Νουβία
Η Νουβία είναι μια περιοχή κατά μήκος του ποταμού Νείλου, η οποία εκτείνεται στη νότια Αίγυπτο και το βόρειο Σουδάν, από το Ασσουάν μέχρι τη Χαρτούμ. Οι κάτοικοί της λέγονται Νούβιοι.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η περιοχή έχει μακραίωνη ιστορία, και οι κάτοικοί της άρχισαν τη καλλιέργεια αγροτικών προϊόντων την 5η χιλιετία π.Χ. Η περιοχή διαθέτει πλούσιους φυσικούς πόρους, τους οποίους εμπορευόταν με τα αρχαία αιγυπτιακά βασίλεια. Το Νέο Βασίλειο της Αιγύπτου κατέλαβε τη Νουβία το 1500 π.Χ.
Μετά την αποχώρηση των Αιγυπτίων ιδρύθηκε το Βασίλειο του Κους. Η πρωτεύουσα του ήταν η Μερόη, η οποία βρισκόταν στην ενδοχώρα στις όχθες του Νείλου. Στα ελληνιστικά και τα ρωμαϊκά χρόνια στα παράλια της Ερυθράς θάλασσας που βρίσκονταν κοντά στη Νουβία ήκμασαν πολλοί εμπορικοί ναύσταθμοι. Εκεί σταματούσαν για ανεφοδιασμό οι ναυτικοί που είχαν ξεκινήσει από την Αίγυπτο για την Αζανία (σημερινές Σομαλία, Κένυα, Τανζανία) ή τις μακρινές Ινδίες. Οι Νούβιοι εκείνα τα χρόνια επιδίδονταν κυρίως στο εμπόριο καβουκιών χελώνας και ελεφαντοστού (κυρίως στους εν λόγω ναυστάθμους) τα οποία ήταν άφθονα στη γη τους. [1] Μία από τις ισχυρότερες και πλουσιότερες πόλεις του Βασιλείου του Κους ήταν το Αξούμ, το οποίο τελικά έγινε τόσο ισχυρό που κατέλυσε το βασίλειο και σχημάτισε την ομώνυμη αυτοκρατορία. Η αυτοκρατορία του Αξούμ είχε στενές εμπορικές σχέσεις με τους Βυζαντινούς και μάλιστα εκχριστιανήθηκε τον 4ο αιώνα. Περιλάμβανε εδάφη από τη Νουβία, και την Αιθιοπία. Όταν οι Βυζαντινοί έφυγαν οριστικά από την Αφρική στα μέσα του 7ου αιώνα άρχισε και η αργή αλλά σταθερή παρακμή της αυτοκρατορίας του Αξούμ.
Τον 10ο αιώνα η αυτοκρατορία του Αξούμ καταλύθηκε και η Νουβία πέρασε στην κυριαρχία των Αράβων. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού εξαραβίστηκε[2] και οι χριστιανοί κάτοικοι του Αξούμ μετανάστευσαν στα νότια ή στην ενδοχώρα. Το 1504 το τελευταίο βασίλειο στη Νουβία καταλύθηκε από τους Άραβες. Το 1557 η περιοχή πέρασε στα χέρια των Οθωμανών. Ωστόσο η Νουβία ήταν ακριτική περιοχή και είχε μικρή γεωπολιτική και οικονομική σημασία. Ετσι η Οθωμανική παρουσία στη περιοχή ήταν περιορισμένη και βραχύβια. Στο διάστημα 1822 όλη η Νουβία έγινε μέρος της -ανεξάρτητης από τους Οθωμανούς πλέον- Αιγύπτου, που τότε τη κυβερνούσε ο Μεχμέτ Αλή Πασάς. Ωστόσο παρόλο που η Αίγυπτος ήταν de facto ανεξάρτητη, de juro ανήκε ακόμα στους Οθωμανούς. Έτσι μετά την ήττα των Οθωμανών στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο η Νουβία που τότε ήταν μέρος της Αιγύπτου έγινε βρετανικό προτεκτοράτο. Το 1954 η Αίγυπτος σε μία έξυπνη πολιτική κίνηση παραιτήθηκε οριστικά από τις διεκδικήσεις της στη Νουβία -διαλύοντσς έτσι τη τελευταία πρόφαση των Βρετανών να παραμείνουν σε αυτή τη περιοχή- η οποία έγινε μέρος του ανεξαρτητοποιημένου πλέον Σουδάν με τη ταυτόχρονη συγκατάθεση Βρετανών και Αιγυπτίων.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Περίπλους της Ερυθράς Θάλασσας
- ↑ History of Nubia
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Ιστορική Γεωγραφία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |