Μουσταφά Πασάς Μπουσάτλι
| Mουσταφά Ρεσίτ Πασάς Μπουσάτλι | |
|---|---|
| Γέννηση | 1797, Επαρχία Σκούταρι (σύγχρονη Αλβανία) Σκόδρα |
| Θάνατος | 27 Μαΐου 1860 Μεδίνα |
| Χώρα |  Τουρκία (1810-1860) |
| Διοικήσεις | Διοικητής της επαρχίας Σκόδρας (Αλβανία) |
| Μάχες/πόλεμοι | Ελληνική Επανάσταση του 1821, Ρωσοτουρκικός Πόλεμος (1828-1829) |
| δεδομένα () | |
Ο Μουσταφά Ρεσίτ Πασάς Μπουσάτλι (τουρκικά: Mustafa Paşa Buşatlı, 1797 – 27 Μαΐου 1860), που αποκαλείται και Ισκοδραλί (από τη Σκόδρα), ήταν Οθωμανός πολιτικός, ο τελευταίος κυβερνήτης (δια κληρονομικού δικαιώματος) της επαρχίας της Σκόδρας (1810-1831)[1].
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μουσταφά ήταν ο γιος του Καρά Μαχμούτ Μπουσάτλι. Διαδέχθηκε τον θείο του, Ιμπραήμ Πασά, το 1810 και έλαβε το αξίωμα του Βεζίρη, το 1812.[1]
Το 1820 του δόθηκε το σαντζάκι του Βερατίου.[1]
Κατά την Ελληνική Επανάσταση, ο Μουσταφά Πασάς (ή Μουσταής, κατά τους Έλληνες ιστορικούς της εποχής) οδήγησε τις δυνάμεις του εναντίον των Ελλήνων. Το καλοκαίρι του 1823 εκστράτευσε με 15.000 στρατιώτες στη Δυτική Ελλάδα μαζί με τον Ομέρ Βρυώνη ο οποίος διέθετε 6.000 άνδρες.[2] Τη νύχτα 8 προς 9 Αυγούστου του 1823, o Μάρκος Μπότσαρης και 450 Σουλιώτες επιτέθηκαν στη εμπροσθοφυλακή του στρατού του Μουσταφά Πασά, κοντά στο Καρπενήσι,[3] στην περίφημη μάχη του Κεφαλόβρυσου, προσπαθώντας να σταματήσουν την οθωμανική προέλαση.[2] Η μάχη έληξε με οθωμανική ήττα, αλλά και τον θάνατο του Έλληνα οπλαρχηγού.[3] Oι Τουρκαλβανοί προχώρησαν στην Αιτωλοακαρνανία, πολιόρκησαν το Αιτωλικό, αλλά τον Νοέμβριο του 1823 αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν με βαριές απώλειες[4].
Το 1824 πέρασαν στη διοίκησή του οι επαρχίες της Οχρίδας και Ελμπασάν και έλαβε τον τίτλο του Σερασκέρη.[1]
Όπως και ο πατέρας του, ο Μουσταφά είχε στόχο την μεγαλύτερη ανεξαρτησία από την Πύλη, και όταν ο Μαχμούτ Β΄ απείλησε να τον στερήσει από τα κληρονομικά δικαιώματα και προνόμια, ο Μουσταής έγινε εχθρικός προς τον σουλτάνο και ανέπτυξε φιλικές σχέσεις με τον σέρβο Πρίγκιπα Μίλος Ομπρένοβιτς, τους δυσαρεστημένους Βόσνιους και τον Μωχάμεντ Άλι της Αιγύπτου.[1] Έτσι, κράτησε παθητική στάση στο πρώτο στάδιο του Ρωσο-τουρκικού Πολέμου (1828-29), και μόνον το Μάιο του 1829 εμφανίστηκε με τους Αλβανούς του στον Δούναβη, προελαύνοντας προς Σόφια και Φιλιππούπολη χωρίς, όμως, να λαμβάνει ενεργό μέρος στις μάχες.[1]
Μετά τη σύναψη της ρωσο-τουρκικής ειρήνης το 1831, ο Μουσταφά μαζί με άλλους πασάδες της βόρειας Αλβανίας συγκρούστηκε με τον Μεγάλο Βεζίρη (μέσα Μαρτίου 1831).[1] Ωστόσο αναγκάστηκε να υποχωρήσει, όταν ο Βεζίρης έστειλε τακτικό στρατό και, μετά από εξάμηνη πολιορκία στο κάστρο της Σκόδρας, παραδόθηκε στις 10 Νοεμβρίου του 1831.[1] Με παρέμβαση όμως του Μέτερνιχ, έλαβε χάρη και μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη.[1]
Στη συνέχεια τον βρίσκουμε ως κυβερνήτη στην Άγκυρα (1846) και στην Ερζεγοβίνη (1853). Η τελευταία του υπηρεσία ήταν στη Μεδίνα, όπου και πέθανε στις 27 Μαΐου του 1860.
Σχόλια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συχνά ονομάζεται Işkodralı.[1] Στη σύγχρονη ιστοριογραφία, είναι γνωστός ως "Μουσταφά Πασά Bushatli".[1] Ο Robert Elsie τον αποκαλεί με τον αλβανικό νεολογισμό "Μουσταφά Reshiti Πασά Bushatlliu".[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 First Encyclopaedia of Islam: 1913-1936. BRILL. 1993. σελ. 765. ISBN 90-04-09796-1.
- ↑ 2,0 2,1 Dakin, Douglas (1 Ιανουαρίου 1973). The Greek Struggle for Independence, 1821-1833. University of California Press. σελ. 99. ISBN 978-0-520-02342-0.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Elsie, Robert (24 Δεκεμβρίου 2012). A Biographical Dictionary of Albanian History. I.B.Tauris. σελίδες 44–. ISBN 978-1-78076-431-3.
- ↑ Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τ. ΙΒ', σ. 304.