Μουσείο Σοβιετικής Κατοχής (Τιφλίδα)
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Μουσείο Σοβιετικής Κατοχής (Τιφλίδα) | |
|---|---|
| საბჭოთა ოკუპაციის მუზეუმი | |
 Μουσείο της Σοβιετικής Κατοχής στην λεωφόρο Ρουσταβέλι, στην Τιφλίδα της Γεωργίας | |
 | |
 | |
| Είδος | μουσείο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°41′45″N 44°48′1″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Τιφλίδα |
| Χώρα | Γεωργία |
| Έναρξη κατασκευής | 26 Μαΐου 2006 |
| Ολοκλήρωση | 2006 |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Μουσείο της Σοβιετικής Κατοχής (γεωργιανά : საბჭოთა ოკუპაციის მუზეუმი, sabch’ot’a okupats’iis muzeumi) είναι ένα ιστορικό μουσείο στη Τιφλίδα της Γεωργίας, που καταγράφει τις επτά δεκαετίες της σοβιετικής κυριαρχίας στη Γεωργία (1921-1991) και είναι αφιερωμένο στην ιστορία του αντι-κατακτητικού, εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος της Γεωργίας αλλά και στα θύματα των σοβιετικών πολιτικών καταπιέσεων καθ'όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Ιδρύθηκε στις 26 Μαΐου 2006. Το μουσείο αυτό αποτελεί τμήμα του Εθνικού Μουσείου της Γεωργίας.
Έκθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μουσείο βρίσκεται στην οδό Ρουσταβέλι, την κεντρική λεωφόρο της Γεωργίας, και διοικείται ως τμήμα του Εθνικού Μουσείου της Γεωργίας. Όντας το τρίτο τέτοιο μουσείο στα μετασοβιετικά κράτη, εμπνεύστηκε εν μέρει από παρόμοιες εκθέσεις στο Ταλίν (Εσθονία) και στη Ρίγα (Λετονία). Εγκαινιάστηκε στα πλαίσια του εορτασμού της Ημέρας Ανεξαρτησίας της Γεωργίας στις 26 Μαΐου 2006. Η απαραίτητη χρηματοδότηση εξασφαλίστηκε κυρίως από το Προεδρικό Ταμείο, το οποίο ελέγχεται από τη διοίκηση του προέδρου της Γεωργίας. Τα εκθέματα είναι περίπου 3000.
Το Μουσείο της Σοβιετικής Κατοχής είναι μια μόνιμη έκθεση στην οποία παρουσιάζονται αρχειακά έγγραφα, φωτογραφικό και βιντεοσκοπημένο υλικό που ακολουθεί το χρονοδιάγραμμα της ιστορίας της Γεωργίας από τη βραχύβια ανεξαρτησία (1918-1921) έως την καταστολή από τον σοβιετικό λαό της διαδήλωσης υπέρ της ανεξαρτησίας το 1989 και την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Γεωργίας το 1991. Άλλα εκθέματα περιλαμβάνουν πρωτόκολλα εξετάσεων των αντιφρονούντων, εντολές εκτέλεσης ή εξορίας, προσωπικά αρχεία των καταπιεσμένων και αντικείμενα από κελιά φυλακών της σοβιετικής εποχής. Εκτός από τα αρχεία της σοβιετικής ασφάλειας (KGB) και του Κομμουνιστικού Κόμματος, τα οποία διασώθηκαν για να απομακρυνθούν από τη Γεωργία μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, πολλά έγγραφα και οπτικό υλικό έχουν παραχωρηθεί από διάφορες δημόσιες οργανώσεις και τις οικογένειες των αντιφρονούντων. Το μουσείο δημοσιεύει θεματικές συλλογές και προσκαλεί ιστορικούς για να δώσουν διαλέξεις σχετικά με την ιστορία της Γεωργίας του 20ου αιώνα. Από το 2006 έως το 2008, διευθυντής του μουσείου ήταν ο David Tskhadadze, από τον Δεκέμβριο 2008, διευθυντής του μουσείου είναι ο Dr. Levan Urushadze.
Αντιδράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο συμβολισμός και η χρονική στιγμή των εγκαινίων του μουσείου ενόχλησαν αρκετούς πολιτικούς στη Ρωσία, οι οποίοι κατήγγειλαν το μουσείο ως μια «καθαρά εθνικιστική προπαγάνδα». Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν διαμαρτυρήθηκε στον Γεωργιανό ομόλογό του, Μιχαήλ Σαακασβίλι, κατά την συνάντησή τους στη Αγία Πετρούπολη τον Ιούνιο 2006, επισημαίνοντας ότι πολλοί από τους κορυφαίους σοβιετικούς ηγέτες, όπως ο Ιωσήφ Στάλιν και ο Λαυρέντιος Μπέρια, προέρχονταν από τη Γεωργία. Σύμφωνα με πηγές της γεωργιανής κυβέρνησης, η απάντηση του Σαακασβίλι ήταν να προτείνει να προσφερθούν κονδύλια στη Ρωσία ώστε να ανοίξει ένα μουσείο της γεωργιανής κατοχής στη Μόσχα. Αργότερα, ο Σαακασβίλι διαβεβαίωσε ότι το μουσείο δεν στρέφεται εναντίον κανενός : «αυτό είναι ένα μουσείο της σοβιετικής κατοχής, όχι της ρωσικής κατοχής στη Γεωργία. Αν κάποιος, κάπου, σε κάποιο επίπεδο το πάρει προσωπικά, αυτό είναι δικό του πρόβλημα και όχι δικό μας».
Τον Μάρτιο 2017, το μουσείο επισκέφτηκε ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βίκτορ Γιουσένκο, ο οποίος πρότεινε να ανοίξει ένα παρόμοιο μουσείο στην Ουκρανία.