Ναπολέων Γ΄ (γραμματόσημο)
Ο Λουδοβίκος-Ναπολέων Βοναπάρτης, Αυτοκράτορας των Γάλλων με το όνομα Ναπολέων Γ', εμφανίστηκε στη σειρά γραμματοσήμων για κοινή χρήση (οριστική) της Γαλλίας και των αποικιών της από τον Σεπτέμβριο του 1852 μέχρι την πτώση της Β΄ Αυτοκρατορίας. Αυτές οι σειρές αντικαταστάθηκαν από τον τύπο Cérès στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης κατά τον Γαλλο-Πρωσικό πόλεμο του 1870, τον τύπο που είχαν αντικαταστήσει οι ίδιοι.
Το πορτρέτο του Ναπολέοντα Γ' εμφανίζεται στο πρώτο γραμματόσημο της Νέας Καληδονίας το 1859, και στο πρώτο με οδόντωση γραμματόσημο της Γαλλίας το 1862.
Σε γραμματόσημα από το 1852 έως το 1872[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρίγκιπας-Πρόεδρος Λουδοβίκος-Ναπολέων Βοναπάρτης, περίοδος «Προεδρίας», 1852[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκλεγμένος (με το 74 % των ψήφων) στις 10 Δεκεμβρίου 1848, ο πρίγκιπας Λουδοβίκος-Ναπολέων Βοναπάρτης έγινε ο πρώτος Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας για 4 χρόνια. Μετά το Πραξικόπημα της 2ας Δεκεμβρίου 1851, ο Λουδοβίκος-Ναπολέων Βοναπάρτης ονομάστηκε "Πρόεδρος» για δέκα χρόνια, το οποίο προοιώνιζε την επιστροφή ενός προσωπικού καθεστώτος, και την αποκατάσταση της Αυτοκρατορίας.
Ένας νόμος της 3 Ιανουαρίου 1852 όριζε την αντικατάσταση των γραμματοσήμων με τη μορφή της Δημοκρατίας (γνωστής ως «Cérès"), με τη μορφή του Προέδρου. Έτσι εκδόθηκαν δύο αξίες, που σύμφωνα με αυτές τις νέες διατάξεις δεν έχουν οδόντωση και εκτυπώνονται με τυπογραφία:
- Σεπτέμβριος 1852 ένα 25 c (μπλε).
- Δεκέμβριος 1852, ένα 10 c (μπιστρ).
Σχεδιασμένα και χαραγμένα από τον Ζακ-Ζαν Μπαρ (Barre), τα γραμματόσημα διατηρούν το πλαίσιο από το γραμματόσημο με τη μορφή της Κέρες, η οποία αντικαθίσταται από αυτή του πρίγκιπα Λουδοβίκου-Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Η μορφή του είναι σε προφίλ και κοιτάζει αριστερά, με το κεφάλι ακάλυπτο (αστεφάνωτο).
Η επιγραφή είναι: "REPUB FRANC" και το "Β" κάτω από τον λαιμό της μορφής είναι το αρχικό γράμμα του χαράκτη .
Αυτά τα γραμματόσημα συνέχισαν να διατίθενται στο κοινό, ακόμη και μετά την αποκατάσταση της Αυτοκρατορίας με το senatus-consulte στις 7 Νοεμβρίου 1852, και στη συνέχεια με το δημοψήφισμα στις 22 Νοεμβρίου 1852.
Ο Ναπολέων Γ΄ Αυτοκράτορας με ακάλυπτο κεφάλι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από τον Σεπτέμβριο του 1853 ξεκίνησε η έκδοση γραμματοσήμων με τα ίδια σχέδια με αυτά του 1852, με την ίδια μορφή σε προφίλ του Λουδοβίκου-Ναπολέοντα Βοναπάρτη, αλλά με τις ακόλουθες διαφορές:
- νέα επιγραφή:"EMPIRE FRANC», σε λιγότερο από ένα χρόνο μετά το Senatus-consulte της 7 Δεκεμβρίου 1852 που δημιούργησε το αυτοκρατορικό αξίωμα,
- δεν υπάρχει το "Β", το γράμμα του χαράκτη Barre.
Το όνομα "ακάλυπτο κεφάλι» δόθηκε, διότι η μορφή χρησιμοποιείται και από τους νομισματολόγους, στην πραγματικότητα αυτό το σχέδιο είναι ίδιο με αυτό των νομισμάτων, που επίσης χάραξε ο γενικός χαράκτης του Νομισματοκοπείου του Παρισιού Ζακ-Ζαν Μπαρ, και τέθηκε σε κυκλοφορία αυτή την περίοδο. Οι φιλοτελιστές μάλλον μιλούν για σειρές "Αυτοκρατορίας» για να την ξεχωρίσουν από την επόμενη σειρά, που ονομάζεται «Δαφνοστεφής Αυτοκρατορία".
Την περίοδο αυτή, στις 15 Οκτωβρίου 1862 κυκλοφόρησε το πρώτο με οδόντωση γραμματόσημο της Γαλλίας: το 1 c (λαδί) σε γαλαζοπράσινο χαρτί. Κατά τη διάρκεια αυτού του τελευταίου τριμήνου του 1862 εκδόθηκαν άλλες πέντε αξίες.
Ο δαφνοστεφής Nαπολέων Γ΄, η λεγόμενη «Δαφνοστεφής Αυτοκρατορία»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γνωστή και ως "Δαφνοστεφής Αυτοκρατορία", αυτή η σειρά έχει τρία γραφικά που απεικονίζουν την ίδια μορφή του Γάλλου αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ', προσθέτοντας ένα δάφνινο στεφάνι στο κεφάλι του, σε ανάμνηση των επιτυχιών του στην "Ιταλική εκστρατεία»και φέρει την επιγραφή "EMPIRE FRANÇAIS".
Οι "μικρές» ονομαστικές αξίες είναι οι πρώτες που τίθενται σε κυκλοφορία, με τα 2 c το 1862, μετά το 1863 τα 3 c, και το 1870 το 1 c. Σχεδιασμένο και χαραγμένο από τον Ντεζιρέ-Αλμπέρ Μπαρ (Désiré-Albert Barre), γιο του Ζακ-Ζαν Μπαρ, το προφίλ δεν αλλάζει, αλλά το πλαίσιο και το βάθος κοσμούνται με αρχαία, ελληνικής έμπνευσης σχέδια.
Οι αξίες των 10 έως 80 c που σχεδιάστηκαν στη συνέχεια, ακολουθούν τη διάταξη των γραμματοσήμων από την προηγούμενη σειρά (βλ. προηγούμενη παράγραφο), με τις ίδιες τροποποιήσεις.
Την 1 Νοεμβρίου 1869 ένα γραμματόσημο των 5 f για τις βαριές επιστολές του εξωτερικού και για τέλος υπέρ της ασφάλειας. Εκτός από τις συνήθεις επιγραφές της σειράς, φέρει και την "TIMBRE POSTE".
Μετά την πτώση της Αυτοκρατορίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα γραμματόσημα που έφεραν τη μορφή του Ναπολέοντα Γ' συνέχισαν να χρησιμοποιούνται, μαζί με τα γραμματόσημα της Κέρες -που τυπώθηκαν στο Παρίσι το οποίο πολιορκείτο από τα γερμανικά στρατεύματα- ή εκείνα της προσωρινής κυβέρνησης στο Μπορντώ.
Δύο γραμματόσημα είχαν μακρά ιστορία το 1871-1872 λόγω της αλλαγής στην τιμή τους στις 11 Σεπτεμβρίου 1871 :
- 10 c (μπιστρ) με δάφνινο στεφάνι (από το 1863, τύπος 2 με «χοντρές κουκίδες") ήταν επισημασμένο με ένα "10" σε σκούρο μπλε χρώμα, επαναλαμβάνοντας την ονομαστική του αξία. Μόνο μερικά φύλλα γραμματοσήμων διατέθηκαν στις φιλοτελικές αγορές. Αυτά τα αυθεντικά γραμματόσημα [2], των οποίων δεν υπάρχει επίσημο ίχνος, θεωρούνται ακυκλοφόρητα. Υπάρχουν μόνο ασφράγιστα με κόλλα , δεν έχουν πωληθεί ποτέ [3] στο κοινό για ταχυδρομική αποστολή [4].
- Η αύξηση των τιμών από 20 c σε 25 c για τη συνηθισμένη επιστολή, ή από 10 c στα 15 c για την τοπική αξίαή (τιμές στις 24 Αυγούστου 1871, που ισχύουν από 11 Σεπτεμβρίου 1871) προκάλεσε έντονη ανάγκη για γραμματόσημα με 5 c ως πρόσθετη αξία, εν αναμονή των γραφείων να εφοδιαστούν με γραμματόσημα των 25 c που παράγονταν ακόμη. Έτσι ξανατυπώθηκε το 5 c (ωχροπράσινο) με το κεφάλι του Ναπολέοντα Γ΄ ακάλυπτο, με οδόντωση. Αυτά τα γραμματόσημα ήταν κυρίως τυπωμένα σε ένα χαρακτηριστικά μπλε χαρτί.
Στις γαλλικές αποικίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκτός από την περίοδο 1859-1865 που χρησιμοποιήθηκε στις αποικίες ένα συγκεκριμένο γραμματόσημο που απεικόνιζε έναν αυτοκρατορικό αετό, γραμματόσημα με τη μορφή του Ναπολέοντα Γ' χρησιμοποιήθηκαν στις αποικίες το 1871-1872 με τη μορφή τεσσάρων αξιών ταυτόσημων με αυτών της μητρόπολης:
- 1 c (πρασινο-λαδί) από τον Ντεζιρέ-Αντρέ Μπαρ,
- 5 c (πρασινο-κίτρινο) με δαφνοστεφές κεφάλι, εκδόθηκε ειδικά για αυτή τη χρήση. Διακρίνεται από το μητροπολιτικό γραμματόσημο του 1853 από τη χροιά του
- 30 c (καφέ)
- 80 c (ροζ).
Αντικαταστάθηκαν από γραμματόσημα με την Κέρες. Οι αποικίες χρησιμοποιούσαν τα ίδια γραμματόσημα με τη μητροπολική χώρα μέχρι το 1880. Για να τα ξεχωρίσετε, πρέπει να έχετε τη σφραγίδα του ταχυδρομείου που φέρει τον κωδικό τριών γραμμάτων της αποικίας.
Το πρώτο γραμματόσημο στη Νέα Καληδονία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη Νέα Καληδονία το 1859, ο Τρικερά (Triquéra), ένας λοχίας του ναυτικού, χάραξε μια σφραγίδα σε λιθογραφική πέτρα: αρκετά λεπτό προφίλ του αυτοκράτορα με το κεφάλι του ακάλυπτο, που περιβάλλεται από διακοσμητική ταινία.
Αυτή η σφραγίδα είναι σπάνια σε πολύ καλή κατάσταση. Είναι, ωστόσο, το καμάρι της ταχυδρομικής διοίκησης του γαλλικού υπερπόντιου εδάφους (τώρα χώρας) της Νέας Καληδονίας, η οποία το χρησιμοποιεί τακτικά σε γραμματόσημο επάνω σε γραμματόσημο.
Άλλα γραμματόσημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αυτό το προφίλ του Ναπολέοντα Γ' χρησιμοποιήθηκε επίσης σε φορολογικά και κοινωνικά γραμματόσημα κατά τη διάρκεια της Β΄ Αυτοκρατορίας.
Από το 1872 τα γαλλικά ταχυδρομεία δεν εκδίδουν πλέον γραμματόσημο με την εικόνα του Ναπολέοντα Γ'. Στα γραμματόσημα της Νέας Καληδονίας, ωστόσο, εμφανίζεται τακτικά σε "γραμματόσημα επάνω σε γραμματόσημα" που χρησιμοποιούν το γραμματόσημο του Τρικερά.
Σε αντίθεση με αυτό που αντιπροσωπεύει τον θείο του Ναπολέοντα Α΄, το θέμα του Λουδοβίκου-Ναπολέοντα Βοναπάρτη αντλεί ελάχιστα από αναπαραστάσεις του προσώπου του αυτοκράτορα, εκτός από τα "γραμματόσημα επάνω σε γραμματόσημα".
Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Le premier timbre français figurant un président de la République» (στα γαλλικά). Le Petit Parisien 65 (23081): 2/4. 1940-05-10. https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k6840308/f2. Ανακτήθηκε στις 2023-05-05.
- ↑ « Timbres de France, Le Spécialisé » Timbres de France, Le Spécialisé, Coll., éd. Yvert et Tellier 2000, p. 159
- ↑ Dans tous les cas, une expertise est indispensable en raison du nombre important de faux « pour tromper les philatélistes » dans les collections anciennes.
- ↑ Les oblitérés proviennent a priori d'usage de complaisance, de courriers entre philatélistes
== Δείτε επίσης ==
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Συλλογικός, Εξειδικευμένος κατάλογος γραμματοσήμων της Γαλλίας - 1849-1900, εκδ. Yvert και Tellier ; τόμος 1, 1 έκδοση, 1939 ; τόμος 1, 2 αναθεωρημένη και διορθωμένη , 1975 ; τόμος 1, τόμος 1, 3 αναθεωρημένη και διορθωμένη , 2000.
- Didier Michaud, " Louis-Napoléon Bonaparte, αυτό το άγνωστο », άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Timbres no 54, février 2005 ; άρθρο για τη θεματική συλλογή που συνδέεται με τον Ναπολέοντα Γ' και τη Δεύτερη Αυτοκρατορία.