Ναρσής (κόμης)
| Ναρσής | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 543 Άγκλον |
| Αιτία θανάτου | τραύμα στο κεφάλι |
| Συνθήκες θανάτου | θάνατος στη μάχη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία Αυτοκρατορία των Σασσανιδών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός ηγέτης |
| Περίοδος ακμής | 6ος αιώνας |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Αράτιος |
| Οικογένεια | Καμσαρακάν |
Ο Ναρσής, λατιν.: Narses, ήταν Αρμένιος στρατιωτικός διοικητής στην υπηρεσία της Σασανιδικής Αυτοκρατορίας και αργότερα της Ρωμαϊκής (Βυζαντινής) Αυτοκρατορίας.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Καταγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ναρσής ήταν γηγενής της Περσαρμενίας, ενός τμήματος της Αρμενίας υπό τον έλεγχο των Περσών των Σασανιδών. Ήταν αδελφός του Αράτιου και του Ισαακίου και πιθανόν μέλος της οικογένειας Καμσαρακάν (ευγενής αρμενική οικογένεια Παρθικής καταγωγής).
Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Καταγράφεται για πρώτη φορά το 527 στην υπηρεσία των Σασανιδικών στρατιωτικών στον Ιβηρικό πόλεμο, όπου μαζί με τον αδελφό του Αράτιο νίκησαν τον Σίττα και τον Βελισάριο στην Περσαρμενία.
Τόσο ο Ναρσής όσο και ο Αράτιος, συνοδευόμενοι από τη μητέρα τους, αυτομόλησαν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία το καλοκαίρι του 530, και έγιναν δεκτοί με ένα μεγάλο χρηματικό ποσό από τον αυτοκρατορικό σακελλάριο Nαρσή, επίσης Περσαρμένιο. Η ευνοϊκή τους υποδοχή ενθάρρυνε επίσης τον Ισαάκιο να αυτομολήσει. [1]
Περί το 535 ήταν ο διοικητής των στρατευμάτων στις Φίλες της Αιγύπτου, όπου κατέστρεψε τα ειδωλολατρικά ιερά των Nοβαδών και Bλεμμυών, όπως διέταξε ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α'. Το αξίωμά του ήταν μάλλον αυτό τού δούκα της Θηβαΐδας σε αυτό το σημείο. Ως comes rei militaris δραστηριοποιήθηκε στην Ιταλία και την Ανατολή. Ήταν μεταξύ των διοικητών, που στάλθηκαν από τη θάλασσα εναντίον των Οστρογότθων, για να άρουν την πολιορκία του Aριμίνου (538). Αναφέρεται πολλές φορές ως διοικητής στρατευμάτων στην Ιταλία, συμπεριλαμβανομένης της πολιορκίας του Aυξίμου το 539. Το 540 ο Βελισάριος απέστειλε τον Ναρσή από τη Ραβέννα.
Ο Ναρσής δεν έλαβε κάποια στρατιωτική διοίκηση μέχρι το 543, όταν τού ανατέθηκε μία δύναμη Αρμενίων και Ερούλων να πολεμήσει τους Οστρογότθους. Κατά την εσπευσμένη εισβολή του 543 εναντίον του Ντβιν, ακούστηκε κακώς, ότι ο στρατός των Σασανιδών είχε εγκαταλείψει το Άνγλον. Ο Ναρσής επέπληξε τους άλλους διοικητές για τη βραδύτητά τους. Στη μάχη του Άνγλον που ακολούθησε, υπάρχουν πηγές που αναφέρουν, ότι ο Ναρσής και οι δυνάμεις του ήταν οι πρώτοι που συμμετείχαν. [2] Σε αυτή την αφήγηση, η οποία αντλήθηκε από τα αρχεία τού Προκόπιου, ο στρατός των Σασανιδών (ή μέρος του) οδηγήθηκε πίσω -ή προσποιήθηκε ότι υποχώρησε πίσω- στο χωριό, αλλά ο Ναρσής πιάστηκε σε ενέδρα από τους Σασανίδες, που κρύβονταν στα σπίτια. [3] [2] Χτυπήθηκε μέσα στον ναό σε μάχη, και οι δυνάμεις του -και άλλες βυζαντινές δυνάμεις- καταστράφηκαν. Ο αδερφός του Ισαάκιος τον μετέφερε μακριά από το πεδίο της μάχης, αλλά ο Ναρσής απεβίωσε από την πληγή του λίγο αργότερα.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ An Universal History: From the Earliest Accounts to the Present Time (στα Αγγλικά). London: C. Bathurst. 1780. σελίδες 455.
- ↑ 2,0 2,1 Whately, Conor (2016). Battles and Generals: Combat, Culture, and Didacticism in Procopius’ Wars (στα Αγγλικά). Leiden: BRILL. σελ. 92. ISBN 978-90-04-31038-4.
- ↑ Martindale, John R., ed. (1992). The Prosopography of the Later Roman Empire: Volume III, AD 527–641. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 928–930. ISBN 0-521-20160-8.