Νίκος Χατζηχρηστίδης

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νίκος Χατζηχρηστίδης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Νίκος Χατζηχρηστίδης (Ελληνικά)
Γέννηση1944
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιδάσκων πανεπιστημίου
χημικός
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας του Βασιλία Αμντουλάχ
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
δεδομένα

Ο Νίκος Χατζηχρηστίδης είναι ομότιμος καθηγητής Βιομηχανικής Χημείας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ)[1] και διακεκριμένος καθηγητής και διευθυντής έρευνας στο Πανεπιστήμιο, King Abdullah University of Science and Technology (KAUST) της Σαουδικής Αραβίας.[2][3] Είναι ένας από τους Έλληνες χημικούς με σημαντική ερευνητική αναγνώριση σε διεθνές επίπεδο.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1944 στην Αθήνα.

Σπουδές και σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1966 έλαβε πτυχίο Χημείας από το ΕΚΠΑ. Ολοκλήρωσε το διδακτορικό του δίπλωμα στη Φυσικοχημεία – Πολυμερή το 1971 από το Βελγικό Πανεπιστήμιο της Λιέγης. Έλαβε και δεύτερο διδακτορικό δίπλωμα στη Βιομηχανική Χημεία (Πολυμερή) το 1982, από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταδιδακτορικές σπουδές δύο ετών στη Λιέγη, όπως και στο ερευνητικό ινστιτούτο NRC του Καναδά, και στο Πανεπιστήμιο του Άκρον στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν μεταξύ των άλλων: σύνθεση προτύπων ομοπολυμερών και συμπολυμερών με καθορισμένη μακρομοριακή αρχιτεκτονική (αστεροειδή, κτενοειδή, κυκλική, δενδριτική) με τη τεχνική του υψηλού κενού και τη χρήση ζωντανού ανιοντικού πολυμερισμού ή συνδυασμό με άλλους ελεγχόμενους/ζωντανούς πολυμερισμούς, όπως π.χ. ριζικού πολυμερισμού μεταφοράς ατόμου, πολυμερισμού διάνοιξης δακτυλίου, πολυομολογοποίησης, κατιοντικού πολυμερισμού. Ασχολείται ενεργά με τη βιομηχανική έρευνα, ιδίως με τη βελτίωση της συμπεριφοράς βιομηχανικών πολυμερών, όπως π.χ. πολυαιθυλενίου και θερμοπλαστικών ελαστομερών και για εφαρμογές υψηλής τεχνολογίας, όπως λ.χ. στη νανολιθογραφία, εκλεκτική αποδέσμευση φαρμάκων και μεμβράνες υψηλών θερμοκρασιών.[4]

Εκλέχθηκε μέλος ΔΕΠ στο αντικείμενο της Βιομηχανικής Χημείας στο ΕΚΠΑ το 1979 και έγινε πρωτοβάθμιος καθηγητής το 1988. Συνταξιοδοτήθηκε το έτος 2010, και το 2011 εκλέχτηκε Ομότιμος καθηγητής. Αποχώρησε στο εξωτερικό το 2011. Συμμετέχει, αν και ζει μόνιμα στη Σαουδική Αραβία, στο Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας, Τεχνολογίας και Καινοτομίας της Ελλάδας.[5]

Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Doolittle της American Chemical Society (ACS) το 2003, το Βραβείο Ένωσης Ελλήνων Χημικών το 2000, το Βραβείο Θετικών Επιστημών του Εμπειρίκειου Ιδρύματος το 1994 και το Βραβείο Χημείας της Ακαδημίας Αθηνών το 1989. Είναι επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Πανεπιστημίου Simon Bolivar στο Καράκας.[6]

Ερευνητικό έργο και διεθνείς διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έργο του έχει τύχει παγκόσμιας αναγνώρισης και έχει εκπονήσει πλέον των 840 ερευνητικών εργασιών σε έγκριτα περιοδικά και διεθνή συνέδρια. Το έργο του φέρει σημαντική διεθνή απήχηση έχοντας λάβει 34.600 αναφορές, ενώ κατέχει πολύ υψηλό δείκτη h-index, 88.[7] Η ερευνητική συνεργατική εργασία του με τίτλο «Polymers with complex architecture by living anionic polymerization» στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό Chemical Reviews, έχει λάβει >1.500 αναφορές. Είναι αξιοσημείωτο ότι διαθέτει, έως σήμερα, σχεδόν 500 ερευνητικές εργασίες με i10-index.

Το έργο και οι δράσεις του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά ελληνικά ΜΜΕ.[8][9][10][11][12][13]

Είναι μέλος συντακτικής επιτροπής σε πολλά διεθνή έγκριτα περιοδικά πολύ υψηλού κύρους όπως: Polymer Chemistry, European Polymer Journal, Progress in Polymer Science, Journal of Polymer Science (Chemistry), Macromolecules.

Κορυφαία διάκρισή του υπήρξε η απονομή βραβείου από την American Chemical Society, το 2015, για το πολυποίκιλο ερευνητικό έργο του στα πολυμερή υλικά.[14] To 2020 έλαβε ένα ακόμη σημαντικό έπαινο, για τη διεθνή του αναγνώριση, από το Αυστριακό Ερευνητικό Ινστιτούτο των Πολυμερών, OFI.[15] Επίσης, του έχει απονεμηθεί βραβείο ερευνητικής αριστείας από την Ιαπωνική Κοινωνία Επιστήμης των Πολυμερών.[16]

Το 2020, σε ερευνητική μελέτη της έρευνας[17] (Updated science-wide author databases of standardized citation indicators) των Ioannidis et al. στο έγκριτο περιοδικό Plos Biology, το όνομα του Καθ. Ν. Χατζηχρηστίδη συμπεριλήφθηκε στους επίσημους καταλόγους Mendeley Data 2020[18] που συμπεριλαμβάνουν το υψηλότερο 2% των ερευνητών του πλανήτη, στο γνωστικό αντικείμενο της επιστήμης των πολυμερών.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 19 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2021. 
  2. ↑ https://polymer.kaust.edu.sa/
  3. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2021. 
  4. ↑ http://www.esek.org.gr/central.aspx?sId=65I161I1003I646I270983&lang=el&olID=644&neID=248&neTa=10749&ncID=0&neHC=0&tbid=1&lrID=2&oldUIID=aI644I0I65I161I1003I1I2&actionID=load
  5. ↑ http://www.esek.org.gr/central.aspx?sId=65I161I1003I646I270983&lang=el&olID=644&neID=248&neTa=10749&ncID=0&neHC=0&tbid=1&lrID=2&oldUIID=aI644I0I65I161I1003I1I2&actionID=load
  6. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2021. 
  7. ↑ https://scholar.google.com/citations?hl=en&user=QEZ-1pEAAAAJ
  8. ↑ https://www.tanea.gr/2012/11/27/greece/i-epistimi-einai-genoys-thilykoy/
  9. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2021. 
  10. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2021. 
  11. ↑ https://www.tanea.gr/2005/03/04/lifearts/culture/nikos-xatzhxphstidhs-h-epistimi-xreiazetai-thilyka-myala/
  12. ↑ https://ekt.gr/el/news/10898
  13. ↑ https://www.vita.gr/2009/12/07/ygeia/ta-nea-talenta-ths-episthmhs/
  14. ↑ https://cen.acs.org/articles/93/i7/ACS-Award-Polymer-Chemistry.html
  15. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2021. 
  16. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2021. 
  17. ↑ https://journals.plos.org/plosbiology/article?id=10.1371/journal.pbio.3000918
  18. ↑ https://data.mendeley.com/public-files/datasets/btchxktzyw/files/9cb11466-b3a6-4f20-92e6-02f5d9b81d1d/file_downloaded (Hadjichristidis, N.)
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νίκος_Χατζηχρηστίδης&oldid=10397934"