Ντομίνικ Άουλιτσεκ
| Ντομίνικ Άουλιτσεκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1 Αυγούστου 1734[1][2] Πόλιτσκα |
| Θάνατος | 15 Απριλίου 1804[1][3][2] Μόναχο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία[4] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | γλύπτης[5] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Τάγμα του Χρυσού Σπιρουνιού |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ντομίνικ Άουλιτσεκ (Dominik Auliczek ή Aulizek, 1 Αυγούστου 1734 – 15 Απριλίου 1804) ήταν Βοημός γλύπτης και σχεδιαστής έργων σε πορσελάνη, ο οποίος σταδιοδρόμησε στη Γερμανία, κυρίως στο εργοστάσιο πορσελάνης στο Παλάτι Νύμφενμπουργκ του Μονάχου, στη Βαυαρία.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Άουλιτσεκ γεννήθηκε στη μικρή πόλη Πόλιτσκα, όπου ο πατέρας του, ο Ματίας Άουλιτσεκ, ήταν δήμαρχος, ενώ η μητέρα του ονομαζόταν Ροζίνα, το γένος Μαρτίνι.[6]
Ο Ντομίνικ μαθήτευσε στον γλύπτη F. Pacak στο Λιτόμυσλ και κατόπιν στη Βιέννη το 1752-1753, αρχικώς με τον J.G. Leutner και μετά στην Ακαδημία. Το 1754 μαρτυρείται η παρουσία του στο Παρίσι, ενώ το 1755-1756 σπούδασε στο Λονδίνο και από το 1756-1759 στην ακαδημία της Ρώμης.[6]
To 1759 κέρδισε ένα βραβείο γλυπτικής από την Ακαδημία του Αγίου Λουκά (Ρώμη) και τιμήθηκε με παράσημο από τον Πάπα Κλήμεντα ΙΓ΄.[7] Το βραβείο αυτό προσέφερε και τίτλο ευγενείας. Στη συνέχεια εργάσθηκε για τρία χρόνια υπό τον αρχιτέκτονα Γκαετάνο Κιαβέρι.[6]
Το έργο του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην αρχή το έργο του Άουλιτσεκ είχε ισχυρές επιδράσεις από τη ρομανική τέχνη και μετά από το ροκοκό, ενώ προς το τέλος της σταδιοδρομίας του άρχισε να δείχνει σημάδια του Classicism. Από τη ρομανική του περίοδο δεν υπάρχουν ίχνη στα μεγάλα γλυπτά του. Φιλοτέχνησε μορφές θεών για τους κήπους του Ανακτόρου των Εκλεκτόρων του Νύμφενμπουργκ από το 1770 έως το 1782 και τρεις ομάδες χερουβίμ το 1776.[6] Τα αγάλματα των θεών περιελάμβαναν τον Δία (Γιούπιτερ), την Ήρα [Γιούνο), τον Πλούτωνα και την Περσεφόνη.[8] Οι απεικονίσεις του ζώων που μάχονται είναι οι πλέον αξιοσημείωτες από τις πορσελάνινες μορφές του, ενώ δημιούργησε και igures of gods και προσώπων.[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. auliczek-dominikus. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Auliczek, Dominik» (Αγγλικά) 17 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12 Φεβρουαρίου 2016. kulturnav
.org /8cd78e37-9bbd-4fce-bce9-cd928175de89. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2016. - ↑ «Auliczek, Dominikus» (Γερμανικά) σελ. 94.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Merten 1953, σελ. 455.
- ↑ Wurzbach 1856, σελ. 94.
- ↑ Schmidt 1875, σελ. 687-688.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το λήμμα «Άουλιτσεκ Δομίνικος» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 6, σελ. 202
- Merten, Heinz (1953). «Auliczek, Dominikus Jakob von». Neue Deutsche Biographie (στα Γερμανικά). 1.
- Schmidt, Wilhelm Adolf (1875). «Auliczek, Dominikus Jakob von». Allgemeine Deutsche Biographie. 1. Leipzig: Duncker & Humblot. σελ. 687.
- Wurzbach, Constantin von (1856). «Auliczek, Dominikus». Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich (στα German). 1. Vienna: L. C. Zamarski.
|