Ματίας Κόρμαν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ματίας Κόρμαν
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση20  Σεπτεμβρίου 1970, Όιπεν
ΥπηκοότηταΑυστραλία και Βέλγιο
Πολιτικό κόμμαΦιλελεύθερο Κόμμα της Αυστραλίας
ΣπουδέςΚαθολικό Πανεπιστήμιο του Λέβεν
Πανεπιστήμιο Ανατολικής Αγγλίας
University of Namur
Επάγγελμαπολιτικός
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Γερμανίας (2018)
Αξίωμαmember of the Australian Senate, Minister for Finance of Australia, Special Minister of State, γενικός γραμματέας και Leader of the Government in the Senate
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ματίας Χούμπερτ Πολ Κόρμαν[1] ( /məˈtiːəs ˈkɔrmən/ ? Γερμανικά: maˈtiːas ˈkɔʁman), γεννημένος στις 20 Σεπτεμβρίου 1970, είναι Αυστραλός πρώην πολιτικός του Φιλελεύθερου Κόμματος. Διετέλεσε Υπουργός Οικονομικών από το 2013 έως το 2020 και Γερουσιαστής για τη Δυτική Αυστραλία από το 2007 έως το 2020. Η 7 ετών και 42 ημερών θητεία του ως Υπουργός Οικονομικών, ήταν η μεγαλύτερη στην ιστορία της Αυστραλίας και εκτεινότας στις κυβερνήσεις Άμποτ, Τέρνμπουλ και Μόρισον. Επιπλέον, υπηρέτησε ως Υπουργός Δημοσίων Υπηρεσιών από το 2018 έως το 2019.[2]

Στις 20 Σεπτεμβρίου 2015, ο πρωθυπουργός Μάλκολμ Τέρνμπουλ προήγαγε τον Κορμάν σε αναπληρωτή αρχηγό της κυβέρνησης στη Γερουσία[3] και στις 20 Δεκεμβρίου 2017 ως αρχηγό της κυβέρνησης στη Γερουσία.[4] Υπηρέτησε επίσης ως Ειδικός Υπουργός από το 2015 έως το 2016, το 2017 έως το 2018 και από το 2019.[5] [6] Ο Κόρμαν διετέλεσε ηγέτης της κυβέρνησης στη Γερουσία και αντιπρόεδρος του εκτελεστικού συμβουλίου.[7]

Τον Ιούλιο του 2020 ο Κόρμαν ανακοίνωσε ότι θα παραιτηθεί από την πολιτική πριν από το τέλος του έτους, αλλά θα παραμείνει υπουργός για να οριστικοποιήσει την ενημέρωση του προϋπολογισμού της κυβέρνησης τον Ιούλιο, τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό του 2020-21 τον Οκτώβριο και την εξαμηνιαία ενημέρωση του προϋπολογισμού τον Δεκέμβριο.[8] [9] Τον Οκτώβριο του 2020, ο πρωθυπουργός Σκοτ Μόρισον ανακοίνωσε ότι η Αυστραλία θα προτείνει τον Κορμαν για Γενικό Γραμματέα του ΟΟΣΑ.[10] Ο Κόρμαν παραιτήθηκε τελικά από τη θέση του στις 6 Νοεμβρίου 2020.[11]

Νεαρή Ηλικία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κόρμαν γεννήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 1970 στο Όιπεν του Βελγίου, στη γερμανόφωνη κοινότητα της χώρας.[12] Είναι ο μεγαλύτερος από τέσσερα παιδιά και μοναδικός γιος της Χίλντεγκαρντ και του Χέρμπερτ Κόρμαν[13] Ο Κόρμαν μεγάλωσε στο χωριό Ράρεν, περίπου 5 kilometres (3,1 mi) από τα γερμανικά σύνορα. Την περίοδο της γέννησής του, ο πατέρας του εργαζόταν ως τορναδόρος σε εργοστάσιο στη Γερμανία. Όταν ήταν δέκα ετών, ο πατέρας του πέρασε έξι μήνες στο νοσοκομείο με μια σοβαρή ασθένεια που τον άφησε ανίκανο να εργαστεί. Στη συνέχεια έγινε αλκοολικός αλλά ανάρρωσε. [14] Η οικογένεια βασίστηκε σε σύνταξη αναπηρίας και βοήθεια από την τοπική καθολική εκκλησία, όπου ο Κόρμαν υπηρέτησε ως παπαδοπαίδι.[15]

Αφού ξεκίνησε την εκπαίδευσή του τοπικά, ο Κόρμαν ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στη Λιέγη, όπου έμαθε γαλλικά ως δεύτερη γλώσσα.[13] Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Ναμούρ, όπου απέκτησε πτυχίο νομικής.[12] Το 1989, αυτός και μερικοί φίλοι του από το πανεπιστήμιο οδήγησαν μέχρι το Βερολίνο για να δουν την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Έχει αναφέρει τις εμπειρίες του σχετικά με τα συστήματα που χρησιμοποιούνται στην Ανατολική και τη Δυτική Γερμανία ως επιρροή στην πολιτική του ανάπτυξη.[15] Ο Κόρμαν έκανε αργότερα μεταπτυχιακές σπουδές στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Λέβεν, όπου πήρε το πτυχίο και έμαθε και Φλαμανδικά. [16] Έμαθε Αγγλικά ως τέταρτη γλώσσα το 1993, ενώ σε ήταν σε ανταλλαγή από το Πρόγραμμα Erasmus στο Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Αγγλίας στο Νόριτς της Αγγλίας.

Αρχική καριέρα και μετάβαση στην Αυστραλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι γονείς του Κόρμαν δεν ήταν ενεργοί πολιτικά.[15] Παρ' όλα αυτά, εντάχθηκε στο γερμανόφωνο Χριστιανικό Κοινωνικό Κόμμα (CSP) σε νεαρή ηλικία και εξελέγη στο δημοτικό συμβούλιο του Ράρεν σε ηλικία 21 ετών.[13] Αργότερα εργάστηκε στις Βρυξέλλες ως βοηθός του Μάθιου Γκρος, ο οποίος εκπροσωπούσε το γερμανόφωνο εκλογικό κολέγιο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. [17] Το 1995, συνδέθηκε με την εκστρατεία του Joëlle Milquet για την προεδρία του γαλλόφωνου Δημοκρατικού Ανθρωπιστικού Κέντρου (PSC). [18]

Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στην Αγγλία, ο Κόρμαν ξεκίνησε μια σχέση με μια Αυστραλή γυναίκα. Πήγε για πρώτη φορά στην Αυστραλία τον Ιούνιο του 1994 για να επισκεφτεί την οικογένειά της στο Περθ. Η σχέση τους δεν προχώρησε, αλλά αφού επέστρεψε στο Βέλγιο για να ολοκληρώσει τις σπουδές του αποφάσισε να μετακομίσει μόνιμα στην Αυστραλία.[15] Εγκαταστάθηκε στο Περθ τον Ιούλιο του 1996, σε ηλικία 25 ετών, αρχικά εργαζόμενος ως κηπουρός στο Presbyterian Ladies' College, καθώς τα βελγικά πτυχία νομικής του δεν αναγνωρίστηκαν.[19] Ο Κόρμαν τότε κάλεσε τον γερουσιαστή Κρις Έλισον, πρόεδρο της κοινοβουλευτικής επιτροπής συνθηκών και ζήτησε να εργαστεί στο γραφείο του ως εθελοντής. Μετά από δύο εβδομάδες εξασφάλισε μια θέση επί πληρωμή ως υπάλληλος.

Μέσω του Έλισον, ο Κόρμαν άρχισε να αναπτύσσει διασυνδέσεις στο Φιλελεύθερο Κομμα της Αυστραλίας (τμήμα της Δυτικής Αυστραλίας).[15] Από το 1997 έως το 2000 εργάστηκε ως επικεφαλής προσωπικού για τη Ρόντα Πάρκερ, υπουργό υπηρεσιών για οικογένειες και παιδιά. Αργότερα εργάστηκε ως ανώτερος σύμβουλος του Πρωθυπουργού Ρίτσαρντ Κορτ (2000–2001) πριν επιστρέψει στη δουλειά για τον Έλισον μετά το διορισμό του ως ομοσπονδιακού υπουργού Δικαιοσύνης. Ο Κόρμαν εξελέγη στο κρατικό συμβούλιο του Φιλελεύθερου Κόμματος το 2000. Διετέλεσε αντιπρόεδρος του κόμματος από το 2003 έως το 2004 και ως ανώτερος αντιπρόεδρος από το 2004 έως το 2008.[12]

Το 2003, ο Κόρμαν εντάχθηκε στην ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία HBF ως υπεύθυνος υπηρεσιών υγείας στο τμήμα ασφάλισης υγείας. Διετέλεσε γενικός διευθυντής του τμήματος Healthguard από το 2004 έως το 2006, πριν από την επανένταξή του στο τμήμα ασφάλισης υγείας ως γενικός διευθυντής από το 2006 έως το 2007.[12]

Ομοσπονδιακή πολιτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κόρμαν το 2007

Αντιπολίτευση (2007-2013)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η προεπιλογή του Κόρμαν για την πολυπόθητη τρίτη θέση στο ψηφοδέλτιο των Φιλελευθέρων για τη Γερουσία για τις εκλογές του 2007 ήταν σίγουρη, σε βάρος του αμφιλεγόμενου γερουσιαστή Ρος Λάιτφουτ, ο οποίος αποχώρησε από τον αγώνα προεπιλογής και παραιτήθηκε από την πολιτική όταν συνειδητοποίησε ότι οι αριθμοί ήταν εναντίον του. Στο πρόγραμμα Stateline του καναλιού ABC στις 27 Απριλίου 2007, ο Λάιτφουτ δήλωσε ότι θεωρούσε τον Κόρμαν (αν και δεν τον κατονόμασε) ως "ακατάλληλο άτομο" για να τον αντικαταστήσει. Το κύριο παράπονο του Λάιτφουτ ήταν ότι υπήρχαν "πιο κατάλληλοι άνθρωποι" για να τον αντικαταστήσουν "που έχουν υπηρετήσει περισσότερο το κόμμα" και "που έχουν ζήσει στη χώρα περισσότερο".[20]

Όταν ο γερουσιαστής Ίαν Κάμπελ ανακοίνωσε απροσδόκητα την προγραμματισμένη παραίτησή του στις 4 Μαΐου 2007, ο Κόρμαν προεπιλέχθηκε γρήγορα από το κόμμα για να καλύψει την προκύπτουσα κενή θέση.[19] Ο Κάμπελ παραιτήθηκε επίσημα στις 31 Μαΐου 2007. Ο Κόρμαν ορκίστηκε στις 20 Ιουνίου 2007 και υπηρέτησε τα υπόλοιπα τέσσερα χρόνια της θητείας του Ίαν Κάμπελ έως το 2011. Στις 21 Αυγούστου 2010, ο Κόρμαν επανεκλέχθηκε για μία ακόμη εξαετή θητεία ως γερουσιαστής για τη Δυτική Αυστραλία και εκλέκθηκε ξανά στις 2 Ιουλίου 2016.[12]

Στην αντιπολίτευση, ο Κόρμαν υπηρέτησε ως σκιώδης Κοινοβουλευτικός Γραμματέας για τη Διοίκηση Υγείας (2008–09), σκιώδης Υπουργός Συμμετοχής στην Απασχόληση, Μαθητείας και Κατάρτισης (2009–2010) και ως σκιώδης Υφυπουργός Οικονομικών και σκιώδης Υπουργός για τις Χρηματοοικονομικές Υπηρεσίες και την Συνταξιοδότηση (2010–2013). Στη Γερουσία προέδρευε της επίλεκτης Επιτροπής Καυσίμων και Ενέργειας (2008-2010) και της Επιτροπής Ελέγχου Νέων Φόρων (2010-2011).

Κυβέρνηση (2013-2020)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κόρμαν το 2016

Όταν ο Συνασπισμός κέρδισε κυβέρνηση το 2013, ο Κόρμαν έγινε Υπουργός Οικονομικών, ένας ρόλος που κατείχε έκτοτε υπό τους Τόνι Άμποτ, Μάλκομ Τέρνμπουλ και Σκοτ Μόρισον. Παρόλο που υποστήριξε δημοσίως τον Άμποτ στην διεκδίση της ηγεσίας το 2015, [21] ο Κόρμαν προήχθη από τον Τέρνμπουλ για να αναλάβει τους πρόσθετους ρόλους του Ειδικού Υφυπουργού το 2016 και ως ηγέτης της κυβέρνησης στη Γερουσία το 2017

Ως ηγέτης της κυβέρνησης στο ανώτερο σώμα, ο Κόρμαν έγινε τρίτος στη σειρά για να υπηρετήσει ως πρωθυπουργός, όταν ήταν απαραίτητο. Εκπλήρωσε αυτόν τον ρόλο για αρκετές ημέρες τον Φεβρουάριο του 2018, σε μια μοναδική κατάσταση όπου ο πρωθυπουργός Τέρνμπουλ έκανε επίσημη επίσκεψη στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Μπάρναμπι Τζόις πήρε προσωπική άδεια εν μέσω σκάνδαλου για σχέση του με υπάλληλο και η αναπληρωτή ηγέτης του Φιλελεύθερου Κόμματος Τζούλι Μπίσοπ πραγματοποίούσε επίσημες επισκέψεις στην Ευρώπη στο ρόλο της ως υπουργού Εξωτερικών. [22]

Ο Κόρμαν με τον πρωθυπουργό Σκοτ Μόρισον στη σύνοδο κορυφής του G20 του Μπουένος Άιρες του 2018

Ο Κόρμαν διαδραμάτισε βασικό ρόλο κατά τη διάρκεια της εκλογής ηγεσίας του Φιλελεύθερου Κόμματος τον Αύγουστο του 2018.[23] Ψήφισε τον Τέρνμπουλ εναντίον του Πίτερ Ντάτον στην πρώτη εκλογή στις 21 Αυγούστου και την επόμενη ημέρα δεσμεύτηκε δημοσίως να τον υποστηρίξει να παραμείνει ως πρωθυπουργός, δηλώνοντας "Θα συνεχίσω να τον υπηρετώ πιστά στο μέλλον" σε συνέντευξη Τύπου δίπλα στον Τέρνμπουλ και τον Υποργό Οικονομικών Σκοτ Μόρισον.[24] Ωστόσο, στις 23 Αυγούστου ο Κόρμαν εξέδωσε κοινή δήλωση με τον Μιτς Φίφιλντ και τη Μικαέλια Κας να αποσύρωντας την υποστήριξή τους, δηλώνοντας ότι «πήγαμε να δούμε τον πρωθυπουργό χθες το απόγευμα για να τον ενημερώσουμε ότι, κατά την κρίση μας, δεν απολάμβανε πλέον την υποστήριξης της πλειοψηφία των φιλελεύθερων μελών". Επίσης, ανακοίνωσαν ότι είχαν προσφέρει την παραίτησή τους από το υπουργικό συμβούλιο.[25] Στη δεύτερη εκλογή στις 24 Αυγούστου, υποστήριξε τον Πίτερ Ντάτον εναντίον του Σκοτ Μόρισον και της Τζούλι Μπίσοπ.[26]

Κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης ηγεσίας, ο Κορμάν προσέφερε την παραίτησή του ως Υπουργός Οικονομικών και ηγέτης της Κυβέρνησης στη Γερουσία, αλλά ανέλαβε ξανά και τους δύο ρόλους στην πρώτη Κυβέρνηση Μόρισον. [27] [12]

Τον Οκτώβριο του 2019, ο Κόρμαν έγινε ο υπουργός Οικονομικών με τη μεγαλύτερη θητεία έχοντας ξεπεράσει το ρεκόρ που είχε προηγουμένως ο Νικ Μίντσιν.[28]

Τον Ιούλιο του 2020, ο Κόρμαν ανακοίνωσε ότι θα παραιτηθεί από την πολιτική μέχρι το τέλος του έτους, αλλά θα παραμείνει ως υπουργός για να οριστικοποιήσει την ενημέρωση του προϋπολογισμού της κυβέρνησης τον Ιούλιο, τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό 2020-21 τον Οκτώβριο και την εξαμηνιαία ενημέρωση του προϋπολογισμού τον Δεκέμβριο. Στις αρχές Οκτωβρίου 2020, ο πρωθυπουργός Σκοτ Μόρισον ανακοίνωσε ότι ο Κόρμαν θα προταθεί ως υποψήφιος για τον επόμενο Γενικό Γραμματέα του ΟΟΣΑ. [29] Στις 30 Οκτωβρίου 2020, ο Κόρμαν παραιτήθηκε από τους ρόλους του ως υπουργός Οικονομικών και ηγέτης της κυβέρνησης στη Γερουσία, τους οποίους ανέλαβε ο υπουργός Εμπορίου Σάιμον Μπίρμιγχαμ.[30] [31]

Στις 2 Νοεμβρίου 2020, ο Κόρμαν προτάθηκε επίσημα ως υποψήφιος για τη θέση του επόμενου Γενικό Γραμματέα του ΟΟΣΑ.[32] Παραιτήθηκε επισήμως από τη Γερουσία μια εβδομάδα αργότερα στις 6 Νοεμβρίου 2020, με την παραίτησή του να προκαλεί μια κενή θέση στη Γερουσία.[9] Η υποψηφιότητα του υποστηρίχθηκε τόσο από την φιλελεύθερη κυβέρνηση όσο και από τους ομοσπονδιακούς Εργατικούς, ενώ ο Πρωθυπουργός της Δυτικής Αυστραλίας Μαρκ ΜακΓκόβαν παρείχε αναφορά για την υποψηφιότητα του Κόρμαν.[33]

Πολιτικές απόψεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κόρμαν είναι υπέρμαχος της οικονομίας της ελεύθερης αγοράς και δημοσιονομικά συντηρητικός. Ως γερουσιαστής, στην αντιπολίτευση και στην κυβέρνηση, υπήρξε σταθερός υποστηρικτής για χαμηλότερους φόρους, μικρότερες κυβερνήσεις, ανοιχτές αγορές και ελεύθερο εμπόριο.[34] [35] Μέσα στο Φιλελεύθερο Κόμμα συνδέεται με την οικονομική στεγνότητα.[36]

Ενώ ο Κόρμαν αντιτάχθηκε προσωπικά σε γάμο ομοφυλοφίλων και το 2017 υποστήριξε "τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος με ταχυδρομική ψηφοφορία πριν την κοινοβουλευτική ψηφοφορία επί του θέματος", όταν προχώρησε η έρευνα και διαπιστώθηκε ότι οι περισσότεροι Αυστραλοί υποστηρίζουν το γάμο μεταξύ ανθρώπων του ιδίου φύλου, ο Κόρμαν επέλεξε να ψηφίσει υπέρ του νόμου για τη νομιμοποίηση του γάμου του ιδίου φύλου.[37] [38]

Ο Κόρμαν είναι υπέρμαχος της συνταγματικής μοναρχιίας.[39]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κόρμαν, που είναι Ρωμαιοκαθολικός, [40] είναι παντρεμένος με τη Ηέιλι, δικηγόρο. Έχουν δύο κόρες.[41]

Ο Κόρμαν έγινε Αυστραλός πολίτης την Ημέρα της Αυστραλίας το 2000 με αποτέλεσμα την αυτόματη απώλεια της βελγικής υπηκοότητάς του, σύμφωνα με τη βελγική νομοθεσία περί ιθαγένειας την εποχή εκείνη. Αυτό επιβεβαιώθηκε εκ νέου πριν από την υποψηφιότητα του για προεπιλογή ως υποψηφίου για τη Γερουσία.[42]

Ο Κόρμαν απέκτησε άδεια ιδιωτικού πιλότου το 2001.[43]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της υποψηφιότητάς του για τη θέση του Γενικού Γραμματέα του ΟΟΣΑ, ο Κόρμαν έχει επικριθεί για το ιστορικό του σχετικά με την κλιματική αλλαγή, ειδικά για την προσπάθειά του να καταργήσει την Εταιρεία Χρηματοδότησης Καθαρής Ενέργειας της Αυστραλίας, τον στόχο της ανανεώσιμης ενέργειας της Αυστραλίας, καθώς και τον Οργανισμό Ανανεώσιμης Ενέργειας της Αυστραλίας. [44]

Ο Κόρμαν έχει επίσης επικριθεί από ηγέτες συνδικαλιστικών οργανώσεων στην Αυστραλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.[45]

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Biography for CORMANN, the Hon. Mathias Hubert Paul». parlinfo.aph.gov.au. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2014. 
  2. ↑ «Tony Abbott's cabinet and outer ministry». The Sydney Morning Herald. AAP. 16 September 2013. http://www.smh.com.au/federal-politics/political-news/tony-abbotts-cabinet-and-outer-ministry-20130916-2tuma.html. Ανακτήθηκε στις 16 September 2013. 
  3. ↑ «Transcript: Changes to the ministry». http://www.malcolmturnbull.com.au/media/Ministry. Ανακτήθηκε στις 21 September 2015. 
  4. ↑ «Biography for CORMANN, the Hon. Mathias Hubert Paul». Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2020. 
  5. ↑ Massola, James (13 February 2016). «Cabinet reshuffle: Malcolm Turnbull announces new frontbench as Mal Brough resigns». The Age. http://www.theage.com.au/federal-politics/political-news/cabinet-reshuffle-malcolm-turnbull-announces-new-frontbench-as-mal-brough-resigns-20160213-gmta7z.html. Ανακτήθηκε στις 13 February 2016. 
  6. ↑ «Ministerial Swearing-in Ceremony». Events. Governor-General of the Commonwealth of Australia. 18 Φεβρουαρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2016. 
  7. ↑ Ministerial Arrangements. Δελτίο τύπου. Αρχειοθετήθηκε 2018-06-19 στο Wayback Machine. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2021. 
  8. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2021. 
  9. ↑ 9,0 9,1 «Finance Minister Mathias Cormann to quit federal politics by end of year» (στα en-AU). ABC News. 4 July 2020. https://www.abc.net.au/news/2020-07-05/finance-minister-mathias-cormann-to-quit-federal-politics/12423522. Ανακτήθηκε στις 5 July 2020. 
  10. ↑ Wright, Shane (7 Οκτωβρίου 2020). «Mathias Cormann to resign to take top job at OECD». The Sydney Morning Herald (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020. 
  11. ↑ Ryan, Scott. «@SenatorRyan: I have received a letter of resignation from Mathias Cormann as a senator for Western Australia. The resignation takes effect immediately». Twitter.com. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2020. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 12,5 «Senator the Hon Mathias Cormann». Parliament of Australia. https://www.aph.gov.au/Senators_and_Members/Parliamentarian?MPID=HDA. Ανακτήθηκε στις 13 June 2020. 
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 Chadwick, Vince (20 October 2013). «It takes a Belgian village to raise an antipodean finance minister». The Sydney Morning Herald. https://www.smh.com.au/national/it-takes-a-belgian-village-to-raise-an-antipodean-finance-minister-20131019-2vtnu.html. Ανακτήθηκε στις 13 June 2020. 
  14. ↑ Patrick, Aaron (23 March 2018). «Mathias Cormann talks God, politics and mayonnaise - but some topics are taboo». The Australian Financial Review. https://www.afr.com/politics/federal/thethingsmathiascormannwonttalkabout-20180308-h0x6il. Ανακτήθηκε στις 13 June 2020. 
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 15,4 Kitney, Geoff (2 May 2014). «Mathias Cormann: A tale of two lives». The Sydney Morning Herald. https://www.smh.com.au/politics/federal/mathias-cormann-a-tale-of-two-lives-20140502-zr37g.html. Ανακτήθηκε στις 13 June 2020. 
  16. ↑ «Alumnus Mathias Cormann tapped for ministerial post 'down under'». KU Leuven. 2 October 2013. https://nieuws.kuleuven.be/en/content/2013/mathias-cormann-is-new-minister-for-finance. Ανακτήθηκε στις 19 June 2020. 
  17. ↑ "Van de Hoge Venen naar de Australische top" in De Standaard, 18 September 2013
  18. ↑ Georis, Vincent (17 February 2018). «Le Belge Mathias Cormann à la tête de l'Australie» (στα γαλλικά). L'Echo. https://www.lecho.be/economie-politique/international/oceanie/le-belge-mathias-cormann-a-la-tete-de-l-australie/9983683.html. Ανακτήθηκε στις 19 June 2020. 
  19. ↑ 19,0 19,1 O'Brien, Amanda (7 May 2007). «Ex-gardener lands Senate spot». The Australian. http://www.theaustralian.com.au/news/nation/ex-gardener-lands-senate-spot/story-e6frg6nf-1111113482991. Ανακτήθηκε στις 7 May 2007. 
  20. ↑ Carmody, Rebecca (27 April 2007). «Controversial Liberal Senator Ross Lightfoot calls it a day». Stateline (TV program)-Western Australia. http://www.abc.net.au/stateline/wa/content/2006/s1909838.htm. Ανακτήθηκε στις 12 May 2014. 
  21. ↑ Michelle Grattan (14 Σεπτεμβρίου 2015). «Malcolm Turnbull ousts Tony Abbott in dramatic party coup». The Conversation. 
  22. ↑ Farr, Malcolm (20 Φεβρουαρίου 2018). «Senator Mathias Cormann named Acting PM as top ranks head out of the country». news.com.au. 
  23. ↑ Probyn, Andrew (22 August 2018). «Kingmaker Mathias Cormann caught between loyalty to Malcolm Turnbull and friendship with Peter Dutton». ABC News. https://www.abc.net.au/news/2018-08-22/mathias-cormann-caught-between-loyalty-malcolm-turnbull-friends/10152090. Ανακτήθηκε στις 14 June 2020. 
  24. ↑ «Peter Dutton poised to launch second challenge to kill off Malcolm Turnbull's prime ministership». ABC News. 22 August 2018. https://www.abc.net.au/news/2018-08-22/malcolm-turnbull-leadership-crisis-deepens/10149440. Ανακτήθηκε στις 14 June 2020. 
  25. ↑ «Malcolm Turnbull should resign, Mathias Cormann says; Scott Morrison set to run against Peter Dutton». ABC News. 23 August 2018. https://www.abc.net.au/news/2018-08-23/mathias-cormann-tells-malcolm-turnbull-its-time-to-resign/10153886. Ανακτήθηκε στις 14 June 2020. 
  26. ↑ Probyn, Andrew (27 August 2018). «Mathias Cormann could have made one phone call to change the course of history». ABC News. https://www.abc.net.au/news/2018-08-27/turnbull-dutton-challenge-could-have-been-saved-by-cormann/10168406. Ανακτήθηκε στις 14 June 2020. 
  27. ↑ Probyn, Andrew (27 August 2018). «Mathias Cormann could have made one phone call to change the course of history». ABC News. https://www.abc.net.au/news/2018-08-27/turnbull-dutton-challenge-could-have-been-saved-by-cormann/10168406. Ανακτήθηκε στις 14 June 2020. 
  28. ↑ Creighton, Adam (3 October 2019). «Cormann 'the rock' becomes longest-serving finance minister». The Australian (News Corp Australia). https://www.theaustralian.com.au/nation/politics/cormann-the-rock-becomes-longestserving-finance-minister/news-story/c5575677de5e7d33dffd3c7558b41b6e. Ανακτήθηκε στις 9 November 2020. 
  29. ↑ Morrison, Scott (8 Οκτωβρίου 2020). «Nomination of Senator Mathias Cormann for the position of OECD Secretary-General». Prime Minister of Australia. Department of Prime Minister and Cabinet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2020. 
  30. ↑ «Appointment as Minister for Finance». Minister for Trade, Tourism and Investment. 30 Οκτωβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2020. 
  31. ↑ «Minister for Finance and Senate leadership». Prime Minister of Australia. 8 Οκτωβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2020. 
  32. ↑ «OECD announces candidates for next Secretary-General». OECD. 2 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2020. 
  33. ↑ Hennessy, Annabel (2021-01-15). «Then there were three» (στα en-AU). The West Australian: σελ. 3. 
  34. ↑ https://parlinfo.aph.gov.au/parlInfo/search/display/display.w3p;query=Id:%22chamber/hansards/2007-08-15/0194%22
  35. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2021. 
  36. ↑ https://www.smh.com.au/politics/federal/mathias-cormann-a-tale-of-two-lives-20140502-zr37g.html
  37. ↑ Koziol, Michael (29 November 2017). «Coalition to test Labor again over same-sex marriage as bill heads to lower house». Sydney Morning Herald. https://www.smh.com.au/politics/federal/coalition-to-test-labor-again-over-samesex-marriage-as-bill-heads-to-lower-house-20171129-gzvajw.html. Ανακτήθηκε στις 20 March 2019. 
  38. ↑ Matthew Knott (22 March 2017). «Peter Dutton working behind the scenes to legislate same-sex marriage before CEO spray». The Sydny Morning Herald. http://www.smh.com.au/federal-politics/political-news/peter-dutton-working-behind-the-scenes-to-legislate-samesex-marriage-before-ceo-spray-20170320-gv2lcq.html. Ανακτήθηκε στις 2 April 2017. 
  39. ↑ https://www.abc.net.au/news/2016-12-18/bill-shorten-offers-to-help-malcolm-turnbull-with-republic-push/8130192
  40. ↑ «Coalition celebrates a religious Easter: Eight of 19 cabinet members are Catholic». The Sydney Morning Herald. AAP. 20 April 2014. http://www.smh.com.au/federal-politics/political-news/coalition-celebrates-a-religious-easter-eight-of-19-cabinet-members-are-catholic-20140419-36xn4.html. Ανακτήθηκε στις 31 October 2014. 
  41. ↑ «Biography». Minister for Finance. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2020. 
  42. ↑ «Senator Cormann's citizenship». 18 July 2017. http://www.financeminister.gov.au/media-release/2017/07/18/senator-cormanns-citizenship. Ανακτήθηκε στις 18 July 2017. 
  43. ↑ Bourke, Latika (16 September 2013). «Tony Abbott to unveil ministry: Mathias Cormann to be promoted, Bronwyn Bishop nominated for Speaker». ABC News. https://www.abc.net.au/news/2013-09-15/tony-abbott-set-to-announce-frontbench/4959184?nw=0. Ανακτήθηκε στις 13 June 2020. 
  44. ↑ Hurst, Daniel. «Mathias Cormann: the Australian OECD candidate trying to airbrush his climate record». The Guardian. https://www.theguardian.com/australia-news/2021/feb/19/mathias-cormann-the-australian-oecd-candidate-trying-to-airbrush-his-climate-record. Ανακτήθηκε στις 20 February 2021. 
  45. ↑ Hurst, Daniel. «Mathias Cormann: the Australian OECD candidate trying to airbrush his climate record». The Guardian. https://www.theguardian.com/australia-news/2021/feb/19/mathias-cormann-the-australian-oecd-candidate-trying-to-airbrush-his-climate-record. Ανακτήθηκε στις 20 February 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ματίας_Κόρμαν&oldid=10359442"