Ναός Αγίας Σοφίας (Σόφια)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 42°41′47.45″N 23°19′53.47″E / 42.6965139°N 23.3315194°E / 42.6965139; 23.3315194

Ναός Αγίας Σοφίας στη Σόφια
Χάρτης
Είδοςεκκλησία και ορθόδοξη εκκλησία
Αρχιτεκτονικήβυζαντινή αρχιτεκτονική και παλαιοχριστιανική αρχιτεκτονική
Γεωγραφικές συντεταγμένες42°41′47″N 23°19′53″E
ΘρήσκευμαΟρθόδοξη Εκκλησία
Θρησκευτική υπαγωγήεπισκοπή της Σόφιας
Διοικητική υπαγωγήOborishte District
ΧώραΒουλγαρία
Έναρξη κατασκευής6ος αιώνας
Γενικές διαστάσεις47 μέτρα × 20 μέτρα
Υλικάτούβλο
Commons page Πολυμέσα

Ο ναός της Αγίας Σοφίας (βουλγαρικά: църква „Света София“) είναι ο παλαιότερος ναός που σώζεται στη Σόφια, Βουλγαρία. Ο σημερινός ναός κτίστηκε στα μέσα του 6ου αιώνα μ.Χ. στη θέση παλαιότερου ναού. Ο ναός εξελίχθηκε στο θρησκευτικό κέντρο της πόλης και το 14ο αιώνα η πόλη πήρε το όνομά της από το ναό, η οποία ήταν γνωστή μέχρι τότε ως Σρέντετς.[1]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το εσωτερικό του ναού.

Η εκκλησία χτίστηκε στη θέση πολλών παλαιότερων εκκλησιών από τον 4ο αιώνα και τόπους λατρείας που χρονολογούνται από τις ημέρες που ήταν η νεκρόπολη της ρωμαϊκής πόλης Σερδική. Τον 2ο αιώνα, ήταν η θέση ενός ρωμαϊκού θεάτρου. Κατά τους επόμενους αιώνες, αρκετές άλλες εκκλησίες κατασκευάστηκαν, αλλά καταστράφηκαν από εισβολείς όπως οι Γότθοι και οι Ούννοι. Το σχέδιο της σημερινής βασιλικής, με τους δύο ανατολικούς πύργους και έναν πύργο-τρούλο, πιστεύεται ότι είναι η πέμπτη κατασκευή που κατασκευάστηκε στο χώρο και χτίστηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Βυζαντινού αυτοκράτορα Ιουστινιανού στα μέσα του 6ου αιώνα (527-565). Είναι επομένως σύγχρονος της πιο γνωστής εκκλησίας της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη.

Κατά τη Δεύτερη Βουλγαρική Αυτοκρατορία, ο ναός απέκτησε το καθεστώς μητροπολιτικής εκκλησίας. Τον 14ο αιώνα, η εκκλησία έδωσε το όνομά της στην πόλη. Τον 16ο αιώνα, κατά την οθωμανική κυριαρχία, η εκκλησία μετατράπηκε σε τζαμί: οι αρχικές τοιχογραφίες του 12ου αιώνα καταστράφηκαν και προστέθηκαν μιναρέδες. Τον 19ο αιώνα, δύο σεισμοί, ένας το 1818 και ένας το 1856 κατέστρεψαν έναν από τους μιναρέδες και το τζαμί εγκαταλείφθηκε. Μετά την αυτονομία της Βουλγαρίας το 1878, ο ναός ήταν μισοκατεστραμμένος.[2] Ο ναός χρησίμευσε ως αποθήκη πετρελαίου και στην κορυφή της κτίστηκε πύργος της πυροσβεστικής. Οι εργασίες αποκατάστασης άρχισαν μετά το 1900 και λειτούργησε ως εκκλησία μετά το 1930. Το 1950 ανακηρύχθηκε μνημείο.[1]

Η εκκλησία της Αγίας Σοφίας είναι πλέον ένα από τα πιο πολύτιμα κομμάτια της παλαιοχριστιανικής αρχιτεκτονικής στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Το σημερινό κτίριο είναι μια σταυροειδής βασιλική με τρεις βωμούς. Το δάπεδο της εκκλησίας είναι καλυμμένο με πολύπλοκα παλαιοχριστιανικά ψηφιδωτά με φυτικά και ζωικά μοτίβα. Η εκκλησία της Αγίας Σοφίας βρίσκεται στη μέση μιας αρχαίας νεκρόπολης και έχουν ανακαλυφθεί πολλοί τάφοι, περίπου 100, κάτω και κοντά στην εκκλησία. Μερικοί από τους τάφους διαθέτουν ακόμη τοιχογραφίες.[2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «O ιερός ναός της Αγίας Σοφίας – ένα από σύμβολα της βουλγαρικής πρωτεύουσας». www.bnr.bg. 16 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2020. 
  2. 2,0 2,1 «Η βασιλική της Άγιας Σοφίας – 17 αιώνες ιστορία». bnr.bg. 12 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2020. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • «Света София». Българска енциклопедия А-Я (στα Βουλγαρικά). БАН, Труд, Сирма. 2002. ISBN 954-8104-08-3. OCLC 163361648. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]