Μπράιτον Ροκ (μυθιστόρημα)
 Άποψη του Μπράιτον, όπου διαδραματίζεται το μυθιστόρημα | |
| Συγγραφέας | Γκράχαμ Γκρην |
|---|---|
| Τίτλος | Brighton Rock |
| Γλώσσα | Αγγλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1938 |
| Μορφή | μυθιστόρημα |
| Τόπος | Μπράιτον |
| Πρώτη έκδοση | Heinemann |
| δεδομένα () | |
Μπράιτον Ροκ (αγγλικός τίτλος: Brighton Rock) είναι αστυνομικό μυθιστόρημα του Γκράχαμ Γκρην που δημοσιεύτηκε το 1938 και αργότερα διασκευάστηκε για τον κινηματογράφο και το θέατρο. Το μυθιστόρημα διαδραματίζεται στο αγγλικό παραθαλάσσιο θέρετρο Μπράιτον της δεκαετίας του 1930 και η πλοκή επικεντρώνεται στην έρευνα για τον θάνατο ενός δημοσιογράφου από συμμορία με αρχηγό έναν ψυχωτικό καθολικό έφηβο. Είναι το πρώτο από τα μυθιστορήματα του Γκρην στα οποία, παράλληλα με την πλοκή, αναφέρεται σε ηθικά και θρησκευτικά θέματα, τη φύση του κακού και της αμαρτίας και το μυστήριο της «τρομακτικής παραδοξότητας της ευσπλαχνίας του Θεού».[1]
Ο τίτλος του μυθιστορήματος, που αναφέρεται σε ένα είδος σκληρής καραμέλας που πωλείται στο Μπράιτον και σε άλλες πόλεις της περιοχής, χρησιμεύει ως μεταφορά για τη σκληρότητα του νεαρού ήρωα.[2]
Περιλαμβάνεται στη λίστα με τα 100 καλύτερα αστυνομικά της Ένωσης συγγραφέων αστυνομικών του Ηνωμένου Βασιλείου. [3]
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο δημοσιογράφος Τσαρλς Χέιλ φτάνει στο Μπράιτον για έναν δημοσιογραφικό διαγωνισμό της εφημερίδας του, αφήνει διαφημιστικές κάρτες σε καθορισμένες τοποθεσίες στην πόλη και οι αναγνώστες που θα βρουν τις κάρτες, θα λάβουν ένα έπαθλο. Ο αναγνώστης μαθαίνει ότι ο Χέιλ φοβάται για τη ζωή του, αν και δεν είναι ακόμη σαφής ο λόγος. Μπαίνει σε μια παμπ όπου συναντά τυχαία την Άιντα Άρνολντ, μια παχουλή, καλόκαρδη και αξιοσέβαστη 45χρονη γυναίκα. Ο Χέιλ εκμυστηρεύεται στην Άιντα τους φόβους του και την κρατά κοντά του για συνοδό ώστε να έχει μάρτυρα σε περίπτωση που του επιτεθούν. Ωστόσο, αφού τον κυνηγούν στους δρόμους του Μπράιτον, όταν η γυναίκα απομακρύνεται για λίγο, τα μέλη μιας συμμορίας τον απαγάγουν και τον σκοτώνουν.
Ο Πίνκι Μπράουν είναι ένας 17χρονος κοινωνιοπαθής εκκολαπτόμενος γκάνγκστερ που, παρά το νεαρό της ηλικίας του, είναι ο αρχηγός μιας συμμορίας μετά τη δολοφονία του παλιού αρχηγού Κάιτ από μέλη μιας άλλης συμμορίας που δρούσε στο Μπράιτον. Η δολοφονία του Κάιτ προκλήθηκε από ένα άρθρο που έγραψε ο Τσαρλς Χέιλ σχετικά με μια απάτη της συμμορίας, έτσι είχαν αποφασίσει να τον σκοτώσουν.
Για να μπερδέψει την αστυνομική έρευνα, ο Πίνκι βάζει τον Σπάισερ, άλλο μέλος της συμμορίας, να μοιράσει τις κάρτες του Χέιλ στην πόλη. Εδώ, εμπλέκεται η νεαρή σερβιτόρα Ρόουζ, η οποία θυμάται τον Σπάισερ και τον συνδέει με τον Χέιλ, έτσι μπορεί να ενοχοποιήσει τη συμμορία. Ο Πίνκι δημιουργεί σχέση με τη Ρόουζ για να μην καταθέσει εναντίον τους. Δεν την αγαπά, στην πραγματικότητα την περιφρονεί, και μάλιστα τον απωθεί σωματικά. Παντρεύονται, ωστόσο παρά το γεγονός ότι και οι δύο προέρχονται από την ίδια κοινωνικά υποβαθμισμένη γειτονιά και είναι πιστοί καθολικοί, ο Πίνκι είναι ένας σκληρός και αδίστακτος εγκληματίας, ενώ η Ρόουζ είναι σεμνή και αφελής κοπέλα που τον έχει ερωτευθεί.
Αργότερα, η Άιντα διαβάζει ένα άρθρο εφημερίδας που αναφέρει ότι ο Χέιλ πέθανε από καρδιακή προσβολή. Υποψιάζεται ότι τον δολοφόνησαν και αποφασίζει να λύσει το μυστήριο του θανάτου του. Οι έρευνές της σύντομα καθορίζουν τις γενικές γραμμές της ιστορίας, παρόλο που η Ρόουζ αρνείται σταθερά να συνεργαστεί και προειδοποιεί τον Πίνκι για την έρευνα της Άιντα, η οποία θέλει να προστατεύσει τη Ρόουζ από τον βαθιά διαταραγμένο νεαρό γκάνγκστερ που παντρεύτηκε.[4]
Ο αρχηγός της άλλης συμμορίας, ο Κολεόνι, καλεί τον Πίνκι να συμμετάσχει στη συμμορία του. Δεν δέχεται, ακολουθεί πόλεμος μεταξύ των δύο συμμοριών, με μια αλυσίδα από νέα εγκλήματα.
Νιώθοντας παγιδευμένος και με ό,τι έχει απομείνει από τη συμμορία του που διαλύεται, ο Πίνκι προτείνει στη Ρόουζ να αυτοκτονήσουν, με την πρόφαση ότι η Άιντα και η αστυνομία βρίσκεται κοντά στη σύλληψή του. Το σχέδιό του είναι να την σκοτώσει. Η Άιντα, εν τω μεταξύ, τους ακολουθεί με έναν αστυνομικό. Η προσπάθεια του Πίνκι να ρίξει βιτριόλι στους επιτιθέμενους αποτυγχάνει και, τυφλωμένος από αυτό ο ίδιος, ρίχνεται στον γκρεμό και σκοτώνεται.
Αργότερα, η Ρόουζ πηγαίνει να εξομολογηθεί και εξηγεί στον ιερέα ότι ήθελε να ακολουθήσει τον Πίνκι ακόμη και στην καταδίκη του. Ο ιερέας την παρηγορεί ότι αφού ο Πίνκι την είχε αγαπήσει, τότε υπήρχε κάτι καλό μέσα του και μπορεί να γίνει το μέσο για τη σωτηρία του. Εκείνη φεύγει, ανυπομονώντας να ακούσει μια ηχογράφηση που έκαναν την ημέρα του γάμου τους, χωρίς να ξέρει ότι στην πραγματικότητα περιέχει τη δήλωση του μίσους του Πίνκι γι' αυτήν.[5]
Διασκευές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μυθιστόρημα διασκευάστηκε στην ομώνυμη ταινία το 1947, σε σκηνοθεσία Τζον Μπούλτινγκ, με τον Ρίτσαρντ Ατένμπορο στον ρόλο του Πίνκι, και ξανά το 2010, με τίτλο Ανήλικος δολοφόνος σε σκηνοθεσία Ρόμαν Τζοφ με τον Σαμ Ρίλεϊ, την Άντρια Ράιζμπορο και την Έλεν Μίρεν. [6]
Το 2018 το μυθιστόρημα διασκευάστηκε σε θεατρικό έργο, το οποίο έκανε πρεμιέρα στο York Theatre Royal τον Φεβρουάριο του 2018 και στη συνέχεια ανέβηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Είναι επίσης ο τίτλος του μιας επιτυχίας των Queen του 1974 και οι ήρωες αναφέρονται στο ρεφρέν του τραγουδιού του Μόρισεϊ του 1994 Now My Heart Is Full, αντικατοπτρίζοντας τον εκτεταμένο αντίκτυπο του βιβλίου στη βρετανική κουλτούρα.[7]
Μεταφράσεις στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο χορός του Θανάτου, μτφ. Γιάννη Πίσση, εκδ. ΒΙΠΕΡ Πάπυρος 1972 [8]
- Ανήλικος δολοφόνος, μτφ. Ελένη Δεληγιάννη, εκδ. Ζαχαρόπουλος 1988 [9]
- Μπράιτον Ροκ, μτφ. Ελένη Μαύρου, εκδ. Σμίλη, 1990 [1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 . «protoporia.gr/gkrhn-gkraxam-mpraiton-rok».
- ↑ . «medium.com/counterarts/brighton-rock-1938-the-damnation-of-pinkie-brown».
- ↑ ,. «librarything.com/award/325/Top-100-Crime-Novels-of-All-Time-UK-Crime-Writers-Association».
- ↑ . «theguardian.com/books/2011/feb/06/brighton-rock-graham-greene-review».
- ↑ . «studysmarter.co.uk/explanations/english-literature/novelists/brighton-rock/».
- ↑ . «imdb.com/Ανήλικος δολοφόνος/Original title: Brighton Rock/2010».
- ↑ . «supersummary.com/brighton-rock/summary/».
- ↑ . «lavyrinthos.net/xoros-thanatoy».
- ↑ . «politeianet.gr/books/greene-graham-zacharopoulos-si-anilikos-dolofonos».
|