Μουχαράμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Μουχαράμ (αραβικά: ٱلْمُحَرَّم‎‎ ) είναι ο πρώτος μήνας του ισλαμικού ημερολογίου. [1] Είναι ένας από τους τέσσερις ιερούς μήνες του χρόνου, που απαγορεύεται ο πόλεμος. [2] Θεωρείται ότι είναι ο δεύτερος ιερότερος μήνας μετά το Ραμαζάνι.

Η δέκατη ημέρα του Μουχαράμ, γνωστή ως Ημέρα της Ασούρα, έχει ιδιαίτερη σημασία για τους μουσουλμάνους τόσο τους σιίτες όσο και τους σουνίτες. Τόσο για τους Σουνίτες όσο και για τους Σιίτες Μουσουλμάνους, τα βάσανα και το μαρτύριο του Χουσεΐν έγιναν σύμβολο θυσίας στον αγώνα για το σωστό ενάντια στο λάθος και για τη δικαιοσύνη και την αλήθεια ενάντια στην αδικία και το ψέμα.

Οι Σιίτες θρηνούν για το μαρτύριο του Χουσεΐν απέχοντας από χαρμόσυνα γεγονότα. Πραγματοποιούν εκδηλώσεις μνήμης, για να εκφράσουν συμπόνοια για τον Ιμάμ Χουσεΐν και να τιμήσουν τους μάρτυρες με προσευχή, ανάγνωση ικεσιών και πραγματοποιώντας φιλανθρωπικές εκδηλώσεις. Πολλοί επιλέγουν να τρώνε με φειδώ, αλλά αυτή η πρακτική διαφέρει από τη νηστεία. Μερικοί (εκτός από τα παιδιά, τους ηλικιωμένους ή τους άρρωστους) δεν τρώνε ούτε πίνουν, αποφεύγουν τη διασκέδαση μέχρι το zawal (απόγευμα) ως μέρος του πένθους τους για τον Χουσεΐν. Είναι μια συμβολική χειρονομία μνήμης και αλληλεγγύης για τα βάσανα, που υπέστησαν ο Ιμάμ Χουσεΐν και οι σύντροφοί του. [2] Επιπλέον, υπάρχει ένα σημαντικό βιβλίο ζιγιαράτ, η Ζιγιαράτ Ασούρα για τον Χουσεΐν. Στον Σιϊσμό, είναι δημοφιλές να γίνεται ανάγνωση αυτού του βιβλίου αυτήν την ημερομηνία. [3]

Μουχαράμ και Ασούρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λέξη Μουχαράμ (Muharram) σημαίνει απαγορευμένο. Πριν από το Ισλάμ, λέγεται ότι αυτός ο μήνας ονομαζόταν Safer ul Awwal. [2] Είναι ο πρώτος μήνας του σεληνιακού μουσουλμανικού ημερολογίου και συνεπώς η πρώτη ημέρα του μήνα Μουχαράμ αποτελεί την Πρωτοχρονιά των Μουσουλμάνων.[4][5]

Ο μήνας Μουχαράμ είναι ένας από τους τέσσερις ιερούς μήνες, που αναφέρονται στο Κοράνι (αν και δεν αναφέρεται ονομαστικά), μαζί με τον έβδομο μήνα Ρατζάμπ και τον ενδέκατο και δωδέκατο μήνα του Dhu al-Qi'dah και του Dhu al- Hijjah, αντίστοιχα, αμέσως πριν από το Μουχαράμ. Τους ιερούς αυτούς μήνες απαγορεύεται ο πόλεμος. Πριν από την έλευση του Ισλάμ, οι Κουραϊσίτες και οι Άραβες απαγόρευαν επίσης τον πόλεμο κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών.

Πριν από το Ισλάμ, οι Άραβες νήστευαν επίσης τη δέκατη μέρα του Μουχαράμ.  Αυτή η ημέρα είχε επίσης ιδιαίτερη σημασία σε άλλες σημιτικές θρησκείες όπως ο Ιουδαϊσμός και ο ΧριστιανισμόςΟ Μωάμεθ νήστεψε επίσης πολλές φορές αυτήν την ημέρα πριν από την προφητεία του και μετά τη μετανάστευση του στη Μεδίνα και διέταξε επίσης τους Μουσουλμάνους να νηστεύουν αυτήν την ημέρα και την ένατη και την ενδέκατη ημέρα επίσης. Αλλά η νηστεία ήταν προαιρετική αφού η νηστεία του Ραμαζανιού έγινε υποχρεωτική. [2] Σύμφωνα με αφήγηση του Αμπού Χουράιρα ο Προφήτης Μωάμεθ είπε: «Η πιο ενάρετη νηστεία μετά τον μήνα του Ραμαζανιού είναι (στον) μήνα του Αλλάχ Αλ-Μουχαράμ». [6]

Μουχαράμ και Ασούρα στους Μουσουλμάνους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ασούρα, που κυριολεκτικά σημαίνει «Δέκατος» στα αραβικά, αναφέρεται στη δέκατη ημέρα του Μουχαράμ. [7]

Σύμφωνα με τους σουνίτες μουσουλμάνους, η νηστεία κατά την Ασούρα, τη δέκατη ημέρα του ισλαμικού μήνα Μουχαράμ ήταν μια πρακτική, που καθιερώθηκε από τον Μωάμεθ στις πρώτες ημέρες του Ισλάμ, η οποία γίνεται για τον εορτασμό του χωρισμού της Ερυθράς Θάλασσας από τον Μωυσή. [8] [9]

Στο σιιτικό Ισλάμ, ο Μουχαράμ είναι μήνας μνήμης. Η Ασούρα είναι πολύ γνωστή στη σιιτική παράδοση λόγω της ιστορικής της σημασίας και του πένθους της για το Σαχαντάτ (Shahadat) (μαρτύριο) του Χουσεΐν ιμπν Αλί, εγγονού του Μωάμεθ. [10] [11] Οι Σιίτες Μουσουλμάνοι αρχίζουν το πένθος από την πρώτη νύχτα του Μουχαράμ και συνεχίζουν για δέκα νύχτες, κορυφώνοντας τη 10η Μουχαράμ, γνωστή ως Ημέρα της Ασούρα. Οι τελευταίες ημέρες μέχρι και την Ημέρα της Ασούρα είναι οι πιο σημαντικές, επειδή αυτές ήταν οι ημέρες κατά τις οποίες ο Χουσεΐν και η οικογένειά του και οι οπαδοί του (συμπεριλαμβανομένων των γυναικών, των παιδιών και των ηλικιωμένων) στερήθηκαν νερό από την 7η και στις 10 του μήνα, ο Χουσεΐν και 72 από τους οπαδούς του σκοτώθηκαν από τον στρατό του Γιαζίντ Α' στη μάχη της Καρμπάλα με εντολή του Γιαζίντ. Τα επιζώντα μέλη της οικογένειας του Χουσεΐν και εκείνα των οπαδών του αιχμαλωτίστηκαν, οδηγήθηκαν στη Δαμασκό και φυλακίστηκαν εκεί.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Huda (25 Ιουνίου 2019). «Overview of the Islamic Calendar». Learn Religions. Dotdash. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2019. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Yaşaroğlu, M.Kâmīl (2006). MUHARREM - An article published in Turkish Encyclopedia of Islam. 31 (Muhammediyye - Munazara). Ankara: TDV Encyclopedia of Islam. σελίδες 4–5. ISBN 978-97-53-89458-6. 
  3. «Ziyarat Ashoora – Importance, Rewards and Effects». almuntazar.com. σελ. 24. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2019. 
  4. Σήμερα .gr, Σαν. «Μουχαράμ». Σαν Σήμερα .gr. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2023. 
  5. «Καλή Πρωτοχρονιά σε Εβραίους και Μουσουλμάνους». euronews. 3 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2023. 
  6. Sahih at-Tirmidhi : Hadith 740
  7. «How Muharram is being observed in India and around the world». The Indian Express (στα Αγγλικά). 12 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2021. 
  8. «ʿĀshūrāʾ: Islamic holy day». ʿĀshūrāʾ: Islamic holy day. https://www.britannica.com/topic/Ashura-Islamic-holy-day. 
  9. «Ashura fasting in Muharram 2022: Date, history, significance of Shia and Sunni Muslims' fast in Muharram». Hindustan Times (στα Αγγλικά). 2 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2022. 
  10. «Muharram». 8 Δεκεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2010. 
  11. «Muharram 2020: History, Significance And Know All About The Day Of Ashura». NDTV.com. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2021. 

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Chelkowski, Peter J. ed. (1979). Ta’ziyeh: Ritual and Drama in Iran. New York: New York University Press.
  • Cole, Juan (1988). Roots of North Indian Shiism in Iran and Iraq: Religion and State in Avadh, 1722–1859. Berkeley, CA: University of California Press.
  • Kartomi, Margaret (1986). "Tabut – a Shia Ritual Transplanted from India to Sumatra", in Nineteenth and Twentieth Century Indonesia: Essays in Honour of Professor J.D. Legge, edited by David P. Chandler and M.C. Ricklefs, Australia: Monash University, Centre for Southeast Asian Studies, 141–62.
  • Mason, P.H. (2016) "Fight-dancing and the Festival: Tabuik in Pariaman, Indonesia, and Iemanjá" in Salvador da Bahia, Brazil. Martial Arts Studies Journal, 2, 71–90. doi:10.18573/j.2016.10065
  • Pinault, David (1992). The Shiites: Ritual and Popular Piety in a Muslim Community. London: I.B. Tauris.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]