάσταση και στον 20ο αιώνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την επανάσταση και έως σήμερα στην Κέρκυρα από την Παργινή οικογένεια αναφέρονται οι:

Η οικογένεια στον κόσμο τον 20ο και 21ο αιώνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη διάρκεια του 20ου αιώνα η οικογένεια απ' την Ελλάδα εξαπλώθηκε σε μεγάλες χώρες του κόσμου ακολουθώντας τη μεταναστευτική τάση των Ελλήνων. Συνέχισαν μέλη της τις δραστηριότητες στον χώρο των γραμμάτων και των Τεχνών. Αναφέρονται οι Amy Petsalis χορογράφος, χορεύτρια και ηθοποιός[53][54](Αυστραλία-Η.Π.Α), η Natalia Soledad Petsalis (Buenos Aires 1988 - ) τραγουδίστρια απτην Αργεντινή[55][56][57], η Dr Alexia Petsalis-Diomidis, λέκτορας στην Κλασική Ελληνική Τέχνη στο King's College του Λονδίνου και συγγραφέας πραγματειών επάνω στην Αρχαία Ελληνική Τέχνη.[58][59]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Nobili di Parma». [νεκρός σύνδεσμος]
  2. ↑ «Diffusione del cognome Pezzali». 
  3. ↑ «Εώα και Εσπέρια Χριστίνα Παπακώστα» (PDF). 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Μαρτίου 2016. 
  4. ↑ «Το χωριό Πετσάλι». 
  5. ↑ Ελπίδα Σαλταγιάννη· Στέφανος Βασιλειάδης· Δήμητρα Δρόσου. «Η Ρωμαϊκή κυριαρχία και η ύστερη αρχαιότητα στη Θεσπρωτία». Ιόνιος Λόγος. Β'. σελ. 354. 
  6. ↑ «Έκθεσις των γεγονότων όσα συνέβησαν πριν και μετά την παραχώρησιν της Πάργας/Σύγγραμμα εκδοθέν εν Παρισίοις γαλλιστί κατά το 1820 έτος Νυν δε μεταφρασθέν υπό Ιωάννου Βερβιτσιώτου». 
  7. ↑ «Prose politiche, Volume 1, By Ugo Foscolo». 
  8. ↑ «Les consuls de France au siècle des lumières (1715-1792)». 
  9. ↑ «Ν.Παντελάκης». 
  10. ↑ «Società pavese di storia patria 1909». 
  11. ↑ «Prose politiche e apologetiche (1817-1827): Scritti sulle isole Ionie e su Parga». 
  12. ↑ «Parga and the Ionian islands». 1821. 
  13. ↑ «Convention between the British and Turkish Commissaries Joannina». 1819–1820. 
  14. ↑ «Ἡ Μεγἀλη Παρασκευή τῆς Πάργας (15 Ἀπρ.1819)». 
  15. ↑ «Η ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ 1814-1821.Τάκη Κανδηλώρου. Εν Αθήναις. Τύποις Ν.Δ. Φραντζεσκάκη 1926». 1926. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2017. 
  16. ↑ «zsgiannina Το ξεπούλημα της Πάργας -Έγκλημα εκ προμελέτης» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2 Απριλίου 2022. 
  17. ↑ «πάργα 1819 Το αιώνιο στίγμα της αγγλικής πολιτικής. Πηγή: "Η Ελληνική Επανάστασις" του Διονυσίου Κόκκινου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2015. 
  18. ↑ «Γιώργος Σκλαβούνος corfu press». 1 Ιανουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. 
  19. ↑ «Απ'τους Άγγλους στους Τούρκους ΚΑΙ ΑΠ ΤΗΝ ΠΑΡΓΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ: 180 χρόνια από το χρονικό μιας ακόμη αγγλικής αθλιότητας.Π. Περιστέρης, Γιώργος Ζούμπος.Περιοδικό EXIT». 2001. 
  20. ↑ «ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΚΟΝΤΑΡΗ Η Εκκλησία των Αγίων Αποστόλων Γαίου- Παξών». 1995. 
  21. ↑ «Paideia in Ioannina during the so-called Tourkokratia (18th Century-Beginning 20th Century)» (PDF). IOANNIS N. FLOROS DISSERTATION UNIVERSITY OF JOHANESSBURG. [νεκρός σύνδεσμος]
  22. ↑ «Κωνσταντίνος Παπαθανασόπουλος: Συμβολή στην Ιστορία της Ελληνικής Ατμοπλοΐας 1849-1857» (PDF). [νεκρός σύνδεσμος]
  23. ↑ «Τζελίνα Χαρλαύτη: ΕΜΠΟΡΙΟ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΛΙΑ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ. Το επιχειρηματικό δίκτυο των Ελλήνων της διασποράς. Η Χιώτικη φάση (1830-1860)» (PDF). [νεκρός σύνδεσμος]
  24. ↑ «Συμβολή στην ιστορία της Ελληνικής Ατμοπλοίας ( 1849-1857 ) Κωνσταντίνος Παπαθανασόπουλος Ψηφιοποίηση από το Ιόνιο πανεπιστήμιο» (PDF). 1985. [νεκρός σύνδεσμος]
  25. ↑ «ΝΑΥΤΙΛΙΑ». [νεκρός σύνδεσμος]
  26. ↑ «Ύδρα 1837-1847 Περί Δημοτικών σχολείων Ύδρας.Έτος 1842». 
  27. ↑ «Κεφαλληνία και Ιθάκη πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες 1896» (PDF). 
  28. ↑ «Scribd Volum Greci». 
  29. ↑ «Casa Petzalis». 
  30. ↑ «Famous Greeks from Braila». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. 
  31. ↑ «Οι Ελληνικοί Σύλλογοι στη Ρουμανία κατά τον 19ο αιώνα.Δημήτριος Μ.Κοντογεώργης» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 5 Μαρτίου 2016. 
  32. ↑ «Ugo Foscolo nel centenario del suo insegnamento all universita». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. 
  33. ↑ «Παιδεία on line Αθανάσιος Πετσάλης». 
  34. ↑ «Α΄Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών "ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ"». 
  35. ↑ «ΙΑΝΟΣ». 
  36. ↑ «Εφημερίδα Καθημερινή». 
  37. ↑ Θάνος Βερεμής (19 Ιουνίου 2015). «Νικόλαος Αθανασίου Πετσάλης-Διομήδης (1943-2013)». Καθημερινή. 
  38. ↑ «αστρολάβος». 3–26 Φεβρουαρίου 2005. 
  39. ↑ «Πανδέκτης». 
  40. ↑ «Λόγοι επιτύμβιοι εις Ν. Πετσάλην και Α. Λευκίαν εκφωνηθέντες εν τω πολυανδρίω Αθηνών κατ' εντολήν της Ακαδημαϊκής Συγκλήτου / Υπό του καθηγητού Γεωργίου Πρινάρη». 
  41. ↑ «ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΤΗΣ ΝΑΥΠΛΙΑΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ (ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΘ. Γ. ΓΟΥΝΑΡΗ ΣΤΟ ΟΜΟΤΙΤΛΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ, ΝΑΥΠΛΙΟ, ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2012)». 
  42. ↑ «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΚ.ΔΙ.ΤΟ» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 8 Μαρτίου 2016. 
  43. ↑ «Pandektis > People employed in Further, Secondary and Primary Education (19th c.) Triantapfyllos Sklavenitis and David Antoniou». 
  44. ↑ «Corfu Museum». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2015. 
  45. ↑ «Ένωση Ελλήνων Μουσουργών». 1997. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. 
  46. ↑ «Good Music Good Life». 
  47. ↑ «Composer Circle». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. 
  48. ↑ «Μουσική και Μουσικoί στον 21ο αιώνα» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Ιουλίου 2010. 
  49. ↑ «East-Central European Symphonies from 19th century to the present.A Discography Of CDs And LPs Prepared by Michael Herman». 
  50. ↑ «Records International Cataloque July 1998». 
  51. ↑ «Royal Philharmonic Society». [νεκρός σύνδεσμος]
  52. ↑ «Music for Piano and Orchestra: The Recorded Repertory Compiled by Dr. Allan B. Ho Southern Illinois University Edwardsville» (PDF). 17 Απριλίου 2015. 
  53. ↑ «Academy of Music». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2015. 
  54. ↑ «AP ACADEMY». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2015. 
  55. ↑ «SanTanfo Italia». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2016. 
  56. ↑ «myspace». 
  57. ↑ «Αριστοτέλης Ωνάσης: Ο μετανάστης, που έγινε συνώνυμο του πλούτου και των μεγάλων deals (τα νεανικά χρόνια στην Αργεντινή στο σπίτι του Χουάν Πετσάλη)». [νεκρός σύνδεσμος]
  58. ↑ «King`s College of London». 
  59. ↑ «University of Oxford». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2015. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Οικογένεια_Πετσάλη&oldid=10175605"